Γράφει η Κατερίνα Γεωργίου
Φωτογραφίες: Χαρά Γερασιμοπούλου
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου και είναι το τρίτο στη σειρά ραντεβού που δίνει ο Γιάννης Χαρούλης με τους Αθηναίους, και μη, φίλους του για μια ακόμη βραδιά στο Γκάζι και συγκεκριμένα στην Τεχνόπολη. Πού αλλού θα μπορούσε άλλωστε να χωρέσει τόσο κόσμο που φανατικά τον ακολουθεί μιας και οι τρεις βραδιές ήταν προ πολλού sold out από εισιτήρια.
Για καλή μας τύχη δεν είχαμε καιρικά “απρόοπτα” (η συναυλία της 6ης Σεπτεμβρίου αναβλήθηκε λόγω βροχής για τις 22 Σεπτεμβρίου), οπότε το «Ω νυχτέρια ω πανηγύρια» που μας “έταξε” στην αρχή θα μπορούσε να είναι ο τίτλος για τις 3 και κάτι ώρες που ακολούθησαν (τώρα που το σκέφτομαι θα μπορούσε να είναι και ο τίτλος για το ρεπορτάζ που σπάω το κεφάλι μου μισή ώρα τώρα να βρω έναν…).
Το playlist μεγάλο και το πρόγραμμα ασταμάτητο, βοήθησε σε αυτό ο ενθουσιασμός και το κέφι του τραγουδιστή και κάποιες στιγμές το νεροπότηρο με τη ρακή λίγο πιο πέρα από το μικρόφωνο, Κρητικός γνήσιος γαρ! Μέσα σε όλα ακούσαμε πολύ από Θανάση Παπακωνσταντίνου και Μίλτο Πασχαλίδη, λίγο από Μελίνα Κανά, Χαΐνηδες, Νίκο Πορτοκάλογλου, Σωτηρία Μπέλλου, Γιάννη Αγγελάκα, ενώ δε θα έλειπαν και αγαπημένα κομμάτια τουΣωκράτη Μάλαμα.
«Αυτό που χτες περίσσευε αύριο δε θα φτάνει» μάς λέει (“Μαγγανείες”) καθώς και «Με διαβατάρικα πουλιά Έρωτα να μην πιάνεις γιατί είναι διαβατάρικα και γρήγορα τα χάνεις» (“Της λήθης το πηγάδι”). Στίχοι που ακούγονται σα συμβουλές στ’ αυτιά… Κάπου μετά το πρώτο μισό της βραδιάς είχαμε τη χαρά να ακούσουμε τη Ματούλα Ζαμάνη, η οποία ανέβηκε στη σκηνή να μας δηλώσει πως «σαν αερικό θα ζήσει» (“Αερικό”) και να καταχειροκροτηθήθει προτού κατέβει. Είχαμε και καινούριο κομμάτι, ο “Ταξιδευτής” με τους στίχους του Κωστή Παλαμά που θα κυκλοφορήσει 30 Σεπτεμβρίου.
Ακούσαμε σε διασκευή με τον Roni Iron τον “Τρελο”, ψάχναμε να δούμε τον “Ακροβάτη” πώς τραμπαλίζεται, απολαύσαμε το σόλο του στη “Μαύρη πεταλούδα”, συγκινηθήκαμε με το “Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι της στιγμής” με το οποίο εξομολογήθηκε πως πρωτοαγάπησε και χορέψαμε σαν ξέφρενοι Ικαριώτες με το “Πάντα θλιμμένη χαραυγή” ενώ της μιλούσε και κοκκίνιζε (“Σού μιλώ και κοκκινίζεις”) η Βασιλική που τον Έρωτα δυστυχώς πολύ βαρύ τον πήρε (“Βασιλική τον Έρωτα”). Για το κλείσιμο ο “’Ερωτόκριτος” είπε στην Αρετούσα του τα θλιβερά μαντάτα και ανανεώθηκε το ραντεβού για την επόμενη φορά που ο Γιάννης Χαρούλης θα μάς τιμήσει με τη φωνή του και εμείς θα τον τιμήσουμε με την παρουσία μας.
Για να είμαι δε απόλυτα ειλικρινής, δε θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως φανατική θαυμάστρια του, μιας και ήταν η πρώτη φορά που τον άκουσα ζωντανά. Παρ’ όλα αυτά νομίζω πως μια φορά μόνο δε μού έφτασε… οπότε λέω να ξαναπεράσω μια βόλτα… στο ίδιο μέρος πάλι, στις 22 του ίδιου μήνα. Αυτή τη φορά θαρρώ θα ξέρω κι εγώ τους στίχους..!
Καλή αντάμωση τότε λοιπόν, ωρέ κοπέλια!
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…