Ακούσαμε | Ορφέας Περίδης – “Paradise”

 Γράφει ο Θανάσης Παπαζαφειρόπουλος

Είναι από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που ξέρει να επινοεί ή να δανείζεται απλές και ωραίες ιστορίες, να τις επεξεργάζεται και να τις παραδίδει με αυτοτέλεια και πληρότητα. Ο Ορφέας Περίδης του «Paradise» είναι η φωνή, η δημιουργία και το χέρι εκείνο που σε καλεί να θυμηθείς πως γράφονται και λέγονται τα όμορφα τραγούδια.

Όλα τα υλικά έχουν χρησιμοποιηθεί με τέτοια σύνεση και μέτρο που κάνουν το μεγάλο αριθμό των περιεχόμενων κομματιών (δεκαπέντε συνολικά) να μην κουράζει και να φαίνεται απολύτως φυσιολογικός, σε μια εποχή που οι περισσότεροι δίσκοι εξάγουν μετά βίας δέκα τραγούδια (και μπορεί επιπλέον να κουράζουν). Η άνεση με την οποία εξελίσσεται η ροή των τραγουδιών, το ανεπιτήδευτο ύφος και ο ακόμα πιο φυσικός και άνετος τρόπος ερμηνείας του Περίδη, παραπέμπουν στην εικόνα μιας φιγούρας που χαμογελάει στην κάθε νότα και λέξη που εκφέρει.

Είναι ο άνθρωπος που δε θα θεωρήσει ανούσιο να σου περιγράψει τον «Κήπο» του με τα μπαμπού από την Ινδία που του έφερε μια φίλη ούτε να κάνει εικόνα τα καθημερινά βάσανα των ανθρώπων να επιβιβάζονται σε ένα «Τρένο φορτωμένο». Στίχος, λοιπόν, απενοχοποιημένος, ελεύθερος και καθημερινός, που συναντάται ακόμα περισσότερο στα δείγματα του Γιώργου Σιδερή, όπως το «Paradise» και το «Σονέτο». Ένα δείγμα για το πως θα ήταν μια συνεργασία που δεν πρόλαβε να ευδοκιμήσει, αυτή του Ορφέα Περίδη με τον Άλκη Αλκαίο, είναι το τετράστιχο «Εκεί που ο έρωτας κοιμάται» ενώ έκπληξη αποτελεί το «Παλιοπαγκράτι» του Μάνου Τσιλιμίδη , στιχουργικό δείγμα του οποίου είχαμε χρόνια να δούμε.

Κάπου μέσα στα δεκαπέντε, υπάρχει κι ένας «Στεναγμός Βυζαντινού Ευέλπιδος» που βγαίνει από τα χείλη του Σωκράτη Μάλαμα, ένα τραγούδι γραμμένο και φορεμένο πάνω στο ερμηνευτικό του ύφος αλλά και μια διαφορετική, rock προσέγγιση του «Δε μου αρέσει να μιλώ» από τη Λιζέτα Καλημέρη, ενός τραγουδιού σε στίχους Ηλία Κατσούλη, που πρώτη ερμήνευσε η Καίτη Κουλλιά.

Αν και το «Paradise» δεν επιφέρει κάποια δημιουργική επανάσταση και μάλλον δε θα αφήσει πίσω του ίχνη διαχρονικότητας, αποτελεί εντούτοις ένα όμορφο ξεμπλοκάρισμα για τον ίδιο το δημιουργό του αλλά και γενικότερα για το χώρο αυτής της σχολής τραγουδιών, που έχει αναλωθεί όσο τίποτε άλλο τα τελευταία χρόνια.

[pull_quote_center]Ας μιλήσουν οι στίχοι…
Της αγάπης σου το μέλι
μια με διώχνει μια με θέλει
και ξανά σαν το κουρέλι
θα συρθώ στα χώματα

η σκιά σου που μου γνέφει
μ’ αγαπάει, με καταστρέφει
αλκοολίκι που επιστρέφει
ξημερώματα…

Μια βραδιά πολύ φευγάτη
σαν φιλί στο σκαλοπάτι
μου ‘χες τάξει πως τον Μάρτη
θα την κάναμε μαζί.

Πως θα φεύγαμε Τετάρτη
για άλλα μέρη δίχως χάρτη
κι όχι στη παλιοζωή
κι ούτε στο παλιοπαγκράτι[/pull_quote_center]

* (Στίχοι: Μάνος Τσιλιμίδης)

https://www.youtube.com/watch?v=jjG4MdgTy3M

Τα τραγούδια του CD:

01. Ο Κήπος Μου
02. Τρέχα Τρένο Φορτωμένο
03. Άμα Δεν Δω Τους Φίλους Μου
04. Σονέτο
05. Στεναγμός Βυζαντινού Ευέλπιδος
06. Στου Ψυρρή
07. Δεν Μου Αρέσει Να Μιλώ
08. Εκεί Που Ο Έρωτας Κοιμάται
09. Paradise
10. Παλιοπαγκράτι
11. Σαν Σπίρτα
12. Το Ροζ Ποδήλατο
13. Όλο Βιολέτες Στόλισα
14. Ερωτική Πίκρα
15. Διψάς Του Στίχου Το Πουλί

Δισκογραφική: Spider Music
Παραγωγή: 12/2016

Μουσική: Ορφέας Περίδης
Στίχοι: Ορφέας Περίδης – Γιώργος Σιδερής – Ηλίας Κατσούλης – Άλκης Αλκαίος – Μάνος Τσιλιμίδης – Ιωάννης Πανουτσόπουλος
Ποίηση: Ναπολέων Λαπαθιώτης – Τέλλος Άγρας

Επιμέλεια Παραγωγής: Αλέξανδρος Ιακώβου – Θοδωρής Δαμουράκης – Ορφέας Περίδης
Ενορχήστρωση: Ορφέας Περίδης
Ενορχήστρωση εγχόρδων: Αλέξανδρος Ιακώβου
Συμμετέχουν: Σωκράτης Μάλαμας – Λιζέτα Καλημέρη

————–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…