ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΖΕΡΒΑΚΗΣ
(σε… meeting με τον Μάνο Κανδεράκη)

Στις πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες που βιώνουμε σε παγκόσμιο επίπεδο αυτήν την χρονική περίοδο, όλοι μας έχουμε πατήσει ένα «pause» στην καθημερινότητά μας. Ζούμε την ιστορία σε ενεστώτα χρόνο και προσπαθούμε να συμβιβαστούμε με τον εγκλεισμό και τον αυτοπεριορισμό. Η δύναμη της τεχνολογίας ωστόσο μας βοηθάει να διατηρούμε την επικοινωνία μας έστω και μέσω διαδικτύου.

Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, επικοινωνήσαμε εξ αποστάσεως με τον ταλαντούχο Γιώργο Νικηφόρου Ζερβάκη, τον γνωστό καλλιτέχνη από την Κρήτη, που αποτελεί έναν εκπρόσωπο της νέας γενιάς μουσικών που ήδη μας έχει προσφέρει μοναδικές δημιουργίες και εκτός αυτού ο ίδιος μετράει ηχηρές συνεργασίες με κορυφαίους εκπροσώπους του ελληνικού πολιτισμού. Μερικοί από αυτούς , οι οποίοι νομίζω δεν χρειάζονται καν συστάσεις είναι οι Βασίλης Σκουλάς, Γιάννης Μαρκόπουλος, Ψαραντώνης, και προσφάτως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης πέρα από την ερμηνευτική του δεινότητα, ξεχωρίζει στο στιχουργικό σκέλος αλλά και στο κομμάτι της σύνθεσης. Εκτός των άλλων παίζει Κρητική λύρα, κιθάρα, μαντολίνο και λαγούτο.

Η συνέντευξη φυσικά προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα και εκτός από μουσική είχε και ιστορίες …από τον καιρό της καραντίνας!

Γιώργο, θα ήθελα να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας με την πρόσφατη συνεργασία σου με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου για το νέο σου κομμάτι «Κορώνα-γράμματα». Πώς ήταν η καλλιτεχνική συνύπαρξη με τον «αιώνιο έφηβο»;
Εξαιρετική. Τον παρακολουθώ από πολύ μικρός και είχα τη λαχτάρα να τον συναντήσω καλλιτεχνικά. Ήρθε το «Κορώνα-Γράμματα» και ανταμώσαμε. Πραγματικά ακούραστος. Επέμενε μέχρι να βγει σούπερ το τραγούδι κατά την διαδικασία της ηχογράφησης, θετικός, με όρεξη και ζωντάνια, μου έδωσε αυτό το κάτι παραπάνω από το τυπικό της υπόθεσης, την ευκαιρία να γνωρίσω τον άνθρωπο Βασίλη.

Στο βιογραφικό σου παρατηρεί κανείς ότι έχεις βρεθεί πλάι σε μερικούς από τους κορυφαίους πρεσβευτές του ελληνικού πολιτισμού. Θέλω να σταθούμε όμως σε δύο προσωπικότητες, τον Βασίλη Σκουλά και τον Γιάννη Μαρκόπουλο.  Μίλησέ μου για τις συγκεκριμένες συνεργασίες.
Με τον κ. Βασίλη συνεργαστήκαμε στην δισκογραφική μου δουλειά «Μωσαϊκό» το 2014 με το τραγούδι «Η στιγμή αρκεί». Από τότε ακολούθησαν πάρα πολλές κοινές μας εμφανίσεις, μια δισκογραφική δουλειά του κ. Βασίλη Σκουλά που επιμελήθηκα με τίτλο «Κεχριμπάρι & Ζαφείρι + 7 Live» ενώ μου έκανε την μεγάλη τιμή να με καλέσει  τον Σεπτέμβριο του ’19 στο Ηρώδειο όπου γιόρτασε τα 60 χρόνια προσφοράς του στη μουσική.

Ο κ. Μαρκόπουλος με κάλεσε την Άνοιξη του 2015 να γνωριστούμε και να με ακούσει από κοντά καθώς έψαχνε ένα νέο Κρητικό ερμηνευτή για το έργο του «Κρητικός Ορίζοντας», ένα έργο που όπως μου αποκάλυψε περιείχε στίχους και συνθέσεις από τα εφηβικά του χρόνια, θα μπορούσε δηλαδή να είναι το πρώτο του έργο. Πέρασα από ακρόαση και μου εμπιστεύτηκε την ερμηνεία αυτής της δουλειάς που κυκλοφόρησε από την Feelgood.
Ξεκινήσαμε ώρες μελέτης, με δίδαξε ένα–ένα τα τραγούδια μένοντας κυριολεκτικά κλεισμένοι για μήνες στο εργαστήριό του και μελετώντας συνολικά το έργο του. Τι εμπειρία Θεέ μου να βρίσκομαι εκεί σκεφτόμουνα συνέχεια. Διδάχτηκα πολλά.

Και τους δύο τους συμβουλεύομαι για πολλά πράγματα και είναι πλέον κάτι παραπάνω από συνεργάτες μου.

Εκτός από ερμηνευτής είσαι και στιχουργός. Όταν επιθυμείς να κάτσεις και να γράψεις στίχους, υπάρχει κάποια συγκεκριμένη μέθοδος που ακολουθείς; Δηλαδή συνήθως προτιμάς να είσαι μόνος και εντελώς αφοσιωμένος στην στιγμή ή έχει τύχει να γράψεις και σε ένα πολύβουο μέρος από το οποίο αντλείς εικόνες και ερεθίσματα που σε βοηθούν στην γραφή;
Αρκεί ένα ερέθισμα για να γράψω. Το ερέθισμα μου το δίνει η παρατήρηση. Το που βρίσκομαι δεν έχει καμία σημασία, έχω γράψει στο μετρό, στο πλοίο, σε πολυσύχναστα καφέ, στο αεροπλάνο, σε συναυλία, στη μηχανή μου, όπου τέλος πάντων ήρθε και με βρήκε. Αφοσιώνομαι εξ’ ολοκλήρου και μέχρι να μπει σε μια σειρά με ταλαιπωρεί σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορώ να επικοινωνήσω και να συγκεντρωθώ σε κάτι άλλο. Νομίζω όλοι που εκφράζονται με την τέχνη κάπως έτσι νιώθουν.

Υπάρχουν κάποιοι στιχουργοί ή ποιητές τους οποίους θαυμάζεις και θεωρείς ότι σε έχουν επηρεάσει στη στιχουργική;
Η χώρα μας έχει τεράστιο πλούτο και είμαστε τυχεροί που μιλάμε αυτή τη γλώσσα και άτυχοι που δεν την διδασκόμαστε όπως πρέπει.
Τρέφω μεγάλο σεβασμό στους μαντιναδολόγους της Κρήτης, μέσα σε ένα στιχάκι σου περιγράφουν μια ζωή και υμνώ το Βιτσέντζο Κορνάρο για αυτό.
Χρωστάω, στους ποιητές μας, που όρισαν, κατά την γνώμη μου, τον νέο Ελληνικό πολιτισμό, μπόλιασαν μέσα στους υποκείμενους εαυτούς μας ελπίδα, γνώση και διέξοδο, φώτισαν ένα λαό από το φως τους.
Θαυμάζω και τους στιχουργούς του σήμερα που μιλούν στην σύγχρονη εποχή και στην νέα γενιά με τις τεράστιες αλλαγές σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες προσπαθώντας να γεφυρώσουν αυτές τις γενιές και δεν είναι καθόλου εύκολο.

Αυτή την περίεργη περίοδο που βιώνουμε όλοι μας λόγω της πανδημίας, πώς την αντιμετωπίζεις;  Στις δύσκολες αυτές συνθήκες η μουσική και η δημιουργία είναι αποκούμπι για σένα;
Ήρθε η στιγμή να ξανασυστηθούμε, να δούμε τις πραγματικές ανάγκες της ζωής και να τις ξεχωρίσουμε από τις πλασματικές, να καταλάβουμε ότι μπροστά στην υγεία μας όλα τα άλλα είναι απλοί προβληματισμοί και όχι προβλήματα. Τότε ίσως να βγει και κάτι καλό από όλο αυτό. Αυτόν τον καιρό ακούω πολλά νέα τραγούδια από παιδιά της γενιάς μου και ανατρέχω σε παλιά αγαπημένα να βρω αποκούμπι όπως λες.

Πώς είναι πλέον η νέα σου καθημερινότητα μακριά από τις μουσικές σκηνές  και την επαφή με τον κόσμο; Πολλοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να επικοινωνήσουν την τέχνη τους, αφού πλέον είναι και ο μόνος τρόπος. Έχεις σκεφτεί και εσύ κάτι αντίστοιχο; Να μοιραστείς δηλαδή τα τραγούδια σου μέσα από ένα live στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Εχω αρχίσει και ανακαλύπτω την τέχνη της μαγειρικής και μάλλον θα το εξελίξω!
Ναι το έχω σκεφτεί και μου το ζητάνε και αρκετοί φίλοι να κάνω διαδικτυακό live. Μιλάμε με τα παιδιά που παίζουμε μαζί μήπως κάνουμε κάτι σύντομα.

Το 2015 μαζί με τον Λεωνίδα Μπαλάφα είχατε δημιουργήσει ένα κομμάτι για την τότε κατάσταση της χώρας το «Να σταθώ στα πόδια μου», το οποίο μάλιστα είχε γίνει και σύνθημα στα χείλη πολλών εκείνη την περίοδο. Με την σημερινή συγκυρία έχεις σκεφτεί να γράψεις κάτι αντίστοιχο που θα μπορούσε να μας εμψυχώσει και πάλι;
Όχι δεν μου έχει δημιουργηθεί τέτοια ανάγκη να γράψω κάτι. Με κάλυψε ο Μιχάλης από τους Active member με το τραγούδι που έκανε ειδικά εκεί που λέει:

«Σπουδαία τέχνη είν’ το ενδιάμεσο γέννησης και θανάτου
κι όσοι το βγάλουν με αξιοπρέπεια,
θα φύγουν με τη γλύκα αυτού του περιπάτου
και θα ‘ναι λύτρωση, όχι συνέπεια.

Όσο σε live streaming ο φόβος απλώνεται,
τόσο θα γεμίζουμε άθυμους δειλούς,
κι όσο η πρεμιέρα θα ματαιώνεται,
θα είσαι ελεύθερος, άνθρωπε, να υπακούς…»

Εξαιτίας της κατάστασης έχει προκύψει και αρκετός ελεύθερος χρόνος. Εκτός από την μουσική με τί άλλες ασχολίες γεμίζεις την ημέρα σου στον καιρό της καραντίνας;
Με την οικογένεια κυρίως, προσπαθώ να βοηθάω σπίτι αλλά μάλλον χειρότερα τα κάνω, που θα πάει θα μάθω! Μιλάω πολύ στο τηλέφωνο με φίλους που έχουμε χαθεί, ακούω πολύ μουσική, διαβάζω πολύ για τις εξελίξεις, κάθε απόγευμα τρέχω το οποίο να σημειώσω ότι βοηθάει πολύ στην καταπολέμηση της ψυχολογικής κούρασης λόγω των ημερών και το προτείνω.

Μέχρι τώρα ποιά θεωρείς ότι είναι η κορυφαία σου στιγμή πάνω στη σκηνή, την οποία θα χαρακτήριζες ως την πιο δυνατή σου ανάμνηση που έχει χαραχτεί μέσα σου;
Τρείς στιγμές ήταν πολύ δυνατές και μια μοναδική. Η συναυλία στην αρχαία Ολυμπία με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, το Ηρώδειο με τον Βασίλη Σκουλά και το πρώτο μου live στο Σταυρό του Νότου.
Μοναδική στιγμή η πρώτη φόρα που έπαιξα μπροστά σε κοινό, η αρχή μου, σε ηλικία 16 χρόνων στο χωριό μου.

Υπάρχει κάποιος/α καλλιτέχνης με τον οποίο/α ονειρεύεσαι να συνυπάρξεις στην σκηνή ή στην δισκογραφία;
Mε τον Παύλο Παυλίδη

Δεν είναι καιρός για σχέδια. Ωστόσο έχεις κάποιο πλάνο στα σκαριά μόλις τελειώσει αυτή η περιπέτεια; Πιο συγκεκριμένα έχεις προγραμματίσει ζωντανές εμφανίσεις ή κάποια δισκογραφική δουλειά;
Ετοιμάζω την νέα μου δουλειά κάπου στο φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει. Για τα live δε ξέρω τι να σου πω ακόμα καθώς από αρχές του Μάρτη μέχρι και μέσα Ιουνίου έχουν ακυρωθεί τα πάντα.

Αφού σε ευχαριστήσω για αυτήν την εξ αποστάσεως επικοινωνία θα επιθυμούσα να μας αφιερώσεις μία μαντινάδα.
Ήταν πολύ γεμάτη αυτή η συνέντευξη και σε ευχαριστώ πολύ και εγώ. Θα σου πω μια δικιά μου μαντινάδα και θα σας την αφιερώσω.

«Όσο και να χτυπά ο καιρός
Όσο και να θεριεύει
Θα βρει λιμάνι απανεμιάς
Ο νους που ταξιδεύει…»

———————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ