Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Νέα Υόρκη, 1957. Σε μια πόλη που ανοικοδομείται και αρχίζει να αποκτά νέα ταυτότητα, ο ιδιόρρυθμός ντετέκτιβ Lionel Essrog (Edward Norton) προσπαθεί να εξιχνιάσει τη δολοφονία του φίλου και μέντορά του, Frank Minna (Bruce Willis). Τα στοιχεία τον οδηγούν σε μία δυναμική μαύρη δικηγόρο, τη Laura Rose (Gugu Mbatha-Raw) και ένα σκάνδαλο, στο οποίο εμπλέκεται ο παντοδύναμος εργολάβος και δημοτικός σύμβουλος Mo Randolf (Alec Baldwin). Όμως, ένας παράξενος άνδρας, ο Paul (Willem Dafoe) έρχεται να ανατρέψει κάθε δεδομένο…
Ο πολυτάλαντος Edward Norton γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο «Οι Σκιές του Μπρούκλιν» (“Motherless Brooklyn”), ενώ είναι και συμπαραγωγός της ταινίας. Η μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Jonathan Lethem στο σινεμά υπήρξε όνειρο για τον Norton για περισσότερα από 20 χρόνια, ενώ μία ριζική του απόφαση ήταν να μεταφέρει την πλοκή του έργου από τη δεκαετία του ’90, όπως αυτή διαδραματίζεται στο βιβλίο, στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν πια να έχουν αφήσει πίσω τους τις πληγές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μεγαλουπόλεις όπως η Νέα Υόρκη, βρίσκονται σε διαδικασία αναγέννησης. Όμως πίσω από τα νέα όμορφα κτίρια και τα πάρκα κρύβονται κατεδαφίσεις φτωχών περιοχών όπου κατοικούν κυρίως μαύροι, ενώ ο ρατσισμός ολοένα και φουντώνει. Αντίστοιχα, στα μπαρ του Χάρλεμ η κουλτούρα της τζαζ αναδύεται μέσα από τους πυκνούς καπνούς των τσιγάρων, ενώ δεξιοτέχνες μουσικοί αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων. Όλη αυτή η ατμόσφαιρα αποτυπώνεται θαυμάσια από τον διευθυντή φωτογραφίας Dick Pope, ενώ και η μουσική συμβάλλει τα μέγιστα στη συμμετοχή του θεατή στην ιστορία, «ξεκλειδώνοντας» μάλιστα απρόσμενα συναισθήματα στον Lionel. Μέσα σε αυτό το γεμάτο αντιθέσεις περιβάλλον, ο Norton μάς χαρίζει ακόμη μια εξαιρετική ερμηνεία στον ρόλο αυτού του μοναχικού ντετέκτιβ, ο οποίος πάσχει από σύνδρομο Tourette και έχει ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές. Αυτά τον κάνουν να μιλά με έναν εντελώς ξεχωριστό συνειρμικό και ανεξέλεγκτο τρόπο, ενώ η εμμονή του στη λεπτομέρεια τον κάνει να σκέφτεται πράγματα που οι «φυσιολογικοί» άνθρωποι προσπερνούν. Είναι ένας άνθρωπος «αταίριαστος» που έχει βιώσει τη μοναξιά από πολύ μικρή ηλικία –καθώς είναι ορφανός– και, κατά βάθος, λαχταρά την αποδοχή, να πάρει και να δώσει αγάπη.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του φιλμ είναι ότι «πατά» πάνω στους κανόνες του κλασικού noir, δίνοντας έμφαση στην ατμόσφαιρα και τους χαρακτήρες και όχι στη βία, η οποία είναι ελάχιστη. Μπορεί η ταινία να μην καταφέρνει ποτέ να απογειωθεί πραγματικά, ωστόσο διαθέτει μια έντιμη στιβαρότητα και υποβλητική σκηνοθετική ματιά, οι οποίες την οδηγούν στο να ξεδιπλώσει τα μυστικά της με σωστό τρόπο, ενώ δίνει έμφαση στη συναισθηματική ικανοποίηση του θεατή…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Tanweer, από την Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…