14/11/2013
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Μία θεατρική παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ και στον μονόλογο των Μπομπ Γουίλσον – Ντάριλ Πίκνεϊ

orlando_2013_11

Σκηνοθεσία-διασκευή: Σάκης Παπακωνσταντίνου
Σκηνικά-Φωτισμοί
: Σταύρος Παπαγιάννης
Μουσική
: Ευθύμης Θεοδόσης
Βίντεο
: Χάρης Λαλούσης
Κοστούμια
: Λάκης Γαβαλάς
Κίνηση
: Σάκης Παπακωνσταντίνου
Κλακέτες
: Θάνος Δασκαλόπουλος
Παίζουν
: Νίκη Σερέτη, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Έλενα Κωνσταντινίδου, Νεκτάριος Σμυρνάκης
Πρεμιέρα:
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου.
Στο θέατρο Ιλίσια-Βολανάκη
, Παπαδιαμαντοπούλου 4, Χίλτον.
Τηλέφωνο κρατήσεων:
210-7223010.
Στάση μετρό:
Ευαγγελισμός ή Μέγαρο Μουσικής.

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή στις 23.00, Σάββατο στις 19.00, Κυριακή στις 21.15.
Διάρκεια
: 90’.

Ποιος είναι ο Ορλάντο;

Είναι πραγματικός ή πλάσμα της φαντασίας; Είναι άντρας ή γυναίκα; Αριστοκράτης, παρίας, φτωχός ή πλούσιος; Είναι νέος ή τριακοσίων κάτι χρονών; Κυνηγάει τον έρωτα ή τη δόξα; Θέλει να γίνει ποιητής ή πρεσβευτής; Είναι ελεύθερος ή αιχμάλωτος σε αόρατα δίχτυα;

Είναι όλα αυτά και πολλά ακόμη. Στον κόσμο του κανείς δεν πεθαίνει, όλοι και όλα αλλάζουν μορφή, το αέναο παιχνίδι των μεταμορφώσεων μοιάζει να είναι τόσο σημαντικό, όσο για μας το οξυγόνο. «Μεγάλωσα…», γράφει η Βιρτζίνια Γουλφ, «…χάνω τις ψευδαισθήσεις μου, πιθανόν για να αποκτήσω καινούργιες».

Από το μυθιστόρημα…

Ο «Ορλάντο» γράφτηκε το 1928 και θεωρείται από τα πιο ανάλαφρα μυθιστορήματα της Γουλφ. Μια φανταστική βιογραφία ενός νεαρού ευγενή που ζει από το 1600 ως το 1900 χωρίς να περάσει ποτέ τα…τριάντα. Το μόνο που επηρεάζεται όσον αφορά την εμφάνισή του είναι ότι κάποια στιγμή πέφτει σε λήθαργο κι όταν ξυπνάει έχει γίνει γυναίκα. «Η αλλαγή έδινε την εντύπωση ότι είχε πραγματοποιηθεί ανώδυνα και ολοκληρωτικά και κατά τέτοιον τρόπο ώστε η ίδια η Ορλάντο δεν έδειξε καμία έκπληξη… Ας αφήσουμε τους βιολόγους και τους ψυχολόγους να αποφασίσουν. Είναι για μας αρκετό να καταγράψουμε το απλό γεγονός: ο Ορλάντο ήταν άνδρας ως την ηλικία των τριάντα οπότε έγινε γυναίκα και παρέμεινε έκτοτε».

Η ομορφιά όπου κι αν τη συναντάμε είναι ένας σταθερός άξονας. Σε ελισαβετιανές εταίρες και σε γηραιές βασίλισσες, σε υγρά ή ηλιόλουστα μέρη, στη μακρινή Ανατολή ή στην ομιχλώδη Δύση, στον έρωτα και την προδοσία. Όλα αυτά επιτυγχάνονται χάρη στη συνεχή ανάγκη για αλλαγή, για ανακάλυψη των πολλών εαυτών που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Το εργαλείο, το μέσο για την επίτευξη αυτού του στόχου αυτογνωσίας, είναι ένα αστραφτερό δείγμα του πολιτισμού μας: το στυλ. Το πνευματώδες, αναζωογονητικό στυλ της γραφής αλλά και το στυλ ως τρόπος ζωής μέσα από την αναζήτηση μοναδικών εμπειριών.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ