24/9/2013
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Χαρά Γερασιμοπούλου
www.musiccorner.gr
Αν υπάρχει κάτι που μου αρέσει στις καλοκαιρινές συναυλίες είναι οι όμορφοι ανοιχτοί χώροι στις οποίες διεξάγονται. Και δε μιλάω για τα μεγάλα στάδια αλλά για τα πιο μικρά θέατρα, τα συνοικιακά πάρκα, τις παραλίες… εκεί όπου επιτυγχάνεται η απόλυτη εναρμόνιση της μουσικής με το περιβάλλον στο οποίο παίζεται και οι αισθήσεις των παρευρισκομένων γίνονται ένα με αυτό. Κάπως έτσι ένιωσα, και πιστεύω και οι περισσότεροι, στη συναυλία του Κώστα Λειβαδά, το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής, στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας.
Η συγκεκριμένη συναυλία πραγματοποιήθηκε από το Εθελοντικό Κλιμάκιο Πολιτικής Προστασίας Πεντέλης στα πλαίσια του «Πολιτιστικού Σεπτέμβρη 2013» και ο Κώστας Λειβαδάς κλήθηκε να παίξει στη… γειτονιά του, παρουσιάζοντας τραγούδια τόσο από τη 18χρονη πορεία του στη δισκογραφία, όσο και από τον πιο πρόσφατο δίσκο του «Γραμμένο με κόκκινο» που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες. Μαζί του βρέθηκαν η επί χρόνια φίλη και συνεργάτις του Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο κύριος Χρόνης Αηδονίδης με τον οποίο συνεργάστηκαν στο «Γραμμένο με κόκκινο» και η Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μία αναφορά στο Δήμο Πεντέλης και στο Εθελοντικο Κλιμάκιο Πολιτικής Προστασίας, το οποίο παρουσιάζει σημαντική κοινωνική δράση όπως: διανομή τροφίμων και ρουχισμού σε άπορες οικογένειες, συγκέντρωση σχολικών ειδών για την έναρξη της νέας χρονιάς, αλλά και τη δημιουργία εθελοντικού πυροσβεστικού σώματος μιας και η Πεντέλη είναι από τις ευπαθείς περιοχές σε πυρκαγιές και αντίξοες καιρικές συνθήκες. Να επισημάνουμε λοιπόν πως μέρος των εσόδων θα διατεθεί στην Εστία Δωρεάν Διανομής Τροφίμων – Ρούχων & Οικιακού Εξοπλισμού.
Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας λοιπόν, το οποίο με παίδεψε αρκετά μέχρι να το εντοπίσω, αλλά η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί άξιζε τον κόπο. Χτισμένο το 1849 από το διάσημο αρχιτέκτονα της οθωνικής εποχής Σταμάτιο Κλεάνθη και προορισμένο να γίνει η κατοικία της περιβόητης Δούκισσας της Πλακεντίας μέχρι το θάνατό της. Πολλές είναι οι φήμες γύρω από το πρόσωπο της Δούκισσας αλλά και από το συγκεκριμένο οίκισμα, το οποίο, με την επίσκεψη του χρόνου εμφανή επάνω του, βγάζει κάτι το μυστηριακό. Εξάλλου το κάθε κτήριο έχει την ιστορία του, έτσι δεν είναι;
Αυτό το ιστορικό μέρος επέλεξε ο Κώστας Λειβαδάς για τη συναυλία με την οποία θα καλωσόριζε το φθινόπωρο. Πεντελιώτης και ο ίδιος, στη συνέντευξη που έδωσε λίγες μέρες πριν στη συνάδελφο Ανδρονίκη Τσατσαρώνη εξομολογήθηκε ότι «Η Πλακεντία δε, ήταν για μας ένας τόπος μυθικός, που σαν παιδιά προσπαθούσαμε να ανακαλύψουμε, θυμάμαι τριγυρνούσαμε εκεί συνέχεια με τα ποδήλατα. Αργότερα, εξαιτίας του Φεστιβάλ Κρυσταλλίων, που ήταν ένα από τα πρώτα θεσμοθετημένα σοβαρά φεστιβάλ του λεκανοπεδίου, είδαμε ό,τι βάζει ο νους σου εκεί, από την Κρατική Ορχήστρα και το Μάνο Χατζιδάκι μέχρι τους Φατμέ και το Νίκο Παπάζογλου. Το γεγονός, λοιπόν, ότι μπορώ να κάνω μια συναυλία στη σκηνή του Μεγάρου αυτού, κάνει από μόνο του τη βραδιά πολύ ξεχωριστή για μένα.» (http://www.musiccorner.gr/?p=81840).
Όσο για τη συναυλία αυτή καθ’ αυτή, μπορεί η βροχή να μας ξεβόλεψε λίγο απ’ τις καλοκαιρινές μας συνήθειες όμως όπως είπε και η Ελένη Τσαλιγοπούλου «δεν είμαστε από ζάχαρη, θα αντέξουμε». Έναρξη λοιπόν με ένα υπέροχο πιάνο και τα «Σπόρια» από το «Όχι μπάλα στο σαλόνι» και τη συνειδητοποίηση ότι ο Κώστας Λειβαδάς βρισκόταν σε μεγάλα κέφια. Στο πλάι του η Μαριάννα Πολυχρονίδη, πάντα σωστή και ακριβής στην ερμηνεία της, τον συνόδευσε σε γνωστά και πολύ αγαπημένα κομμάτια όπως τα «Μοίρα μου έγινες», «Έχω άνθρωπο», «Για να σε συναντήσω»… Η αλήθεια όμως είναι πως τη μερίδα του λέοντος κρατούσε ο τελευταίος και κατ’ εμέ εξαιρετικός δίσκος «Γραμμένο με κόκκινο» από τον οποίο ξεχωρίζω το ομώνυμο τραγούδι, καθώς και το «Δε θέλω άλλες ειδήσεις», σε ποίηση Ανδρέα Παναγόπουλου και Γιάννη Γιαννίδη αντίστοιχα. Δεν έλειψε φυσικά και η τελευταία επιτυχία «Η επιμονή σου» που βρίσκεται στο δίσκο της Ελεονώρας Ζουγανέλη και αυτή τη στιγμή σαρώνει τους ραδιοφωνικούς μας δέκτες.
Περίπου μία ώρα μετά, το μικρόφωνο πέρασε στην Ελένη Τσαλιγοπούλου. Η συνεργασία τους μετράει πλέον πολλά χρόνια, η φιλία τους άλλα τόσα και η χημεία που έχουν οι δύο καλλιτέχνες φάνηκε για ακόμα μία φορά. Ευδιάθετη και εκείνη, πέρασε στο κοινό μία αίσθηση οικειότητας, σα να είμαστε όλοι μία παρέα που κρυφοκοιτάζει την πρόβα τους και όχι το αυστηρό κοινό μιας μουσικής παράστασης. «Πάω να δω τ’ αστέρια», «Κυριακή», «Των φίλων τα σπίτια», «Δεν ξέρεις τι θα πει αγάπη» μπλεγμένο με το «Minor Swing»… ο κατάλογος ατέλειωτος, πόσα τραγούδια να χωρέσουν σε μία δίωρη παράσταση;
Και φυσικά δε μπορούσε να λείπει ο «νεότερος όλων» και ο «μεγαλύτερος δάσκαλος» όπως τον αποκάλεσαν, ο Χρόνης Αηδονίδης. Αφορμή για αυτό στάθηκε το κομμάτι «Τα πουλάκια και τ’ αηδόνια» το οποίο έγραψαν μαζί οι δύο καλλιτέχνες για το «Γραμμένο με κόκκινο» και το οποίο ακούσαμε και με τη συνοδεία μια μικρής χορωδίας απ’ το μουσικό σχολείο Παλλήνης. Μπορεί η συμμετοχή του Χρόνη Αηδονίδη να ήταν μικρή χρονικά, ήταν όμως καθηλωτική… «Έλα ύπνε» του Νίκου Κηπουργού και της Λίνας Νικολακοπούλου, το παραδοσιακό μακεδονικό «Τι ήθελα και σ’ αγαπούσα» και φυσικά το θρακιώτικο «Τα λιανοχορταρούδια», «το οποίο το πήρε ο Διονύσης Σαββόπουλος και το έκανε ροκ», σχολίασε ο κύριος Αηδονίδης. Λοιπά σχόλια περιττά…
Το μόνο αρνητικό της βραδιάς είναι ότι η συναυλία διήρκησε λίγο. Μπορεί να ήταν δύο ώρες γεμάτες, αλλά μου φάνηκαν λίγα λεπτά. Ίσως φταίει το ότι ήθελα να ακούσω πολύ περισσότερα τραγούδια… μπορεί όμως να μας μάγεψε το Μέγαρο της Δούκισσας, και να έκανε το χρόνο να περάσει πιο γρήγορα για να το αφήσουμε στην ησυχία του. Μαγεμένη ή μη, ήταν μια όμορφη βραδιά!
————-
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…