Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Το 1973 στη Στοκχόλμη, ένας παράτολμος άνδρας, ο Lars Nystrom (Ethan Hawke), εισβάλει σε μία κεντρική τράπεζα και κρατά ομήρους, απαιτώντας την απελευθέρωση του διαβόητου φυλακισμένου ληστή Gunnar Sorensson (Mark Strong). Η ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Lars και μία από τις ομήρους, τη Bianca Lind (Noomi Rapace), θα ανατρέψει την τροπή της υπόθεσης…
Ο Robert Budreau γράφει και σκηνοθετεί το «Η Ληστεία της Στοκχόλμης» (“Stockholm”), έργο το οποίο βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά που κατέγραψε ο Daniel Lang στο άρθρο του με τίτλο “The Bank Drama”, το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The New Yorker το 1974. Στη συγκεκριμένη ομηρεία –την πρώτη ανάλογη στα αστυνομικά χρονικά της Σουηδίας– παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το φαινόμενο οι όμηροι να αναπτύσσουν αισθήματα συμπάθειας προς τους δράστες, καθώς έδειχναν να φοβούνται περισσότερο την αστυνομία παρά τους ληστές. Η συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση ανάμεσα σε θύμα και θύτη πλέον αποκαλείται «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».
Το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι οι ηθοποιοί της, οι οποίοι ερμηνεύουν θαυμάσια τους χαρακτήρες που υποδύονται, δίνοντάς τους βάθος και υπόσταση. Ειδικά ο Hawke ακροβατεί με επιτυχία πάνω σε ένα πολύ λεπτό σκοινί ανάμεσα στο παράλογο, το γελοίο και το εντελώς ανθρώπινο, ευάλωτο στοιχείο του χαρακτήρα του, το οποίο τον κάνει συμπαθή τόσο στους ανθρώπους που απειλεί, όσο και στους θεατές. Η αναπαράσταση εποχής είναι πολύ καλή, το ίδιο και η αποτύπωση της ψυχρότητας των αστυνομικών και των διλημμάτων όλων των έγκλειστων στην τράπεζα. Το φιλμ διαθέτει τις απαραίτητες σεναριακές και συναισθηματικές ανατροπές για να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή, αν και, κατά τη γνώμη μου, του λείπει ένα πραγματικά δυνατό φινάλε, το οποίο θα προσέφερε ουσιαστική κάθαρση…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από τη Seven Films, από την Πέμπτη, 18 Ιουλίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…