Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Το 1942, ένας καναδός επισμηναγός, ο Max Vatan (Brad Pitt) φθάνει στο Μαρόκο, με σκοπό να συναντήσει τη μυστική πράκτορα Marianne Beauséjour (Marion Cotillard) και μαζί να φέρουν εις πέρας μια άκρως επικίνδυνη αποστολή. Ερωτεύονται, κι εκείνος της ζητά να τον ακολουθήσει στο Λονδίνο, όπου παντρεύονται και αποκτούν μία κόρη. Έναν χρόνο αργότερα, προκύπτουν στοιχεία ότι η Marianne είναι κατάσκοπος και ο Max έχει μόλις 72 ώρες στη διάθεσή του για να ανακαλύψει την αλήθεια…
Ο Robert Zemeckis φτιάχνει ένα αληθινά φροντισμένο φιλμ, με τη νέα του ταινία «Σύμμαχοι» (“Allied”): προσεγμένη σκηνοθεσία, εξαιρετική αναπαράσταση εποχής, θαυμάσια σκηνικά και κοστούμια και ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον σενάριο, με δύο εξαιρετικά λαμπερούς πρωταγωνιστές. Το μειονέκτημα του έργου, ωστόσο, είναι ότι δεν προσπαθεί να πάει πέρα από την καλογυαλισμένη του επιφάνεια. Μια ιστορία που έχει πολύ «ζουμί», αποδίδεται χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις ή εμβάθυνση στους χαρακτήρες, παρά τις σωστές ερμηνείες των Pitt και Cotillard.
Ο Max πρέπει να σκοτώσει ο ίδιος τη γυναίκα που αγαπά –και μητέρα του παιδιού του– εφόσον αποδειχθεί η ενοχή της, προκειμένου να πείσει τους ανωτέρους του ότι δεν είναι και αυτός κατάσκοπος. Αυτό το εξαιρετικά αγωνιώδες και ηθικά βαρυσήμαντο στοιχείο δεν το εκμεταλλεύεται όσο πρέπει, κατά τη γνώμη μου, το φιλμ. Και τούτη η έλλειψη βάθους είναι που του στερεί συγκίνηση, καθώς και τη δυνατότητα να «απογειώσει» συναισθηματικά τον θεατή. Κάπως έτσι, όλα μοιάζουν λίγο μετέωρα και, ενώ βλέπεις μια καλοφτιαγμένη, ψυχαγωγική ταινία, δεν παύεις να αναρωτιέσαι γιατί, παρά τους θαυμάσιους συντελεστές, δεν γίνεται τελικά αυτό το κάτι παραπάνω που θα μπορούσε να την κάνει ξεχωριστή…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από τη UIP, από την Πέμπτη, 24 Νοεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…