Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Ο διάσημος ντετέκτιβ Hercule Poirot (Kenneth Branagh) ταξιδεύει με το θρυλικό “Orient Express”, πιστεύοντας ότι θα περάσει ένα ήσυχο τριήμερο μακριά από τις αστυνομικές υποθέσεις. Όταν το τρένο βρίσκεται καταμεσής παγωμένων βουνών, ακινητοποιημένο από χιονοστιβάδα, και σε κάποια καμπίνα ένας διαβόητος απατεώνας, ονόματι Rachett (Johnny Depp), βρίσκεται δολοφονημένος, όλοι οι επιβάτες θεωρούνται αυτομάτως ύποπτοι. Και ο βέλγος ιδιωτικός αστυνομικός έρχεται αντιμέτωπος με την πιο πολύπλοκη υπόθεση της καριέρας του…
Το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» (“Murder on the Orient Express”) είναι από τα διασημότερα μυθιστορήματα της Agatha Christie και έχει μεταφερθεί ξανά με επιτυχία στο σινεμά από τον Sidney Lumet, το 1974. Καθώς εκείνη η ταινία θεωρείται πλέον κλασική, ο σκηνοθέτης της νέας εκδοχής, Kenneth Branagh, έχει ακόμη δυσκολότερο έργο, κρατώντας μάλιστα για τον εαυτό του τον ρόλο του Poirot. Και, κατά τη γνώμη μου, επιτυγχάνει κάτι εξαιρετικά δύσκολο: να διατηρήσει την ατμόσφαιρα του βιβλίου, φέρνοντάς το ταυτόχρονα σε μια ταχύτητα που ταιριάζει πιο πολύ στη σημερινή εποχή. Το σενάριο του Michael Green «πειράζει» τα συμβάντα τόσο-όσο, ενώ η αλλαγή της καταγωγής ορισμένων χαρακτήρων προσφέρει στον σκηνοθέτη πρόσφορο έδαφος για έναν επίκαιρο σχολιασμό πάνω στον ρατσισμό παντός είδους.
Ως προς τα κινηματογραφικά στοιχεία, η σκηνοθεσία –με απίστευτα πλάνα και σοφά μελετημένη κίνηση της κάμερας–, η φωτογραφία και η μουσική είναι θαυμάσιες, ενώ το –εφάμιλλο αλλά και τόσο διαφορετικό του πρωτότυπου– καστ δίνει ξεχωριστές ερμηνείες. Και πώς θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά, άλλωστε, αφού μεταξύ των επιβατών του τρένου βρίσκονται οι Michelle Pfeiffer, Judi Dench, Williem Dafoe, Derek Jacobi, Penélope Cruz, Daisy Ridley και Josh Gad; Ο ίδιος ο Branagh δε, δημιουργεί έναν γοητευτικά ιδιόρρυθμο και λεπτολόγο Poirot, δίχως την παραμικρή διάθεση να μιμηθεί κάποιον από τους αντάξιους προκατόχους του, από τον τηλεοπτικό David Suchet, έως τους κινηματογραφικούς Peter Ustivov και Albert Finney.
Αν και προσωπικά θα ήθελα να έχει αφιερώσει λίγο περισσότερο χρόνο στη διαδικασία των ανακρίσεων, ο σπουδαίος βρετανός ηθοποιός και σκηνοθέτης διανθίζει την ταινία του με τις απαραίτητες δόσεις χιούμορ, δράσης και κυρίως ανθρωπιάς, καταφέρνοντας προσωπικά να με συγκινήσει. Όσοι δεν έχουν διασταυρωθεί παλαιότερα με το “Orient Express” –και όσοι θελήσουν να «επιβιβαστούν» χωρίς διάθεση σύγκρισης με προηγούμενες εκδοχές του– θα απολαύσουν τη διαδρομή. Και να θυμάστε το αξίωμα του Poirot: «Υπάρχει καλό και κακό –τίποτε δεν βρίσκεται στο ενδιάμεσο»…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Odeon, από την Πέμπτη, 9 Νοεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…