Είδαμε και προτείνουμε: “Η Αποπλάνηση”

Γράφει η Μαρία Αβραμίδου

Virginia, 1864. Ενώ ο Αμερικανικός Εμφύλιος μαίνεται, μια νεαρή μαθήτρια, η Amy (Oona Laurence) βρίσκει στο δάσος έναν τραυματισμένο ιρλανδό μισθοφόρο, τον John McBurney (Colin Farrell), ο οποίος πολεμούσε στον στρατό των Βορείων. Παρά το γεγονός ότι είναι με την πλευρά των αντιπάλων, η μικρή, αποφασίζει να τον οδηγήσει στη Σχολή Θηλέων της Miss Martha Farnsworth (Nicole Kidman) για να τον βοηθήσει. Εκεί, έχουν «ξεμείνει» άλλες 4 μαθήτριες –ανάμεσά τους και η προκλητική Alicia (Elle Fanning), καθώς και μία δασκάλα, η Edwina Morrow (Kirsten Dunst). Όπως είναι φυσικό, η ανδρική παρουσία ανάμεσα σε επτά γυναίκες θα διαταράξει με απρόβλεπτο τρόπο τις ισορροπίες…

«Η Αποπλάνηση» (“The Beguiled”) είναι η νέα δημιουργία της Sofia Coppola. Η διακεκριμένη σκηνοθέτιδα, γράφει και σκηνοθετεί με δεξιοτεχνία και διεισδυτική γυναικεία ματιά, ένα έργο το οποίο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Thomas Cullinan και είχε ξαναγίνει ταινία, το 1971, με πρωταγωνιστές τους Clint Eastwood και Geraldine Paige.

Από την πρώτη κιόλας σκηνή, η Coppola καταφέρνει να δημιουργήσει μια υποβλητική ατμόσφαιρα, όχι μόνο χάρη στη θαυμάσια φωτογραφία του Philippe Le Sourd, στην οποία κυριαρχεί ο φυσικός φωτισμός, αλλά κυρίως λόγω των εμπνευσμένων σκηνοθετικών της επιλογών και της τοποθέτησης της κάμερας. Μάλιστα, η δημιουργός τιμήθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο φετινό 70^ο Φεστιβάλ Καννών. Εξαρχής, λοιπόν, έχουμε ως θεατές την αίσθηση μιας επικείμενης απειλής και τη διαρκή ένταση συναισθημάτων που υποβόσκουν και τα οποία θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε κάποιου είδους έκρηξη. Καθοριστική σε αυτήν την αίσθηση είναι και η έντονη παρουσία της φύσης, του δάσους που περιβάλλει το σχολείο, καθώς και των εκρήξεων από τις μάχες που ακούγονται στο βάθος. Στη σκηνοθεσία της Coppola, οι λεπτομέρειες γίνονται σημαντικές, τα πολύ κοντινά πλάνα δίνουν συμβολική διάσταση σε ό,τι απεικονίζουν και η κοινωνική πραγματικότητα μιας εποχής, μεγεθυμένη από το βάρος του Εμφυλίου, αποδίδεται με ακρίβεια και προσεκτικά επιλεγμένες νότες χιούμορ. Το κάθε βλέμμα, η παραμικρή έκφραση των προσώπων, οι ανεπαίσθητες κινήσεις, έχουν όλα τους τεράστια σημασία και αποτυπώνονται με σοφές επιλογές στην κινηματογραφική οθόνη, ενώ οι ερμηνείες από ολόκληρο το cast είναι θαυμάσιες.

Ο McBurney χειρίζεται επιδέξια και «υποδόρια» επτά διαφορετικούς γυναικείους χαρακτήρες, προσπαθώντας να κερδίσει τη συμπάθεια όλων τους. Όμως με τα γυναικεία πάθη –και δη τα καταπιεσμένα– δεν πρέπει να παίζεις. Και σ’ αυτήν την αιώνια, αρχετυπική μάχη αρσενικού-θηλυκού, η οποία αποτυπώνεται με απλούστατη αλλά ουσιαστική δομή σε αυτήν την ιστορία, ο νικητής είναι πάντα απρόβλεπτος –ή μήπως όχι;

*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από τη UIP, από την Πέμπτη, 7 Ιουλίου.

—————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…