Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Μία βράβευση προς τιμήν της, γίνεται αφορμή για μια μοναδική γυναίκα και σπουδαία καλλιτέχνιδα να θυμηθεί στιγμές που καθόρισαν την πορεία της ζωής της. Το όνομά της, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κάτια Γκουλιώνη)…
Ο Άγγελος Φραντζής μεταφέρει στο σινεμά την πολυκύμαντη διαδρομή της σπουδαίας Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και μάς χαρίζει το «Ευτυχία». Το εύστοχο σενάριο της Κατερίνας Μπέη, βασισμένο στο βιβλίο της Ρέας Μανέλη, εγγονής της Παπαγιαννοπούλου, «Η γιαγιά μου η Ευτυχία», ακολουθεί μια γραμμική αφήγηση, ξεκινώντας από τον ξεριζωμό της Ευτυχίας από το Αϊδίνι το 1922. Το έργο περιγράφει μισόν αιώνα από τη ζωή της, ωστόσο –πιθανώς εσκεμμένα– την εναλλαγή των εποχών την καταλαβαίνουμε μόνο από τα κοστούμια και όχι από τα σκηνικά, επιλογή που μπορεί να επιδιώκει να τονίσει τη διαχρονικότητα του έργου της στιχουργού. Μέσα σε αυτόν τον «άχρονο» κόσμο, τα τραγούδια της λάμπουν, διασκευασμένα με σεβασμό από τον Μίνωα Μάτσα, ο οποίος υπογράφει και την πρωτότυπη μουσική του φιλμ. Η διεύθυνση φωτογραφίας του Γιάννη Δρακουλαράκου είναι εξαιρετική, ενώ την πρώτης τάξεως διανομή συμπληρώνουν οι Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Θάνος Τοκάκης, Ντίνα Μιχαηλίδου, Παύλος Ορκόπουλος, Ευαγγελία Συριοπούλου, Λίλα Μπακλέση, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Ευγενία Σαμαρά, Γιάννης Δρακόπουλος, Αντώνης Λουδάρος, Κρατερός Κατσούλης, Ματθίλδη Μαγγίρα, Χρύσα Ρώπα, Φοίβος Δεληβοριάς, Χάρης Μαυρουδής, Λεωνίδας Κακούρης και Κατερίνα Διδασκάλου.
Ο Φραντζής δεν επιθυμεί να δημιουργήσει μία «αγιογραφία» της Παπαγιαννοπούλου –κάτι τέτοιο θα φαινόταν ψεύτικο, άλλωστε. Οι δύο πρωταγωνίστριές του την ερμηνεύουν εξαιρετικά σε διαφορετικές ηλικίες, τονίζοντας με την ίδια αμεσότητα όσα την χαρακτήριζαν. Η Ευτυχία ήταν γυναίκα μορφωμένη –γεγονός σπάνιο για την εποχή της. Από δασκάλα στη Μικρά Ασία, έφθασε κατατρεγμένη στην Ελλάδα μαζί με τη μητέρα της και τις δύο μικρές της κόρες, τις οποίες είχε αποκτήσει από τον γάμο με τον κατά πολύ μεγαλύτερό της, Κώστα Νικολαΐδη (Παύλος Ορκόπουλος). Αποφασίζει να γίνει ηθοποιός και μπαίνει σε μπουλούκι. Και όταν γνωρίζει τον άνδρα της ζωής της, τον αστυνομικό Γιώργο Παπαγιαννόπουλο (Πυγμαλίων Δαδακαρίδης), δεν διστάζει να πάρει διαζύγιο –άλλη αδιανόητη κίνηση για γυναίκα της εποχής της. Πάνω απ’ όλα, όμως, η Ευτυχία κάνει τα συναισθήματα και τα βιώματά της ποίηση. Γράφει με μολύβι πάνω στα χαρτάκια από τα πακέτα των τσιγάρων που καπνίζει αρειμανίως, ακόμη και πάνω σε λογαριασμούς που αιωνίως χρωστά, γιατί «ακουμπά» όσα χρήματα περνούν από τα χέρια της στην πράσινη τσόχα. Για το χαρτί δεν διστάζει μάλιστα να πουλήσει στίχους της σε άλλους και ας την έχουν μελοποιήσει ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Χιώτης και ο Χατζιδάκις.
Πέρα από τον σεβασμό του ίδιου του –ανδροκρατούμενου– συναφιού της, η Παπαγιαννοπούλου κέρδισε και την ίδια τη ζωή γιατί την έζησε στο έπακρο –πάντα με ντομπροσύνη, δυναμισμό, ευθύτητα, ελεύθερο πνεύμα και… αθυροστομία. Και όλα αυτά που βίωσε μάς τα δώρισε μέσα από την αμεσότητα, την απλότητα αλλά και την εκλεπτυσμένη γλώσσα του λόγου της. Και μέσα στους στίχους της, που μάς κρατούν πάντα συντροφιά στα εύκολα και στα δύσκολα, είναι τόσο εύκολο να ανακαλύψουμε την Ευτυχία…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Tanweer, από την Πέμπτη, 19 Δεκεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…