Γράφει η Ειρήνη Χατζημαργαρίτη
Φωτογραφίες: Νίκος Περίσσιος
Μέσα στο γενικότερο κλίμα άγχους και ανησυχίας που όλοι έχουμε λίγο-πολύ αυτές τις μέρες, ανηφορήσαμε τη Δευτέρα 29 Ιουνίου, στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, για να δούμε από κοντά τον Σωκράτη Μάλαμα, σε μια συναυλία στα πλαίσια του φεστιβάλ «Στη σκιά των βράχων». Ήδη από νωρίς, ο Βύρωνας είχε μια ασυνήθιστη κινητικότητα για απόγευμα Δευτέρας. Το θέατρο είχε αρχίσει να γεμίζει με ανθρώπους που έβλεπε κανείς στα μάτια τους ότι αδημονούσαν να δουν τον Σωκράτη Μάλαμα, τον «Socrates», όπως τον αποκαλούσαν, με μια ξεκάθαρη ελπίδα στο βλέμμα.
Ο καλλιτέχνης δε μας άφησε να περιμένουμε πολύ και σύντομα ανέβηκε στη σκηνή μαζί με τους μουσικούς του. Η Λαμπρινή Καρακώστα, ο Νίκος Μαγνήσαλης, ο Γιάννης Παπατριανταφύλλου, ο Φώτης Σιώτας, ο Κυριάκος Ταπάκης και ο Κλέων Αντωνίου πλαισίωσαν τον Σωκράτη Μάλαμα και τον συνόδευσαν μουσικά στο οδοιπορικό της τριαντάχρονης πορείας του.
Με μια αναφορά στο δημοψήφισμα της Κυριακής, ο Σωκράτης Μάλαμας ξεκίνησε να μας τραγουδά ένα ένα τα τραγούδια του, που τόσο όλοι έχουμε αγαπήσει. «Τα παιδιά μες την πλατεία», «το Γράμμα», τα «Ξωτικά», «Τσιγάρο Ατέλειωτο» και μια λίστα που ποτέ δεν τελειώνει ήταν αρκετή για να μας κάνει άλλους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Τραγουδισμένα με έναν τρόπο διαφορετικό από τον ηχογραφημένο, αλλά και από τις προηγούμενες συναυλίες του, ο Σωκράτης Μάλαμας κατάφερε να μας κουνήσει σε ρυθμούς έντεχνους, λαϊκούς, αυθεντικούς και χωμάτινους και να μας κάνει να ψάξουμε μέσα μας για να βρούμε τελικά τον εαυτό μας.
«Μα φυσικά και Όχι» ήταν η απάντηση σε έναν κύριο όταν τον ρώτησε για το επερχόμενο δημοψήφισμα, όπως μας ενημέρωσε. Ο Σωκράτης Μάλαμας είναι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν παίρνει θέση για τα πολιτικά λέγοντας ανοιχτά την άποψη του. Προτιμά να τραγουδά κομμάτια σαν τη «Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου» και το «Νόστιμο, τρελό μικρό μου» του Μάρκου Βαμβακάρη και να εξιστορεί ιστορίες που παραλληλίζουν τις τωρινές διαπραγματεύσεις με την ευρωπαϊκή ένωση και να αφήσει το κοινό του να βγάλει τα συμπεράσματα του. Με μια επικοινωνία που δεν έχω συναντήσει σε άλλο καλλιτέχνη σε μια τόσο μεγάλη συναυλία, ο Σωκράτης Μάλαμας εξιστορούσε γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν, είχε ένα τρομερό χιούμορ και κατάφερε να είναι κοντά με τους χιλιάδες φαν που τον παρακολουθούσαν.
Το κοινό και αυτό είχε τη δική του προσωπικότητα. Δεν είχε σημασία που έβλεπε κανείς ηλικίες από 5 έως 55 ετών. Όλοι ήταν ένα σώμα και μια φωνή κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Είχαν έρθει να περάσουν καλά, να χορέψουν, να πιούν, να διασκεδάσουν και αυτός ήταν ένας από τους βασικότερους παράγοντες που έκαναν τη συναυλία να μοιάζει με γλέντι.
Μέσα σε όλα δε μπορεί να μην αναφερθεί, το διαμαντάκι της βραδιάς, η Λαμπρινή Καρακώστα. Όντας εξαρχής στο πλευρό του Σωκράτη Μάλαμα πότε στα φωνητικά και πότε σε σόλο τραγούδια κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα, και πολλοί από το κοινό που δεν τη γνώριζαν να την αποκαλέσουν Πριγκιπέσα. Η φωνή της καθαρή, δυνατή, έδενε με εκείνη του Σωκράτη Μάλαμα σε μια αντίθεση πολύ ολοκληρωμένη. Αν και νεαρή σε ηλικία ερμήνευσε μόνη της μεγάλα κομμάτια σαν τα «Μεταξωτά» και να τα υποστηρίξει κάτι παραπάνω από αξιοπρεπώς. Το μέλλον διαγράφεται λαμπρό μπροστά της και εμείς περιμένουμε να την ξανασυναντήσουμε σε επόμενη συναυλία.
Αν κάτι μου έλειψε εμένα προσωπικά για να χαρακτηρίσω αυτή τη συναυλία ολοκληρωμένη, ήταν τα κομμάτια από το νέο δίσκο του Σωκράτη Μάλαμα «Πρώτες Λέξεις». Ο ίδιος, δεν αναφέρθηκε σε αυτά, ούτε ακούσαμε κανένα από αυτά μέσα στο πρόγραμμα. Παρά ταύτα, το πρόγραμμα ήταν πολύ σωστό, με ροή και έτσι δομημένο ώστε να μην αποσυντονιστεί κανείς από τε γενικότερο κλίμα ούτε για ένα λεπτό.
Εν κατακλείδι, αν κάτι μπορώ να πω σίγουρα για τη βραδιά, είναι ότι η συναυλία αυτή, ήταν μια μικρή γιορτή. Ένα γλέντι, που θυμίζει τις παλιές μεγάλες συναυλίες, που δε θέλεις να τελειώσουν και που συνεχώς φωνάζεις από κάτω «Ρε Σωκράτη τι λες τώρα, που θα παίζεις ως τις τέσσερις η ώρα». Αν και αυτή τη χάρη δε μας την έκανε, εντούτοις ο Σωκράτης Μάλαμας είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που με τα τραγούδια του κατάφερε να ενώσει μερικές χιλιάδες κόσμου κάτω από τη σκιά των βράχων. Και αυτό ειδικά σε κάτι τέτοιες μέρες, είναι πολύτιμο ταλέντο.
Κλείνοντας, πέρα από τα εξαιρετικά τραγούδια που άκουσα κατά τη διάρκεια της βραδιάς στάθηκα σε μια φράση του Σωκράτη Μάλαμα και θα ήθελα να τη μεταφέρω:
«Όταν σας λένε ότι τα πράγματα είναι χάλια, εσείς να χορεύετε»
—————
Δείτε περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από τη συναυλία
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…