Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Τον χειμώνα του 1968, η θρυλική Judy Garland (Renée Zellweger) φθάνει στο Λονδίνο, για μια σειρά sold out εμφανίσεων σε ένα κοσμικό κέντρο, με μόνο σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα, προκειμένου να διεκδικήσει την κηδεμονία των δύο μικρότερων παιδιών της. Με το «φάντασμα» της επιτυχίας του «Μάγου του Οζ» να την ακολουθεί σε κάθε της βήμα, η Garland καλείται να αποδείξει ότι παραμένει η καλλιτέχνιδα που κάποτε έκανε όλον τον κόσμο να ονειρευτεί πως μπορεί να φθάσει «Πέρα απ’ το Ουράνιο Τόξο»…
Ο σκηνοθέτης Rupert Goold και ο σεναριογράφος Tom Edge υπογράφουν το «Τζούντι» (“Judy”), μια βιογραφία για μία από τις θρυλικότερες και πλέον μοναδικές entertainers του Hollywood, η οποία βασίζεται στο θεατρικό του Peter Quilter, «Το Τέλος του Ουράνιου Τόξου» (“End of the Rainbow”). Η Garland είχε ξεκινήσει την καριέρα της σε ηλικία μόλις δύο ετών, ενώ η ταινία που την καταξίωσε, «Ο Μάγος του Οζ» (“The Wizard of Oz”, 1939) έμελλε να την καταδιώκει σε όλη της τη ζωή. Μέσα από εύστοχα flash back, οι δημιουργοί της ταινίας αποκαλύπτουν την καταπίεση και τον εκφοβισμό που είχε υποστεί η έφηβη, τότε, Judy στα γυρίσματα του έργου από τον ιδιοκτήτη του στούντιο, Louis B. Mayer (Richard Cordery) –την ανάγκαζαν να δουλεύει ατελείωτες ώρες, έπρεπε να ακολουθεί συγκεκριμένο διαιτολόγιο για να μην πάρει ούτε ένα κιλό κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ενώ η εξάντληση που αναπόφευκτα ακολούθησε, την οδήγησε στο να παίρνει διεγερτικά χάπια και έπειτα υπνωτικά για να μπορεί να κοιμάται. Κάπως έτσι ξεκίνησε και ο εθισμός της σε αυτά, ενώ ακολούθησε το αλκοόλ.
Στον κεντρικό ρόλο, η Zellweger δίνει μία θαυμάσια ερμηνεία, «ξεπατικώνοντας» άψογα τις εκφράσεις και τις κινήσεις της Garland. Η Judy της είναι ένα τσακισμένο, γεμάτο ανασφάλειες πλάσμα που διψά για αγάπη, ενώ πάνω στη σκηνή μεταμορφώνεται σε μια διασκεδάστρια, έναν αλλιώτικο θηλυκό κλόουν που κάνει τον κόσμο να γελά. Και τον συγκινεί, όταν τραγουδά. Η πρωταγωνίστρια ερμηνεύει η ίδια τα τραγούδια, γεγονός αξιοθαύμαστο, καθώς η φωνή της δεν είναι πια η φωνή της αλλά έχει αποκτήσει τη χροιά και την εκφορά του λόγου της Garland. Αν και προσωπικά θεωρώ ότι το σενάριο και η σκηνοθεσία δεν τη βοηθούν να κάνει ερμηνευτικά την υπέρβαση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η αφοσιωμένη της ερμηνεία θα βρεθεί στην πεντάδα των υποψηφιοτήτων στα Oscar. Όσο για το φινάλε του έργου, μπορεί να φέρνει τον θεατή μπροστά σε ένα αναπόφευκτο (;) κλισέ, ταυτόχρονα, ωστόσο, προκαλεί έντονη και αληθινή συγκίνηση…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από τη Spentzos Film, από την Πέμπτη, 24 Οκτωβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…