Γράφει η Ευαγγελία Βασιλείου
Φωτογραφίες: Αθηνά Γκούμα
Όταν ξεκίνησα να πάω στην επίσημη πρεμιέρα του «Συλλέκτη», ένιωθα αρκετά τυχερή, όχι τόσο γιατί ο χώρος του Vault που φιλοξενεί την παράσταση έχει μόνο 60 θέσεις περίπου, άρα για λίγους και καλούς, αλλά κυρίως επειδή θα ήμουν σε μια ομάδα προνομιούχων που θα είχαν δει και το σπουδαίο ανέβασμα του ίδιου έργου προ 15ετίας και βάλε από τον Δημήτρη Λιγνάδη, αλλά και την ταινία του 1965 με τον Τέρενς Σταμπ και την Σαμάντια Έγκαρ.
Ο John Fowles είναι από τα μεγαλύτερα μυαλά της βρετανικής λογοτεχνίας του περασμένου αιώνα. Το πρώτο του μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 1963 τον καθιέρωσε αμέσως σε μια μεγάλη συγγραφική δύναμη της Γηραιάς Αλβιόνας που βρήκε τον κορύφωσή της με τον περίφημο «Μάγο» (το οποίο έγινε και στην Ελλάδα μπεστ σέλλερ πριν από περίπου 25 χρόνια).
Τυχερή τότε και πάλι που είχε έρθει για τον Μάγο στην Ελλάδα! Η εμμονή μου στην συγκέντρωση γνωριμίας με το κοινό του με οδήγησε τότε στην ερώτηση αν ο Συλλέκτης πεταλούδων που απαγάγει την ωραία φοιτήτρια είναι ο ίδιος και οι μύχιες σκέψεις ενός αντίρροπου που μπορούσε να είναι ο κάθε ένας μας και όχι ο οποιοσδήποτε ψυχικά ασθενής άνθρωπος, η απάντηση ήταν ένα ξερό «Ναι, δεσποινίς» και τίποτε άλλο.
Αυτή είναι η διαφορά που ένιωσα εγώ στην σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολάρι, σε σχέση με αυτήν του Δημήτρη Λιγνάδη.
Στον Λιγνάδη, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης είναι ένας ψυχικά διαταραγμένος νέος, ενώ στην παράσταση Φεζολάρι ο Γιώργος Παπαπαύλου μοιάζει περισσότερο να είναι ένας άλλος κρυμμένος εαυτός μας που απλώς δεν του έτυχε να κερδίσει το λότο και να βρεθεί ικανός να κερδίσει την «Δουλτσινέα» του έστω και με μια απαγωγή. Φυσικά και είναι διαταραγμένος αλλά δεν είναι psycho και άρρωστος.
Η υπέροχη διασκευή της Μαριλένας Παναγιωτοπούλου και στις δύο περιπτώσεις λειτουργεί καταλυτικά για την γρήγορη και καθόλου κουραστική μοναξιά των ηρώων σε ένα δωμάτιο ή πιο συγκεκριμένα σε ένα κλουβί, σαν πεταλούδα-βασίλισσα που είναι η Πολυξένη Μυλωνά στο εύρημα Φεζολάρι που εξυπηρετεί σκηνικά το Vault.
Ας μείνουμε όμως λίγο σε αυτό. Ο Ένκε Φεζολάρι κατόρθωσε σε λίγα τετραγωνικά να κάνει τον θεατή να ξεχάσει ότι βρίσκεται σε ένα θέατρο αλλά ότι είναι μέσα στο δωμάτιο που η ηρωίδα (Πολυξένη Μυλωνά) κλεισμένη σε ένα κλουβί δέχεται επί εβδομάδες την περιποίηση του απαγωγέα της. Ενός απαγωγέα (του Γιώργου Παπαπαύλου) που η καριέρα του θα εκτοξευθεί μετά τον ρόλο του Φρέδερικ, όπως είχε γίνει και για τον Μαρκουλάκη τότε.
Σπάνιο έργο! Σπάνιες ερμηνείες! Ευφυής σκηνοθεσία! Έξυπνο σκηνικό από τον Γιώργο Λυντζέρη! Δεν θα πρέπει να το χάσετε όσο παίζεται Δευτερότριτο στο Vault.
Αναφορικά με την επίσημη, οι φωτογραφίες τα λένε καλύτερα.
Μεταξύ άλλων είδαμε την κορυφαία ελληνίδα λογοτέχνη Ζυρράνα Ζατέλη, τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, την Μαρία Κίτσου, τους Γιάννη Κεντ και Πάνο Κατσαρίδη των γνωστών αθηναϊκών σκηνών, την Κατερίνα Διδασκάλου, Κωνσταντίνα Μιχαήλ κ.ά. Λίγοι κοσμικοί, περισσότερο συνάδελφοι και άνθρωποι της δουλειάς και καθόλου άσχετοι… αυτό, να το τονίσουμε!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση – Δραματουργική Επεξεργασία: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Δραματολόγος: Ναταλί Μηνιώτη
Μουσική Επιμέλεια: Ένκε Φεζολλάρι
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δάφνη Λιανάκη
Βοηθός Σκηνογράφου: Ανθή Παρασκευά – Βελουδογιάννη
Επιστημονική Σύμβουλος – Εγκληματολόγος: Κάτια Σωτηρίου
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου
Ερμηνεύουν: Γιώργος Παπαπαύλου, Πολυξένη Μυλωνά
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Δευτέρα και Τρίτη: 21.00
Vault
Μελενίκου 26 (Ιερά οδός) Αθήνα/Βοτανικός
Τηλέφωνο: 213 0356472
———————————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…