Το "πίξελ" της Δήμητρας Γαλάνη

Είναι γνωστή η διάθεση και η επιμονή της Δήμητρας Γαλάνη να πειραματίζεται και να ψάχνει κάθε φορά σε κάθε εποχή καινούργιους δρόμους για να ...περπατήσει η τέχνη της. Έτσι στο νέο της cd με τον τίτλο "πίξελ", που μόλις κυκλοφόρησε, συγκέντρωσε δεκαπέντε τραγούδια, τα περισσότερα από την προσωπική της δισκογραφία και τα παρέδωσε σε νέα παιδιά, μεμονωμένους δημιουργούς και συγκροτήματα, για να τους δώσουν τη δική τους πνοή, μέσα από μια δική τους σημερινή ανάγνωση.

Ηθική "αυτουργός" του εγχειρήματος η Δήμητρα Γαλάνη και φυσικοί "αυτουργοί" ο Παύλος Παυλίδης, ο Ηλίας Κατελάνος, οι αργεντινοί Bajofondo, οι Marsheaux, oι Imam Baildi, ο Κωνσταντίνος Βήτα, οι Matisse, ο Vassilikos (από τους "Raining Pleasure"), οι Cyanna, ο Χρυσόστομος Μουράτογλου, η Olga Kouklaki, o Dimi Phaze, οι Freedom of Speech, o Yosebu.

Το "πίξελ" αρχίζει με τη διασκευή της Δήμητρας Γαλάνη στο τραγούδι του Παύλου Παυλίδη "Δεν είμαι από δω". Θα 'λεγα ότι αυτή είναι και η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ! Ακολουθεί το "Χειροκρότημα" της Δήμητρας Γαλάνη και της Λίνας Νικολακοπούλου, στα ελληνικά από τη Γαλάνη και στα πορτογαλικά από την Αθηνά Ρούτση ως "Esse olhar" και το "Querer", που με τους ελληνικούς στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου το πρωτοσυναντήσαμε πριν δύο χρόνια στη "Ντάμα κούπα" της ερμηνεύτριας: "Να κλαις έτσι ο πόθος ποθεί η φωτιά ν' απλωθεί...".

Σειρά έχει το "Ζω" του Γιώργου Χατζηνάσιου και του Κώστα Τριπολίτη από την πρώτη ολοκληρωμένη συνεργασία της Δήμητρας Γαλάνη με το Χατζηνάσιο στο δίσκο "Εικόνες", εν έτει 1979. Πέμπτα "Τα χάρτινα" (Τάκης Σούκας - Νίκος Μωραΐτης), από τον ομότιτλο δίσκο του '96 και έκτη η "Δίψα" του Κωνσταντίνου Βήτα, που την πρωτακούσαμε το 2001 στο άλμπουμ "Μετά". Μια ενδιαφέρουσα συνεργασία της Δήμητρας Γαλάνη με το πρώην μέλος των "Στέρεο Νόβα", που έγραψε για τη φωνή της εφτά τραγούδια και διασκεύασε ακόμα Χατζιδάκι ("Πες μου μια λέξη"), Λοΐζο ("Η μέρα εκείνη δε θ' αργήσει"), Σιδηρόπουλο ("Η ώρα του stuff" μαζί με το "Λόγο της σιωπής" της Δ. Γαλάνη), καθώς κι ένα παραδοσιακό σμυρναίικο ("Αλητάκι"). Ωραία στιγμή στη δισκογραφία των τελευταίων χρόνων το "Μετά", πειραματική, με ένταση και συγκίνηση. "Περπατούσαμε μέσα στη μουσική κι αυτή μας χάραζε το δρόμο", είχε πει τότε για τη δουλειά αυτή ο Κωνσταντίνος Βήτα.

Να γυρίσουμε στα κομμάτια του "πίξελ" για να συναντήσουμε παρακάτω το δίγλωσσο (στα ελληνικά και στα αγγλικά) "Μη μου μιλάς γι' αγάπη" ("Gas"). Παλιό τραγούδι, γραμμένο στα χρόνια του '70 από το Γιάννη Σπανό σε στίχους του Κώστα Ασημακόπουλου για τις κινηματογραφικές "Όμορφες μέρες". Το 'χε ξαναπεί η Γαλάνη live στο "Vox" και θα το βρείτε στο cd από τις αλήστου μνήμης εμφανίσεις της εκεί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη.

Το "Αίνιγμα" είναι ένα καινούργιο τραγούδι που έγραψε ο Vassilikos, ενώ το "Τίποτα" μας γυρίζει στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα και στη δισκογραφική "Παλίρροια", με τραγούδια του Στέφανου Κορκολή σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου για τη Δήμητρα Γαλάνη. Τα "Συρτάρια", που ακολουθούν, μας θυμίζουν το δίσκο "Ανάσα, η τέχνη της καρδιάς". Κυκλοφόρησε το 1995 και αποτέλεσε τη δεύτερη απόπειρα της Δήμητρας Γαλάνη να "εκτεθεί" και ως δημιουργός περισσότερων του ενός τραγουδιών, μετά το "Φως" του '91. Τους στίχους στα τραγούδια της "Ανάσας" και τη μουσική στο "Ανακαλύψαμε κάτι παλιό" είχε γράψει η Λίνα Νικολακοπούλου, ενώ συμμετείχαν με τραγούδια τους τόσο ο Σταμάτης Κραουνάκης όσο και ο Θάνος Μικρούτσικος.
Και πάλι "Παλίρροια" παρακάτω, αυτή τη φορά με δύο τραγούδια ("Δεν είσαι εδώ" - "Και σ' αγαπώ") για ν' ακολουθήσει "Το σ' αγαπώ μπορεί" από το ομότιτλο άλμπουμ του 2004, σε μουσική της Δήμητρας Γαλάνη και στίχους της Μαριανίνας Κριεζή. Και φτάνοντας προς το κλείσιμο, "Μην πάμε απόψε πουθενά" του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λ. Νικολακοπούλου (δίσκος "Κανονικά" - 1984) και τα "Στερεότυπα" (Χρ. Μουράτογλου - Λ. Νικολακοπούλου, από τη "Ντάμα κούπα") τραγουδισμένα εδώ εντελώς διαφορετικά από την πρώτη τους ηχογράφηση, μερικούς τόνους παρακάτω, αλλά με ένα τρόπο τόσο "εσωτερικό" που θα σας συγκινήσει και δε θα ξεκολλάτε το cd από το συγκεκριμένο τραγούδι.

με τον Κωνσταντίνο Βήτα...

Αν είστε αρνητικοί και δύσκολοι στο να ακούτε αγαπημένα τραγούδια διασκευασμένα, τότε το "πίξελ" δε σας αφορά ως δισκογραφική πρόταση. Αν, όμως, είστε δεκτικοί σε "πειράγματα" και "μεταλλάξεις" τραγουδιών, που - έτσι κι αλλιώς - με τις όποιες προσθήκες και παρεμβάσεις δε χάνουν τίποτα από τη δύναμη και την αξία τους, τότε το καινούργιο cd της Δήμητρας Γαλάνη θα σας ενθουσιάσει και θα αποτελέσει σίγουρα το σάουντρακ του φετινού σας καλοκαιριού...

Προσωπικά, έχω κάποιες ενστάσεις ως προς την επιλογή του υλικού (π.χ. "Τα χάρτινα" και να 'λειπαν...) και ως προς τα κριτήρια επιλογής του (γιατί, ας πούμε, τρία τραγούδια απ' την "Παλίρροια" και κανένα από άλλους δίσκους;), αλλά αυτό είναι θέμα γούστου και διάθεσης...

Το "πίξελ" θα το βρείτε σε πολύ χαμηλή τιμή όχι μόνο στα δισκοπωλεία, αλλά και στα περίπτερα και στα πρακτορεία τύπου. Μαζί θα πάρετε και το βιβλίο "Ψηφίδες Χρόνου" (εκδόσεις "Σκάι"), με αποσπάσματα από τη νουβέλα "Τα όνειρα του Αϊνστάιν" και φωτογραφίες της γνωστής φωτογράφου και πολύ καλής φίλης της Δήμητρας Γαλάνη, Λίλας Σωτηρίου. Το βιβλίο περιγράφει με έναν ιδιαίτερο τρόπο την αντίληψη των ανθρώπων για τον χρόνο και τη δεύτερη ζωή των πραγμάτων.

Να αναφέρουμε, κλείνοντας, ότι την ερχόμενη Δευτέρα 20 Ιουλίου η Δήμητρα Γαλάνη και η Ελένη Τσαλιγοπούλου θα βρεθούν μαζί επί σκηνής για μια συναυλία στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας. Οι δυο τους, άλλωστε, τον ερχόμενο χειμώνα θα μοιραστούν τη σκηνή, έχοντας την εμπειρία των κοινών τους εμφανίσεων πριν από χρόνια στα "Χάραμα". Δίπλα τους στη συναυλία της Πάτρας ο Γιώργος Ανδρέου, ο Μανώλης Καραντίνης και η Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων Δήμου Πατρέων, υπό τη διεύθυνση του Θανάση Τσιπινάκη.

Τέσσερις κορυφαίοι καλλιτέχνες, με τρόπο καθαρό, αληθινό, ανθρώπινο, λαϊκό και ονειρεμένο προσεγγίζουν αρμονίες και λέξεις τραγουδιών αξέχαστων και μοναδικών. Το γοητευτικό πάντρεμα των διακεκριμένων εκπροσώπων του ελληνικού πενταγράμμου, με τον ήχο των μαντολίνων και των κιθάρων της καταξιωμένης Ορχήστρας Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων.