“Δε το πιστεύω… Είναι το 35ο προσωπικό μου cd. Έχω άλλα τόσα που αφορούν συνθέσεις οργανωνικής μουσικής, soundtracks για σινεμά, τηλεόραση και εκδόσεις για παιδιά.
Είμαι ακόμα το ίδιο μπερδεμένος, δυστυχώς περισσότερο σοβαρός αλλά ευτυχώς με πολλές αναγωγές από την εφηβεία και την τρέλα των φοιτητικών χρόνων για όνειρα. Αισθάνομαι ότι ξεκινάω απ’ την αρχή και τώρα με “Ακατάλληλα κι ερωτικά”, ψάχνοντας τον εαυτό μου και αναπολώντας… το μέλλον.

Πότε γελάω, πότε κλαίω με την καθημερινότητα που με σκοτώνει και με αναγεννά. Δηλώνω παρών και απαντάω σε όλα με τον τρόπο μου, αλλά επηρεάζομαι από αυτά που αποζητά από μένα ο αποδέκτης μου. Με απασχολεί πάρα πολύ η πατρίδα και οι άνθρωποι που την αποτελούν.

kamarwste_mas__2015_12_001_zouganelis

Η κάθε νότα που γράφω και τη συνδυάζω με άλλες θέλω να έχει σχέση με τον ήχο και την παράδοση αυτού του τόπου. Μου ‘χουν παραδοθεί γερά θεμέλια και καταθέτω το στίγμα μου με τις δικές μου ενέσεις για να μην καταρρεύσει το οικοδόμημα.

Θα με ρωτήσετε γιατί να πάρετε αυτό το cd. Πρώτα απ’ όλα γιατί έτσι, δεύτερο απ’ όλα γιατί ερμηνεύω 15 τραγούδια. Μεταξύ άλλων μιλάω για την ερωτική ανυπαρξία στα “δελτία των 8”. Για την “τρέλα μου” που είναι “ατού” και το καμάρι μου που την τραγουδάει. Γιατί εκπροσωπώντας την γενιά μου, εγώ και ένας από τους στιχουργούςο Αντώνης Ανδρικάκης, ζητάμε συγγνώμη από τα παιδιά μας γι αυτά που κάναμε και κυρίως γι’ αυτά που και δεν κάναμε.

Για τα “τατού” όλου του κόσμου που έγραψε ο Σταύρος Σταύρου, για τους ανεκπλήρωτους έρωτες… αλλά που θα πάει; θα έρθουν. Για την “χαρά της ζωής” και τη γυναίκα.  Για την συνεργασία μου με την Sunny Μπαλτζή. Αλλά και γιατί σας γνωρίζω μία εξαιρετικά ευφυή στιχουργό την Φωτεινή Αθερίδου που ο αλληγορικός της στίχος δεν έχει όρια.

Τι σημαίνει να είσαι “ευέλικτος εραστής”, τι είναι “η Βενετσιάνικη παρθενιά”; και πως αισθάνεται η «Βενετία», όχι η πόλη αλλά μια δική μου «θεία» που δεν έχει πάει ποτέ με άντρα. Γιατί ο Mάκης είναι επιδιξείας και πόσο επιδειξίες είμαστε εμείς.

Γιατί “βαράνε οι τυμπανιστές” και τι θέλουν να μας πουν; που έγραψε η Γιούλη Γεωργίου. Σας καλώ να μου δώσετε χρόνο και να με ακούσετε, πιστεύω ότι δε θα τον χάσετε. Το cd είναι ήδη πλατινένιο σε καιρούς capital control. Κλείνοντας ένα σας λέω, τέτοια τραγούδια δε γράφονται σήμερα και αυτό δε το λέω εγώ!”

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ