Γράφει η Ματίνα Φουντούλη
Φωτογραφίες: Ματίνα Φουντούλη
Στις 12 Οκτωβρίου 1492 ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική…
525 χρόνια αργότερα, στις 12 Οκτωβρίου 2017, μία Πέμπτη, στο όμορφο θέατρο “Θησείον”, στου Ψυρρή, ανακαλύψαμε την “Αμέρικα” του Δημήτρη Μυστακίδη. Εδώ θα μιλήσουμε γι αυτήν τη δεύτερη ανακάλυψη, η οποία μπορεί να μην άλλαξε τον κόσμο όπως η πρώτη, μας ταξίδεψε όμως νοητά μέχρι την άλλη ήπειρο αναμειγνύοντας συναισθήματα, μας γνώρισε τους ρεμπέτες της, τον Κατσαρό, τον Δούσα και τον Κωστή, την τεχνική της τσιμπητής κιθάρας και όλο αυτό που ο ίδιος ο μουσικός ονομάζει “ελληνικά μπλουζ”.
Για να φτάσουμε, όμως, σε αυτά τα μπλουζ, έπρεπε πρώτα να γνωρίσουμε και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν. Το ταξίδι για την Αμερική στα τέλη του 19ου αιώνα για ένα καλύτερο αύριο είναι επίπονο, αλλά οι προσδοκίες και οι ελπίδες που έχουν, θα τους κάνουν να αντέξουν πολλά. Ακόμα κι αν πολλοί δεν τα καταφέρουν στο τέλος -πράγμα πολύ πιθανό.
“Έναν σχεδόν αιώνα από τότε, η Ελλάδα βιώνει μια βαθιά κρίση και ένα νέο κύμα μετανάστευσης. Πολλοί νέοι και μορφωμένοι Έλληνες αναγκάζονται να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Την ίδια στιγμή πρόσφυγες και μετανάστες από τη Μέση Ανατολή εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, στην πορεία του ταξιδιού τους για τη Βόρεια Ευρώπη” (αναφορά από το σημείωμα που συνόδευε το cd την ημέρα της παρουσίασης)
Κάποια στιγμή, σε ένα από τα videos που παίζουν ανάμεσα στα τραγούδια και δείχνουν αυτές τις συνθήκες που περιγράφονται παραπάνω, αναφέρονται σκόρπια στατιστικά στοιχεία, χωρίς σειρά, τα οποία ίσως και να δείχνουν ότι οι Έλληνες που έφτασαν και έμειναν στην Νέα Υόρκη το 1929 μόνο κακό έκαναν στον τόπο και ανέβασαν τα νούμερα της εγκληματικότητας. Όπως θα αναφέρει ο Δημήτρης Μυστακίδης λίγο αργότερα, είναι τόσο εύκολο να αλλοιωθούν νούμερα, να απομονωθούν φράσεις και να καταλήξουμε όλοι σε ένα λάθος συμπέρασμα. Από πουθενά δεν προκύπτει, λοιπόν, από που προήλθε αυτή η αύξηση εγκληματικότητας, το σίγουρο είναι ότι οφείλεται μεταξύ άλλων στον κοινωνικό αποκλεισμό αυτών των ομάδων. “Να αφήσουμε έναν καλύτερο κόσμο στα παιδιά μας” θα καταλήξει και είμαι σίγουρη ότι όσοι παρευρεθήκαμε σε αυτή την τόσο ιδιαίτερη παρουσίαση δίσκου, ο καθένας με τον τρόπο του έχει ήδη βοηθήσει και κινείται πάντα προς την κατεύθυνση αυτή με τη συγκεκριμένη ελπίδα στο μυαλό του.
Το ίδιο έργο με άλλους πρωταγωνιστές…
Είδα
μια ανήμπορη χώρα να διώχνει τα παιδιά της
τη μεγαλειώδη προσπάθεια επιβίωσης και προσαρμογής
τη δύναμη του ονείρου
την ελπίδα
την αλληλεγγύη
το φόβο και το ρατσισμό των βολεμένων.
Αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει Κεμάλ.
(από το ένθετο του cd)
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…