ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Ανεξάρτητη παραγωγή (3/2012)
Η πενταμελής μπάντα των The Finger, αποτελείται από τους Λία Σιούτη, Σωτήρη Νούκα, Σάκη Αζά, Ανδρέα Χαραλάνη και Νίκο Ντίτσια και έρχονται από την Θεσσαλονίκη, για να δημιουργήσουν μια σειρά από σύγχρονες και εθιστικές ροκ μελωδίες. Το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος, αποτελείται απο 11 κομμάτια, τα οποία συνοψίζουν τις επιρροές των μελών, δημιουργώντας έναν μοναδικό ήχο. Επιρροές οι οποίες έρχονται όχι μόνο από τον κόσμο της μουσικής αλλά και από τον φαντασιώδη κόσμο του κινηματογράφου. Μεγαλειώδεις τρομπέτες, κινηματογραφικά βιολιά, αιθέριοι ήχοι και πρωτότυπα κιθαριστικά ριφ, συνθέτουν μια ορχηστρική ατμόσφαιρα και ανεβάζουν αυτές τις ροκ μελωδίες σε ένα άλλο επίπεδο, καθιστώντας το άκρως μεταδοτικό. ‘Ολοι μπορούν να βρούν ένα κομμάτι από τον εαυτό τους σε αυτό το άλμπουμ, καθώς στιχουργικά, ασχολείται με όλες τις πλευρές της ζωής μας. Πίστη, αγάπη, θάνατο.
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο Underground Sound Studio, στην Θεσσαλονίκη, υπό την καθοδήγηση του Σωτήρη Νούκα, μέλος του συγκροτήματος και ένας από τους πιο αξιοσέβαστους παραγωγούς στην Ελλάδα. Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2011, με το “Too Slow”, ένα απο τα πιο δυνατά κομμάτια του άλμπουμ και τελείωσαν με το “Brain Stroke”, ένα ακόμα χορευτικό και ραδιοφωνικό κομμάτι. “Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα. Έχουμε βάλει απίστευτη ενέργεια και ψυχή σε αυτόν τον δίσκο και για αυτό ξέρουμε οτι θα βρεί τον δρόμο του προς τισ καρδιές του κόσμου” λένε τα μέλη του συγκροτήματος.
Οι The Finger, μία από τις ανερχόμενες μπάντες της Ελλάδος, συστήθηκαν στο κοινό, με την κυκλοφορία του πρώτου τους σινγκλ “Die! Die Superhero!”, το οποίο έγινε ευρέως γνωστό μέσα απο τις αναμεταδόσεις σε ελληνικά και ξένα ραδιόφωνα.
Το εξώφυλλο του δίσκου έχει επιμεληθεί ένας καταπληκτικός Ελληνας καλλιτέχνης, ο Πάνος Τσαγκάρης.
TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Πέννυ Γέρου – pennygerou@musiccorner.gr
Το συγκρότημα από τη συμπρωτεύουσα, The Finger, αναμένεται να κυκλοφορήσει το πρώτο του album από τις 15 Μαρτίου 2012. Σίγουρα θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη τόσο για την ελληνική μουσική σκηνή όσο και για τους λάτρεις της rock μουσικής.
Παίρνοντας στα χέρια μας το καινούργιο album, σίγουρα θα σταθούμε στο λιτό, με μόνες αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου, εξώφυλλο, το οποίο έχει επιμεληθεί ο Πάνος Τσαγκάρης. Ένα βάζο με ολόφρεσκα λευκά τριαντάφυλλα στέκεται σε ένα άδειο και λιτό φόντο και δίπλα του ένα μικρό ποτήρι. Η απουσία χρώματος και οποιασδήποτε προσπάθειας εντυπωσιασμού, πέρα από τη φρεσκάδα και την καθαρότητα των λουλουδιών, μας εισάγει σε ένα κλίμα μελαγχολίας και προετοιμαζόμαστε για κάτι τέτοιο.
Ο δίσκος χαρακτηρίζεται έντονα από rock στοιχεία στην πλειονότητά του. Σε όλα τα κομμάτια δεσπόζει η ηλεκτρική κιθάρα, σε συνδυασμό με δυνατό μπάσο και drums, τα οποία μεταδίδουν μεγάλη ενέργεια και δυναμικότητα στο ύφος του συγκροτήματος, ενώ άλλες φορές μας εισάγουν σε ένα πιο μυστηριακό περιβάλλον, πιο παραμυθένιο και μελαγχολικό.
Ως θεματολογία το άλμπουμ στην πλειονότητά του είναι πιο επίκαιρο από πολλά άλλα πράγματα που συναντάμε καλλιτεχνικά αυτές τις μέρες. Θίγονται θέματα προσωπικής εσωτερικής σύγκρουσης σε μέρες δύσκολες, σε μέρες που απαιτούν την προσωπική βούληση και την απελευθέρωση από τα όποια δεσμά μας επιβάλλονται. Επίσης, τίθενται θέματα αγάπης, πίστης, φιλίας αλλά και θανάτου ή απώλειας. Το θεματικό φάσμα των The Finger είναι αρκετά ευρύ και, μάλιστα, το γεγονός ότι ο στίχος είναι αγγλικός είναι αρκετά ριψοκίνδυνο εκ μέρους ενός ελληνικού συγκροτήματος. Παρόλα αυτά, τα κατάφεραν μια χαρά στο να δημιουργήσουν στίχους και νοήματα χωρίς να χάνονται μέσα στην προσπάθειά τους να μεταφέρουν τις σκέψεις τους σε μια άλλη γλώσσα, πράγμα που παρατηρείται συχνά σε νέα ελληνικά συγκροτήματα πειραματιζόμενα με άλλες γλώσσες.
Το άλμπουμ «I don’t believe my eyes» ξεκινά με το ομώνυμο τραγούδι, το οποίο είναι η αρχή στη rock διαδρομή που ακολουθούμε από δω και στο εξής. Ένα κομμάτι «δυναμίτης», με ξεσπάσματα της ηλεκτρικής κιθάρας αλλά και της εντυπωσιακής φωνής της Λίας Σιούτη. Στη συνέχεια, συναντάμε το γνωστό ραδιοφωνικά «Die! Die Superhero!», ένα κομμάτι γεμάτο μουσικές εναλλαγές, ανάμεσα σε ήπια μπάσα και δυνατές κιθάρες και drums. Ένα κομμάτι που ξεχωρίζει επίσης και για τη στιχουργική του δυναμική, αφιερωμένο σε κάποιον περιβόητο «ήρωα», φαινομενικά ικανό να μας σώσει και να πάρει τις ζωές μας στα χέρια του. Η απάντηση του συγκροτήματος είναι κάθε άλλο παρά υπακοή. «I give the finger and I don’t listen» είναι επακριβώς η απάντηση της πενταμελούς μπάντας.
Στα κομμάτια «My room» και «Still here», παραμένοντας σε rock δυναμική, έχουμε ιδιαίτερη έμφαση με την εισαγωγή δεύτερων φωνών από την τραγουδίστρια, τεχνική που κάνει το κομμάτι να κερδίζει πολύ σε ένταση και έμφαση σε στίχο και σε μουσική. Η τεχνική αυτή μαρτυρά επίσης ότι πρόκειται για μια προσεγμένη δουλειά σε τεχνικό και καλλιτεχνικό επίπεδο.
Ένα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και πλούσιο σε εικόνες κομμάτι είναι το «I was so young», το οποίο μας παραπέμπει σε μια παιδικότητα και μια εποχή αγνότητας, όπου τα είδαμε όλα και όλα μοιάζαν όμορφα. Την ίδια στιγμή έχουμε την αντίθεση με τον εαυτό μας, όταν συνάντησε το φόβο, την απειλή και την αβεβαιότητα.
Σε πιο ηλεκτρικό κλίμα, αλλά ακόμη rock, μας φέρνει το κομμάτι «Τοο slow». Ένα κομμάτι «αδράνειας» τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Με εύστοχο ταίριασμα θεματικής και μουσικής επιλογής, το συγκρότημα μας παίρνει μαζί του σε μια ατμόσφαιρα αδρανούς περιπλάνησης μέσα από ασταμάτητα drums, τρομπέτες και ηλεκτρικές κιθάρες. Από την άλλη, σε πιο συναισθηματικά μονοπάτια κινούμαστε με το «In a fragment of time» και «Brain Stroke», βασισμένα σε σχέσεις και φωτογραφίες που ξεθωριάζουν με το πέρασμα του χρόνου και αφήνουν τις πληγές τους στα άτομα, αλλά και στα πράγματα γύρω τους.
Με τα κομμάτια «Ten pound heavy heart» και «Something wrong» έχουμε το θέμα της αποχώρησης και του χωρισμού για άλλη μια φορά, τοποθετημένο σε πιο ήπιους rock ήχους σε σχέση με τα προηγούμενα κομμάτια και ερμηνευμένο από μια φωνή πιο πληγωμένη, πιο ανάλαφρη, με ένα κρυμμένο παράπονο.
Μετά από αυτό το ταξίδι, οι The Finger μας φύλαγαν την ανατροπή για το τέλος. Το album κλείνει με το ατμοσφαιρικό και μελωδικότατο κομμάτι «Tin Can». Με τη θεματική σταθερά προσηλωμένη στις ανθρώπινες σχέσεις, ο ήχος, απαρτιζόμενος από μια ακουστική κιθάρα και μια φωνή που ξεμακραίνουν, μας μεταφέρουν σε πιο ονειρικά και παραμυθένια μέρη και διαθέσεις. Επίσης, στο βάθος μπορεί κανείς να ακούσει ήχους παρόμοιους με αυτούς μουσικών κουτιών, ήχοι που μας κάνουν πιο νοσταλγικούς και πιο ονειροπόλους. Με ένα κομμάτι απαλλαγμένο από τον «ηλεκτρισμό» και τη «δυναμική» των προηγούμενων, μας αποχαιρετά γλυκά η μπάντα των The Finger.
Στο σύνολό του, το album είναι αρκετά δυνατό, αν και οι ήχοι ακολουθούν συχνά ένα μοτίβο με σταθερές μουσικές εναλλαγές και αναμενόμενα «ξεσπάσματα». Παρόλα αυτά, το μουσικό ύφος είναι αρκετά δυνατό και σίγουρα μια ευχάριστη άφιξη στον ελληνικό χώρο της μουσικής. Η θεματική του συγκροτήματος είναι ανθρώπινη και μπορεί να αγγίξει τον καθένα μας. Είναι φανερό, όπως είπανε και οι ίδιοι, πως έχουν δώσει πολλή ενέργεια σε αυτή τη δουλειά και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα.
Ας μου επιτραπεί να σχολιάσω πως ακούγοντας το album αυτό παραπέμφθηκα στο αμερικανικό συγκρότημα των Cranberries. Χωρίς να τίθεται θέμα σύγκρισης ή ομοιότητας, βγαίνει το συμπέρασμα πως ένα συγκρότημα σαν τους The Finger δεν έχει σε τίποτα να διαφέρει από συγκροτήματα της αμερικανικής και της υπόλοιπης ευρωπαικής rock σκηνής, καθώς παρουσιάζουν μια ισοδύναμη και εξίσου αξιοπρεπή μουσική εμφάνιση και δυνατότητα να φτάσουν ψηλά.
Σε λίγο καιρό θα μας δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσουμε επισήμως ένα πολύ φρέσκο και αξιοπρόσκεκτο συγκρότημα, που θα μας ταρακουνήσει με τους ηλεκτρισμένους και δυνατούς ήχους του. Ελπίζουμε οι The Finger να συνεχίσουν τη δουλειά αυτή, να μείνουν στην «μουσική παρέα» μας και να μας δώσουν ακόμα περισσότερα δυναμικά, αλλά και μελωδικότερα κομμάτια, καθώς δείχνουν να τα καταφέρουν πολύ καλά και στα δύο!
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. I Don’t Believe My Eyes
02. Die! Die Superhero!
03. My Room
04. Still Here
05. I Was So Young
06. Too Slow
07. In A Fragment Of Time
08. Brain Stroke
09. Ten Pound Heavy Heart
10. Something Wrong
11. Tin Can
*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner