Γράφει η Χρύσα Λύκου
* Για τα φωτογραφικά στιγμιότυπα ευχαριστούμε:
Την Αθηνά Λιάσκου (φωτο παράστασης)
και την Λία Παυλοπούλου (Instagram Event)

Το Bob Theatre Festival είναι το γεγονός της πόλης μαζί με το καλοκαίρι που έφτασε πια. Το 8ο φεστιβάλ νεανικού θεάτρου, πιστό στο ραντεβού του μας υποδέχεται στο Bios να μας ξεμουδιάσει από έναν δύσκολο για όλους χειμώνα, να μας θυμίσει ότι τα καλοκαίρια πάντα έρχονται, ότι τα νιάτα πάντα ανθίζουν…!

Όμορφοι άνθρωποι πίνουν τα ποτά τους αφήνοντας τις αισθήσεις τους να χορέψουν στο πρώτο αεράκι του Μαΐου, γελάνε δυνατά φορώντας σαγιονάρες και λουλουδάτα πουκάμισα. Απόψε νιώθουμε πόσο μας έλειψαν αυτά τα βράδια, η καρδιά μας φουσκώνει από χαρά που είναι πάλι εδώ…

Λίγο πριν μπούμε στην αίθουσα, ένας άντρας και μια γυναίκα μιλούν για τον έρωτα και τους ανθρώπους που προσπαθούν σχεδόν μάταια να τον κατανοήσουν, φτάνοντας πάντα τόσο κοντά, τόσο θλιβερά μακριά. Προσπαθούν να συνδυάσουν τα θέλω τους, τα ταιριάξουν τις ζωές τους. Το σεξ κάνει καλό στο μεταβολισμό μας ισχυρίζονται και εγώ σκέφτομαι πόσα λεφτά δίνουμε τελικά σε διαιτολόγους, πληρώνοντας για να μας «κόψουν» όσα λιμπιζόμαστε.

Οι καρέκλες γεμίζουν, τα φώτα σβήνουν, το «Ρωμαϊκό Λουτρό» του Στανισλάβ Στρατίεβ μας «αποκαλύπτεται» στην Πειραιώς 84. Πέντε άνθρωποι επί σκηνής προσπαθούν να σώσουν την ανθρωπότητα απ’ τους αδιάφορους ανθρώπους της, προσπαθούν να διδάξουν στους άλλους όσα οι ίδιοι αδυνατούν να θυσιάσουν.

romaiko_loutro_theater_2015_05_004

Όταν ο νεαρός άντρας της ιστορίας μας, γύρισε απ’ τις πρώτες του καλοκαιρινές  διακοπές, το σπίτι του έχει μετατραπεί σε χώρο παγκόσμιου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, μιας και στο κέντρο του έχει ανακαλυφθεί ένα τέλεια διατηρημένο, αρχαίο Ρωμαϊκό Λουτρό. Όλα μπορούν να συμβούν εις βάρος της απουσίας οποιασδήποτε εξουσίας, όλα μπορούν να οριοθετηθούν βάση του πως ο καθένας οριοθετεί τον εαυτό του.

Ένας αρχαιολόγος βρίσκεται αντιμέτωπος με την ευκαιρία της ζωής του, με την ευκαιρία να φωτίσει τον πλανήτη με ένα λαμπρό εύρημα, να προσδώσει στη ζωή του όλη τη δόξα που ονειρεύτηκε. Χρόνια σκαλίζει τις ζωές των άλλων και τώρα αυτές οι ζωές βρίσκονται μια ανάσα απ’ το να θάψουν τη δική του, μπορούν να ζητήσουν για αντάλλαγμα τα πάντα, και να τους τα δώσει.


Και ενώ οι νεαρές γυναίκες του Ρωμαϊκού Λουτρού «ξεσκονίζονται» σχολαστικά απ’ τον φιλόδοξο αρχαιολόγο, η κοπέλα του νιώθει να γίνεται μια μούμια που διψά να την ανακαλύψουν, να ρίξουν φώς στο πρόσωπο της, να τη δει ο άντρας που δεν αποτελεί πια επιλογή του.

Παράλληλα, ο ιδιοκτήτης αναζητά την καλύτερη προσφορά για το παράδοξο που τον βρήκε, μετατρέπεται σε πόλο έλξης επιτήδειων που προσπαθούν να γεμίσουν την τσέπη τους στο όνομα ενός δήθεν καλού, μιας δήθεν ανθρωπότητας. Σε αυτήν την ανθρωπότητα που όλοι μονολογούμε, έρχεται να προστεθεί ο ναυαγοσώστης, έρχεται να μας σώσει απ’ τη μια κουταλιά νερό που είναι πάντα αρκετή να μας πνίξει. Ένας ναυαγοσώστης κωμικά δοσμένος, κρύβει την πιο σκληρή μας πλευρά. Αξιοπρεπείς και δουλεμένες ερμηνείες, κερδίζουν το κοινό που γελά και προβληματίζεται συγχρόνως, για όσα συμβαίνουν και δε βλέπει μιας και ο κόσμος μας πολλές φορές περιορίζεται στο κορμί μας.


Στη σκηνή του Bios, απόψε το βράδυ είναι όλοι όσοι ζήτησαν απ’ τους άλλους να κάνουν αυτό που δεν έκαναν αυτοί, είμαστε όλοι εμείς που ξεχάσαμε ότι οι μονάδες κάνουν τις ομάδες και ότι ο «ένας» μπορεί και είναι αρκετός. Οι ηθοποιοί κατεβαίνουν απ’ την σκηνή κάθονται ανάμεσα στου θεατές. Να ακουμπήσουμε, να κοιταχτούμε, να χαμογελάσουμε να κάνουμε έρωτα, να συμπονέσουμε είναι το μεγάλο βήμα που πρέπει να κάνουμε για το καλό του ανθρώπου, για το καλύτερο της ψυχής μας.


Ανεβαίνοντας στην ταράτσα του Bios μετά το τέλος της παράστασης, συνειδητοποιείς ότι είναι από εκείνες που ερωτεύεσαι αυτήν την πόλη σα να τη βλέπεις για πρώτη φορά, σα να την αγαπάς από πάντα. Τρως πίνοντας το παποτό σου, ονειρεύεσαι πρώτα ραντεβού, γίνεσαι μέρος του τοπίου μιας Αθήνας που λάμπει. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά, ξεκλειδώνοντας το αμάξι ακούω ξανά εκείνον τον άντρα και εκείνη τη γυναίκα να μουρμουρίζουν : «Τώρα που ζούμε περισσότερο, η παιδική μας ηλικία θα πρέπει να κρατάει πιο πολύ».

————————-
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Παίζουν: Δημήτρης Δημητρόπουλος, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός,
Νάντια Περιστεροπούλου, Σταύρος Σιούλης
————————-

* Αναλυτικά στοιχεία για το Bob Theatre Festival και τις παραστάσεις του, δείτε εδώ

—————-

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here