Ο Κόμπος Λαγουδάκι είναι ένα παιχνιδιάρικο indie pop τραγούδι αφιερωμένο στο παιδί που κρύβεται μέσα μας. Αποτελεί το πρώτο κομμάτι του δίσκου Μια Τρίτη στην Καντίνα και λειτουργεί σαν εισαγωγή στην τραγική αλλά και ενδυναμωτική ιστορία του.

Η έμπνευση του τραγουδιού δεν είναι άλλη από αυτό που περιγράφουν οι στίχοι: ένα βράδυ έσκυψα να δέσω τα κορδόνια μου, μια φίλη με είδε, έσκασε στα γέλια, μου είπε ότι μόνο τα μικρά παιδιά δένουν έτσι τα κορδόνια τους, με αυτόν τον κόμπο που μοιάζει με λαγουδάκι, καθώς δένεται με δυο θηλιές που θυμίζουν τα αυτάκια αυτού του συμπαθέστατου τρωκτικού. Εγώ της απάντησα ότι μόνο έτσι ξέρω να τα δένω, ότι είχα πολλά προβλήματα με τους κόμπους μικρός, ότι είδε και απόειδε ο παππούς μου να μου μάθει να δένω τα κορδόνια μου και ότι πάντα θα μου τον θυμίζει αυτή η κατά τα άλλα τόσο καθημερινή και ανάξια λόγου δραστηριότητα.

Αυτή η κουβέντα με έκανε να σκεφτώ το πόσο η παιδικότητα που διατηρώ μπορεί να είναι ένα δίκοπο μαχαίρι: να φέρνει κατά καιρούς τον περίγυρο μου σε απόγνωση αλλά ταυτόχρονα να με κρατάει σε επαφή με κάτι βαθύ, αγνό, ακόμα και συναρπαστικό, και –το πιο σημαντικό– να αποτελεί μια διέξοδο όταν τα πράγματα γύρω μου σκουραίνουν και η ενήλικη ζωή γίνεται αβάσταχτη.

Το βίντεο, μια δημιουργία του βαρκελονέζικου Caboalto Studio και του σκηνοθέτη Carlos Castillo, απεικονίζει με χιουμοριστικό τρόπο στιγμές από τη ζωή ενός αδέξιου αν και αξιαγάπητου ανθρωπόμορφου κουνελιού, με μια αισθητική ανάμεσα στον μινιμαλισμό και την Arte Povera. Το λαγουδάκι στο βίντεο είναι θαρρείς φτιαγμένο από κουρέλια, σαν την αυτοσχέδια κούκλα που ένα παιδί κατασκεύασε με ο,τι βρήκε παραπεταμένο, κινείται ατσούμπαλα και σκουντούφλικα αλλά δεν παύει να χορεύει και να ονειρεύεται.

Το τραγούδι είναι σε παραγωγή και ενορχήστρωση του Θάνου Κοσμίδη και μίξη του Χάρη Κρεμμύδα. Ο Θάνος κάνει διπλά φωνητικά μαζί με τη φίλη μου Ελίζα Αριάδνη Καλφά.

Τις προάλλες έσκυψα να δέσω τα κορδόνια μου

Έσκασαν στα γέλια τότε φίλοι και γνωστοί
Μου’παν πωςτα δένω με ένα κομπο λαγουδάκι
Και είναι αστειο
Μα για μένα είναι φυσικό

Μόνο ένα παιδάκι
Θα’κανε τον κόμπο λαγουδάκι
Μου παν και γελούσαν
Γέσανλού και
Λούσανκαίγε
Σάνκαιγέλου
Χαχαχα

Κάνω ερωτήσεις εκτός τόπου κι εκτός χρόνου,
Μοιάζω σα να έπεσα από τον ουρανό
Οι άνθρωποι αγανακτούν, τα μάτια τους γουρλώνουν
Τα χέρια σηκώνουν ξεφυσσάνε ά καλά

Μόνο ένα παιδάκι
Θα’κανε τον κόμπο λαγουδάκι
Μου παν και γελούσαν
Γέσανλούκαι
Λούσανκαίγε
Σάνκαιγέλου
Χαχαχα

Όταν σκοτεινιάζω κι έχω ένα κόμπο στο λαιμό μου
Δένω στα παπούτσια μου έναν άλλο, μαγικό

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here