10/3/2011
www.musiccorner.gr
Βαγγέλης Μαρκαντώνης
(σε …meeting με τον Κώστα Φροντιστή)
Μπορεί να μην είναι γνωστός τόσο πολύ σαν Βαγγέλης Μαρκαντώνης, αλλά περισσότερο σαν μέλος του συγκροτήματος «Ανοιχτή θάλασσα». Το συγκρότημα όμως πλέον δεν υφίσταται, ύστερα από μια έντονα αισθητή παρουσία στα μουσικά δρώμενα της χώρας μιας και ήταν ανακάλυψη των αδερφών Κατσιμίχα κι αυτό από μόνο του αποτελεί εγγύηση.
Ο ίδιος όμως ακολουθεί πλέον μοναχική πορεία, έχοντας ήδη στις αποσκευές του την νέα του προσωπική δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Ξένη Γη», την οποία και θα παρουσιάσει στο club του Σταυρού του Νότου, τη Τρίτη 15 Μαρτίου, σε ένα πρόγραμμα που μόνο αδιάφορο δε μπορεί να περάσει. Λίγες ημέρες πριν αυτό το live, του κάναμε κάποιες ερωτήσεις για το «Meeting Point» της εβδομάδας…
Music Corner: Την Τρίτη θα έχουμε την ευκαιρία να σε απολαύσουμε στην σκηνή του club του Σταυρού του Νότου. Είναι ένα πρόγραμμα που παρουσιάζεις εδώ και δύο εβδομάδες. Τι «μουσικά παντρέματα» κάνεις αυτές τις βραδιές;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Η Τρίτη αυτή θα είναι η τελευταία από τις τρεις εμφανίσεις που θα κάνω στον σταυρό του νότου. Πριν πω για το πρόγραμμα θα ήθελα να πω για τον ήχο. Μαζί με τη νέα μου μπάντα έχουμε φτιάξει κάτι το οποίο θα χαρακτήριζα πολύ γήινο, ζεστό και δυνατό. Τα κρουστά, το ακορντεόν, η 12/χορδη και τα φωνητικά φτιάχνουν ένα ηχητικό πλαίσιο που ευνοεί την επικοινωνία με το κοινό. Με τον ήχο αυτό λοιπόν ακούγονται τα καινούρια μου τραγούδια, παλιότερα από την Ανοιχτή Θάλασσα και αρκετές διασκευές από τις οποίες θα ήθελα να ξεχωρίσω τις διασκευές παλιών λαϊκών τραγουδιών του ’50, ένα είδος που αγαπώ πολύ και ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να το εντάξω σε κάποιο πρόγραμμα. Επίσης στα ενδιάμεσα αφηγούμαι ιστορίες που έχουν να κάνουν με τα τραγούδια και το συνολικό αποτέλεσμα νομίζω ότι είναι πολύ ζεστό και ψυχαγωγικό!
Music Corner: Είναι πρόσφατη η διάλυση του συγκροτήματος «Ανοιχτή θάλασσα» που συμμετείχες. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε; Έκανε τον κύκλο του καλλιτεχνικά ή άλλαξαν οι συνθήκες και δεν είχε πλέον λόγο ύπαρξης;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Σε καμία περίπτωση δεν ήταν θέμα συνθηκών. Έτσι κι αλλιώς οι συνθήκες ήταν δύσκολες έως και απαγορευτικές τα περισσότερα από τα 13 χρόνια που ήμασταν συγκρότημα. Δεν ξέρω αν έκανε τον κύκλο του ή όχι. Αυτό που νομίζω ότι συνέβη είναι ότι χάθηκε, κουράστηκε η μεταξύ μας επικοινωνία. Εκεί χάθηκε και όποια πιθανότητα να παράξουμε κάτι καλλιτεχνικά…
Music Corner: Νοιώθεις ότι πρέπει να συστηθείς από την αρχή, μετά τη διάλυση της «Ανοιχτής θάλασσας»;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Ναι μάλλον, αλλά αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τον ήχο και όχι με τη «φυσική μου υπόσταση». Θέλω να πω ότι στην Ανοιχτή Θάλασσα έγραφα τα τραγούδια και τα τραγουδούσα, οπότε όσοι ξέρουν τη θάλασσα ξέρουν κι εμένα.
Music Corner: Είναι πιο αγχωτικό να πρέπει να αποφασίζεις για τον εαυτό σου όταν λειτουργείς solo ή για ένα σύνολο ατόμων όταν είσαι σε συγκρότημα;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Σαφέστατα είναι πιο χαλαρά τα πράγματα και πιο ξεκάθαρα τώρα που είμαι μόνος μου. Έχω την ευθύνη πια προσωπικά για ό,τι κάνω και υφίσταμαι εξ ολοκλήρου και τις συνέπειες θετικές ή αρνητικές. Στα πλαίσια ενός συγκροτήματος πέφτεις συχνά στην παγίδα να προσπαθείς όχι να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αλλά να μην είναι κανείς δυσαρεστημένος, πράγμα που δύσκολα συνιστά θέση και καλλιτεχνική πρόταση. Παρόλα αυτά να ξεκαθαρίσω ότι και τώρα στην ουσία είμαι μέλος μιας ομάδας μια και με τον Χρήστο, τον Αντρέα, τον Ίργουαν και την Ιωάννα που αποτελούν το νέο μου σχήμα, είμαστε φίλοι πολλά χρόνια και έχουμε παίξει και παλιότερα μαζί.
Music Corner: Μίλησε μας για τον πρώτο σου προσωπικό δίσκο με τίτλο «Ξένη Γη». Τι μουσικές εμπειρίες θα προσφέρει στον ακροατή του;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Αποτελείται από 12 τραγούδια. Έντεκα πρωτότυπα σε δική μου μουσική και στίχους και μια διασκευή. Ο ήχος είναι γήινος βασισμένος σε ακουστικές κιθάρες και σε διάφορα άλλα έγχορδα που παίζω όπως γιουκαλίλι, μπαντζόλα, resonator… Έχει απλές και νευρώδεις ρυθμικές φόρμες στα όρια του ακουστικού grunge. Μάλλον πάω να πέσω στην παγίδα να κάνω τον μουσικοκριτικό στο δίσκο μου… Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είναι ό,τι πιο κοντινό έχω κάνει στην ψυχή μου. Αισθάνομαι ωραία με το ηχητικό αποτέλεσμα και τα τραγούδια μου μού αρέσουν. Τα ακούω και νιώθω ότι …θα ήθελα να τα έχω γράψει εγώ!
Music Corner: Τα σχόλια που έχεις ακούσει μέχρι στιγμής για τον δίσκο, ποια είναι; Και έχει σημασία για εσένα η γνώμη του κόσμου ή κάνεις μουσική για δικιά σου εκτόνωση χωρίς να σε νοιάζει και αν δεν «περάσει» στον κόσμο;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Γενικά έχω ακούσει καλά σχόλια, αλλά όλοι μιλούν πάντα με γλυκά λόγια για τα μωρά και ο δίσκος μου είναι νεογέννητος…! Θεωρώ μεγάλη υποκρισία το να ισχυριστεί κάποιος ότι δεν τον ενδιαφέρει η ανταπόκριση του κόσμου στα τραγούδια του. Είναι για μένα πολύ σημαντικό να επικοινωνήσω με κάποιον μέσω αυτού που γράφω και τραγουδάω. Παρόλα αυτά δεν έχω κάνει ποτέ κάτι προσβλέποντας εξ επί τούτου σε μία επιτυχία. Δεν μπορώ να γράψω προγραμματισμένα ένα τραγούδι για να γίνει επιτυχία και να σου πω την αλήθεια θαυμάζω αυτούς που μπορούν. Αυτό που κάνω απ’ την άλλη δεν είναι εκτόνωση. Είναι ένας τρόπος να ζω καλύτερα και ένα μέσο να απευθύνομαι σε κάτι ανώτερο από μένα.
Music Corner: Ποια είναι τα ακούσματα σου σαν παιδί και κατά πόσο τα έχεις ενσωματώσει στη δική σου μουσική;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Δήμος Μούτσης, ελληνικά λαϊκά του ’50, αμερικάνικα λαϊκά του ’60, οι Velvet Underground και η λύρα που έπαιζε ο πατέρας μου στο σπίτι. Δεν μπορώ να καταλάβω πόσα και τι από αυτά έχουν περάσει στη μουσική που γράφω. Αυτό δε λειτουργεί τόσο τεχνικά-μουσικά, όσο συναισθηματικά. Θέλω αυτά που γράφω να μπορούν να δημιουργήσουν σε μένα αντίστοιχη συναισθηματική φόρτιση. Είμαι ευτυχισμένος όταν μερικές φορές τα καταφέρνω. Το ζητούμενο είναι να το καταφέρω και σε κάποιον που ακούει ένα τραγούδι μου στο ραδιόφωνο ή στο youtube, αυτό όμως είναι κάτι που δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω…
Music Corner: Πιο δυνατές αφορμές για να γράψεις τραγούδια είναι τα προσωπικά συναισθήματα ή οι αφορμές που προέρχονται από όσα βλέπεις γύρω σου (κοινωνικοπολιτικά δηλαδή);
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Έχω περιπλανηθεί σε διάφορα τοπία θεματολογικά και αισθητικά. Παρόλο που δε μου αρέσει να μιλάω με άρνηση θα σου πω ότι δε μου αρέσει καθόλου ο καταγγελτικός στίχος, δε μου αρέσουν τα τραγούδια που γράφονται αγκαλιά με το «εγχειρίδιο του καλού πολίτη». Άντε να γράψουμε δηλαδή ένα τραγούδι για τους μετανάστες, ένα για το ΔΝΤ και ένα για τη διαφθορά στην πολιτική. Μου φαίνεται στείρο και ψεύτικο… Όταν γράφω ένα τραγούδι θέλω να μπορεί να πει παραπάνω απ’ αυτό που μπορώ να πω εγώ ως φυσικό πρόσωπο. Υπάρχουν απλές λέξεις και εικόνες που αν μπουν στη σωστή σειρά και υποδυθούν τα κατάλληλα ηχοχρώματα, μπορούν να πουν πολύ περισσότερα απ’ αυτά που περιγράφουν οι έννοιες των λέξεων που χρησιμοποιείς. Αυτό μου αρέσει να κάνω. Και πάλι να ξεκαθαρίσω ότι αυτή είναι η πρόθεσή μου και η αισθητική μου κατεύθυνση. Το αν το καταφέρνω δεν το γνωρίζω. Πάντως τα περισσότερα από τα τραγούδια που γράφω είναι από όνειρα που έχω δει ή από ήχους λέξεων που μου αποκαλύπτουν ένα κρυφό νόημα που ως τότε δεν είχα φανταστεί. Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιώ πολύ συχνά τις ίδιες λέξεις.
Music Corner: Γράφεις και στίχο και μουσική. Τι από τα δύο μπορεί να αποτυπώσει πιο έντονα τα συναισθήματα που θες να περάσεις;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Η μουσική είναι πιο ολοκληρωμένη γλώσσα από τα ελληνικά και από οποιαδήποτε άλλη γλώσσα του πλανήτη. Παρόλα αυτά και ο στίχος μπορεί να είναι μουσική αν το επιτρέψεις στην αλληλουχία των φθόγγων του…
Music Corner: Αν μπορούσες να έχεις αγαπημένους σου καλλιτέχνες πάνω στη σκηνή μαζί σου, ποιους θα διάλεγες και γιατί;
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Με όλα τα παιδιά που παίζω μαζί τους νιώθω μια βαθιά εκτίμηση και θαυμασμό. Είμαστε φίλοι χρόνια και αυτό που κάνουμε πάνω στη σκηνή έχει να κάνει και με την διαπροσωπική μας σχέση. Με ανθρώπους που θαυμάζω χρόνια και από απόσταση, δύσκολα θα βρισκόμουν μαζί τους στη σκηνή. Προτιμώ να τους κοιτώ και να τους ακούω από την απόσταση αυτή που εγγυάται τον θαυμασμό μου και την συγκίνησή μου γι’ αυτό που κάνουν.