Τίτλος: Ζωή μου μην αργείς |
|
Ερμηνευτής: Ρίτα Αντωνοπούλου |
|
Συνθέτης: Γιώργος Ανδρέου |
|
Στιχουργός: Γιώργος Ανδρέου |
|
Εταιρεία: Μικρή Άρκτος |
|
Κυκλοφορία: Δεκέμβριος 2014 |
|
Forma: CD (Book) |
.
Γράφει η Ειρήνη Χατζημαργαρίτη
Πρόσφατα, κυκλοφόρησε από την Μικρή Άρκτο το βιβλίο-cd με τίτλο «Ζωή μου μην αργείς» σε στίχους και μουσική του Γιώργου Ανδρέου και σε ερμηνεία της Ρίτας Αντωνοπούλου. 18 χρόνια μετά την τελευταία συνεργασία του με τη Μικρή Άρκτο και 8 χρόνια μετά την τελευταία του δισκογραφική δουλειά, ο Γιώργος Ανδρέου επιστρέφει για να διηγηθεί την ιστορία μιας γυναίκας μέσα στην πόλη. Συγκεκριμένα, ο ίδιος λέει:
«Τα τραγούδια της μουσικής μου εργασίας «Ζωή μου μην αργείς» (επιδίωξα να) έχουν ως ενιαίο θεματικό άξονα τις περιπέτειες μιας νέας γυναίκας στη μεγάλη πόλη, στο σημερινό μεταμοντέρνο αστικό τοπίο. Η Ρίτα Αντωνοπούλου ενσαρκώνει αποκαλυπτικά τη γυναίκα αυτή, μπαινοβγαίνοντας αποφασιστικά στα πάθη, τα λάθη, τους καημούς και τους θυμούς που η ηρωίδα μου βιώνει, ενώ παραμένει η συναρπαστική ερμηνεύτρια, το ακριβό ηχείο της μέσα μου φωνής, που προσωποποιεί όσα με λόγια και μουσικές ποθώ και επιχειρώ να αφηγηθώ. Την ευχαριστώ για την προσήλωση και την ακρίβεια. Ιδίως για την εμπιστοσύνη».
Μέσα από τα 13 τραγούδια που υπάρχουν στο cd ζωντανεύει η γυναίκα που ζει στην πόλη και μαζί με αυτή ζωντανεύουν τα πάθη, οι σκέψεις και οι δράσεις της. Η γυναίκα αυτή, κάποιες φορές είναι ευάλωτη, κάποιες αποφασιστική, άλλες φορές είναι άβουλη ενώ άλλες πολύ μοναχική. Εξαρτάται από τον ακροατή πως θα ερμηνεύσει το κάθε τραγούδι σύμφωνα με τις δικές του εμπειρίες. Τα τραγούδια στο σύνολο τους πλέκουν ένα πολύμορφο χαρακτήρα και μια πολύπλευρη προσωπικότητα που αναδύεται σύμφωνα με τις διαφορετικές φάσεις της ζωής που είναι πιθανό να βρεθεί ο καθένας.
Το αστικό τοπίο βγαίνει από τα τραγούδια μέσα από το θίξιμο μιας ζοφερής πραγματικότητας που υπάρχει μέσα στην πόλη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού αποτελεί το «Δουλειά αγκαλιά», το διαμαντάκι του δίσκου, όπου ενώνουν τις φωνές τους 4 πολύ σημαντικοί καλλιτέχνες (Ελένη Τσαλιγοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Μίλτος Πασχαλίδης μαζί με την Ρίτα Αντωνοπούλου) και στο οποίο οι στίχοι, δε μπορούν παρά να φέρουν εικόνες που μας είναι βέβαια μακρινές αλλά ταυτόχρονα, μοιάζουν πολύ οικείες και γνωστές.
Ο ήχος του δίσκου είναι κατεξοχήν έντεχνος χωρίς να υπερβάλλει, ενώ η μουσική συνοδεύει πολύ ωραία τους στίχους και κορυφώνεται στα σημεία που πρέπει. Οι «μυημένοι» στο είδος θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν την ωρίμανση στη φωνή της Ρίτας Αντωνοπούλου και την εξέλιξη στους στίχους και τη μουσική του Γιώργου Ανδρέου. Όλα αυτά, σε ένα πάντρεμα με εξαιρετικά σκίτσα από την Ηώ Αγγελή που κοσμούν το cd αλλά και ολόκληρο το βιβλίο με ένα λιτό και συνάμα πολύ ολοκληρωμένο τρόπο.
Εν τέλει, τα συναισθήματα που μπορεί να προκαλέσει ένας τέτοιος δίσκος είναι ποικίλα. Σε άλλα τραγούδια βρίσκεις το παράπονο που εκφράζεται μέσα από τη φωνή της Ρίτας Αντωνοπούλου, άλλα σου αφήνουν μια αίσθηση αισιοδοξίας ενώ κάποια άλλα τραγούδια έχουν αυτή την “πικρίλα” που νιώθει κανείς όταν έρχεται αντιμέτωπος με μια πολύ σκληρή πραγματικότητα, είτε αυτή είναι σε προσωπικό είτε είναι σε κοινωνικό επίπεδο. Ένα βίβλιο-cd που θίγει την πραγματικότητα χωρίς να την εξευτελίζει και φέρνει στην επιφάνεια συναισθήματα που είτε ένα ξεχασμένα είτε φοβόμαστε να εκφράσουμε…
[pull_quote_center]Ας μιλήσουν οι στίχοι….
Χωρίς να θέλω άφησα σχολείο και βιβλίο
Και πριν την ώρα μου έπαψα να νιώθω πια παιδί
Απ’ όλους το πιο δύσκολο σηκώνω εγώ φορτίο
Για μια ζωή ενήλικος κι ανήλικος μαζί…
Ζητάω δουλειά, δουλειά αγκαλιά
Συμπόνοια και φροντίδα
Στου κόσμου το στερέωμα
Κι εγώ έχω δικαίωμα
Στην πίστη, στην ελπίδα[/pull_quote_center]
Τα τραγούδια του CD:
- Ζωή μου μην αργείς (Συμμετέχει ο Χρήστος Θηβαίος)
- Έχεις που να πας;
- Δεν θ’ αφήσω το σκοτάδι (Συμμετέχει ο Πάνος Κατσιμίχας)
- Το μόνο που σου ζήτησα
- Μάνα
- Θα σ’ ακολουθούσα παντού
- Μόνη όταν φεύγω
- Δεν θέλω να σε χάσω
- Δυο πράγματα μόνο
- Φιλιά στο φεγγάρι
- Δουλειά αγκαλιά (Συμμετέχουν: Ελένη Τσαλιγοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Μίλτος Πασχαλίδης)
- Μονάχα η αγάπη
- Τζίνι της Χαλιμάς