Τρεις μήνες μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού «Εργαζόμενος Χ» από το Όγδοο Music Group, ο τραγουδοποιός και παραγωγός Νίκος Γρηγοριάδης επανέρχεται με το νέο πολιτικό τραγούδι «Στην πόλη των αλλήλων». Ένα τραγούδι που καταπιάνεται με το ζήτημα του brain drain.
Είχε απασχολήσει και στο παρελθόν τον τραγουδοποιό το θέμα αυτό στο άλμπουμ «Λάρβα» του 2015 με ερμηνεύτρια την Κατερίνα Κυρμιζή, στο τραγούδι «Είμαι καλά». Ο καιρός κύλησε, τα σκληρά μνημονιακά χρόνια παρήλθαν, λίγα όμως άλλαξαν. Στο νέο τραγούδι «Στην πόλη των αλλήλων», σε καλοκαιρινούς ρυθμούς Reggae, ξεδιπλώνονται οι μελαγχολικές σκέψεις κάποιου που δεν τον χωρά ο τόπος του. Κάποιου που αρνείται να συμβιβαστεί με μια ζωή που ούτε καν περιλαμβάνει τα βασικά κι απαραίτητα: αξιοκρατία, καλά αμειβόμενη εργασία, δικαιοσύνη!
Για αυτό και ο τραγουδοποιός δευτερολογεί στην ίδια θεματική με το «Στην πόλη των αλλήλων».
Γιατί πως λέει και ο ίδιος: «ακόμα κάποιοι φεύγουν! και από όσους έφυγαν, λίγοι γύρισαν… Οι αιτίες που σπρώχνουν τους νέους στην αναζήτηση καλύτερης ζωής εκτός Ελλάδας είναι ακόμα εδώ. Η πέτρα που έριξαν πίσω τους φαίνεται προς το παρόν να παραμένει μαύρη».
Στίχοι – Μουσική – Ερμηνεία: Νίκος Γρηγοριάδης
Τύμπανα: Δημήτρης Αντωνιάδης
Μπάσο: Γιάννης Γρηγορίου
Πλήκτρα: Δημήτρης Μπέλλος
Κιθάρα: Νίκος Γρηγοριάδης
Φωνητικά: Μελ Παγουρτζή
Απόψε ήρθα ως εδώ να σ’ αποχαιρετήσω
Θα πάρω τα πτυχία μου αλλού θα πάω να ζήσω
Αφήνω σε όσους αγαπώ τον ουρανό με τ ’άστρα
και στο μπαλκόνι μου μπροστά βασιλικό σε γλάστρα
Ποτέ δεν ήμουν πρόθυμος στις κλίκες των εμπίστων
γιατί ήμουνα αλλεργικός στις λίστες των «αρίστων»
ποτέ δεν «χώρεσα» εδώ στην πόλη των «αλλήλων»
των ημετέρων κολλητών, μετακλητών και φίλων
Κι όλα εδώ τριγύρω μου βοούν, το κόμμα είναι ένα
όμως εγώ το βλέπω απόκομμα, θαυμαστικό κανένα
Απόψε ήρθα ως εδώ να σ’ αποχαιρετήσω
βάζω τελεία σ’ όλα αυτά κι αλλού θα πάω να ζήσω
εδώ φρου-φρου κι αρώματα μας φέρνει ο αγέρας
απανταχού μπαλώματα στο τέλος της ημέρας
Ποια μοίρα μ’ έριξε εδώ στης ερημιάς το μένος
στο τόπο που γεννήθηκα να νιώθω τόσο ξένος
Η ρίζα μου άνυδρη ξερή, μα η δίψα μου δεν σβήνει
να θέλω γύρω μου παντού, παντού δικαιοσύνη.