Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Τον Αύγουστο του 2000, ο αξιωματικός Mikhail Averin (Matthias Schoenaerts) αφήνει πίσω την έγκυο γυναίκα του, Tanya (Léa Seydoux) και τον γιο τους, Misha (Artemiy Spiridonov) και επιβιβάζεται στο υπερσύγχρονο πυρηνικό υποβρύχιο Kursk, το οποίο αναχωρεί για άσκηση στη Θάλασσα του Barents. Όταν ένα τρομερό ατύχημα θα βυθίσει το σκάφος, αφήνοντας μόνο μια χούφτα άντρες εγκλωβισμένους σε αυτό, ο Βρετανός αντιπλοίαρχος David Russell (Colin Firth) προσφέρει τη βοήθεια του στόλου του στην προσπάθεια διάσωσης. Η ρωσική ηγεσία, ωστόσο, επιθυμεί να δράσει μόνη…
Ο Δανός Thomas Vinterberg σκηνοθετεί –χωρίς περιττά «τερτίπια» και τεχνάσματα– το “Kursk”, μια ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Η δημιουργία του, ανθρωποκεντρική και γεμάτη απλότητα, διαρθρώνεται σε τρία βασικά επίπεδα: την περιπέτεια μιας κοινότητας ανδρών μέσα στο σκάφος, την αγωνία των οικογενειών τους –οι οποίες έχουν μείνει πίσω και προσπαθούν να ασκήσουν πίεση στην ηγεσία του ρωσικού Ναυτικού, προκειμένου να εντείνει τις προσπάθειες διάσωσης– και τα πολιτικά παιχνίδια εξουσίας των ηγεσιών, οι οποίες ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα διασώσουν το γόητρό τους και διόλου για τις ανθρώπινες ζωές που κινδυνεύουν.
Το έργο του Vinterberg δεν διαφοροποιείται πολύ από μια κλασική, καλογυρισμένη ταινία με υποβρύχιο, όμως η επιλογή του σκηνοθέτη να δώσει έμφαση στο ανθρώπινο στοιχείο και να αποφύγει τις πατριωτικές κορώνες από όλες τις πλευρές, είναι αυτή που κάνει το φιλμ του να ξεχωρίζει. Οι ερμηνείες όλου του καστ είναι πολύ καλές –με έμφαση στο συναίσθημα και όχι σε συναισθηματισμούς– και καταφέρνουν να δημιουργήσουν στιγμές γνήσιας συγκίνησης, σε συνδυασμό και με τη θαυμάσια μουσική επένδυση του, ελληνικής καταγωγής, Alexandre Desplat. Αντίστοιχα, γνήσια οργή δημιουργεί η απόφαση της ρωσικής ηγεσίας να αρνείται πεισματικά οποιαδήποτε βοήθεια άλλων και να χρονοτριβεί ασύστολα, ανησυχώντας μόνο για το να μην φανεί αδύναμη. Η απόφαση του σκηνοθέτη να τα παρουσιάσει όλα αυτά κυρίως μέσα από τα μάτια του γιου του κεντρικού χαρακτήρα της ιστορίας, δίνει στην αφήγηση διάσταση οικουμενική: τα παιδιά –κάθε ηλικίας και εθνότητας– δεν νοιάζονται για τα πολιτικά παιχνίδια των μεγάλων. Το μόνο που επιθυμούν είναι να έχουν κοντά τους τους γονείς τους –για να τα αγαπούν, να τα ενθαρρύνουν, να τα προστατεύουν και να παίζουν μαζί τους με γέλια και αγκαλιές, ξανά και ξανά…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Odeon και την Audiovisual, από την Πέμπτη, 6 Δεκεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…