Γράφει ο Μιχάλης Παπαϊωάννου
Με ένα πραγματικά εξαιρετικό υπερθέαμα, ξεκίνησε ο δεύτερος ημιτελικός της Eurovision, αφού οι Σουηδοί διοργανωτές έκαναν επίδειξη δύναμης, έμπνευσης και ικανοτήτων. Οι παρουσιαστές Mans Zemerlow και Petra Mede, μας τραγούδησαν για την ιστορία του διαγωνισμού, σε στυλ μιούζικαλ, κάτι μεταξύ Chicago και Μελωδία της Ευτυχίας, δείχνοντας πόσο ταλαντούχοι και ικανοί είναι. Δε μπορώ να μην πω, ότι κατά πάσα πιθανότητα, ο hair stylist της Petra Mede, την μισεί θανάσιμα, αφού στον πρώτο ημιτελικό το μαλλί της θύμιζε Conchita, και στο δεύτερο την έβγαλε on stage με το μαλλί πιασμένο με ένα μαύρο κοκαλάκι, φορώντας από κάτω ένα υπέρλαμπρο φόρεμα, κεντημένο όλο με Swarowski. Πρέπει να αναφέρω ότι τα ολογράμματα φέτος και τα άπειρα οπτικά εφέ, είναι το χαρακτηριστικό της φετινής διοργάνωσης, πράγμα που μας δείχνει ότι η Eurovision έχει πάει, όχι ένα αλλά πολλά βήματα παρακάτω.
Τον δεύτερο ημιτελικό άνοιξε, ο Justs από την Λετονία με το ”Heartbeat”. Δημιουργός του κομματιού είναι η περσινή εκπρόσωπος της χώρας η Aminata. Σαφώς και υπήρχε αυτός ο ηλεκτρονικός ήχος, όπως και πέρσι,αλλά δε με ενόχλησε καθόλου. Ενδιαφέρον στο άκουσμα του, χτυπήθηκε λίγο παραπάνω στο τέλος σαν να λέει ”ψηφίστε με,βρε!” και το έκανε ο κόσμος αφού πέρασε στον τελικό.
Ακολούθησε ο …Ιησούς από την Ναζαρέτ! Συγνώμη, ο Michal Szpak από την Πολωνία. Με ντύσιμο που θύμιζε κάτι από τους 3 σωματοφύλακες, με έκανε να ξεχάσω αυτό που έβλεπα, και να ακούσω το κομμάτι του, που όντως είχε ένα ενδιαφέρον, μπαλάντα φυσικά, και που κατάφερε, έστω και με βαμμένα στα μαύρα τα νύχια του, να περάσει στο τελικό και ίσως δικαίως.
Και πάμε στην Ελβετία, στην Rykka και το ”Last of our kind”. Είναι τόσο συμπαθές το κομμάτι, που θα μπορούσα να το ακούσω και την ώρα που οδηγώ αλλά….λίγο το ανεκδιήγητο μπλε μαλλί, λίγο που κάπου άρπαξε στην αρχή και έβγαιναν καπνοί από πίσω της, και λίγο αυτή η σπαστική κίνηση – δίχως νόημα- που έκανε με τα πόδια της, την άφησαν εκτός τελικού. Κρίμα το κορίτσι, κρίμα…
Προχωράμε στο Ισραήλ, και τον Hovi Star. Μια ακόμα εκκεντρική εμφάνιση από αυτή την χώρα αφού ο ερμηνευτής είχε βάλει το κραγιόν του – σε ήρεμη ροζ απόχρωση-, μολύβι για να τονίσει τα μάτια και μια όμορφη -θαρρώ μοβ ήταν- σκιά. Δεν αναφέρομαι στο make up, που αν τυχόν και ίδρωνε, θα έτρεχε σαν ποτάμι από το πρόσωπό του. Παρόλα αυτά, έδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία, δημιούργησε μια πάρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα, που ταίριαζε στον τίτλο του τραγουδιού, ”Made of stars’‘, και με έκανε να αδιαφορήσω για αυτό που έβλεπα και να με πάρει μαζί του το τραγούδι. Εννοείται πέρασε τελικό.
Σειρά της Λευκορωσίας, που ο Ivan, ήθελε να εμφανιστεί γυμνός επί σκηνής αλλά δεν τον άφησαν. Ήθελε να βγάλει επί σκηνής λύκο, δεν τον άφησαν -ευτυχώς!. Όποτε , τα έκανε ολογράμματα, και κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις. Μέχρι εκεί όμως, γιατί το κομμάτι ήταν μετριότατο και δε μπόρεσε να συνοδέψει την πολύ ενδιαφέρουσα σκηνική παρουσία του. Εκτός τελικού για μια ακόμη χρονιά η χώρα.
Η γειτονική Σερβία με την Sanja Vucic, πήρε την σκυτάλη με το τραγούδι ”Goodbye”. Όχι δεν μας χαιρέτησε, γιατί θα την δούμε και στο τελικό, αλλά ένιωθα ότι κάτι μου έλειπε από αυτό το κομμάτι. Μπορεί να μην μου τράβηξαν και το ενδιαφέρον τα γραφικά που είχε, γιατί ήταν φτωχά σε σχέση με άλλες συμμετοχές.
Και από τους Westlife, στη σκηνή της Eurovision ο Nicky Byrne για λογαριασμό της βασίλισσας του διαγωνισμού Ιρλανδίας. Εύπεπτο το τραγούδι, μέτρια παρουσίαση, και κατά γενική ομολογία αδύναμα φωνητικά. Ίσως το κομμάτι που δεν μου έμεινε καν, από όλη την βραδιά. Αποκλεισμένη και φέτος.
H FYROM, με την Kaliopi και το ”Dona”, εμφανίστηκαν μετά. Ειλικρινά, αυτή η χώρα ώρες ώρες απορώ γιατί συμμετέχει ακόμα. Κακό κομμάτι, ή για να ακριβολογώ εντελώς άλλης εποχής, κακή παρουσίαση, οι κύριες στα φωνητικά πίσω κακές και αυτές και το μόνο που το έσωσε ήταν ίσως η φωνή της, που και στο τέλος αυτή η κορώνα που έβγαλε, μου φάνηκε κακή και αυτή. Πόσες φορές είπα την λέξη κακή? Πάει το κάρμα μου για φέτος. Σαφέστατα εκτός τελικού.
Η τρίτη και τελευταία εκπρόσωπος της Βαλτικής, η Λιθουανία με τον Donny Montell. Από τις πιο αξιόλογες συμμετοχές για την χώρα, που γενικά δεν έχει στείλει και ότι καλύτερο από αυτά που έχουμε δει. Το τραγούδι συμπαθές, ο ερμηνευτής συμπαθής και αυτός, έκανε και μια ωραία τούμπα στον αέρα, γιατί ήταν ολομόναχος -κάτι έπρεπε να κάνει και αυτός-, και πέρασε στον τελικό και θα κάνει και άλλες εναέριες τούμπες…Υποθέτω.
Αλλάζουμε ήπειρο, και πάμε στην Αυστραλία και στην Damy Im, και στο ”Sound of silence”. Έβαλε κάτι πρόχειρο και πήγε! Η χαρά του στρας επί σκηνής. Δε με χάλασε καθόλου, ίσα ίσα ήταν εκθαμβωτική, είχε απίστευτη άνεση, εξαιρετική φωνή και σίγουρα άξιζε να την παρακολουθήσεις. Άνετη θέση στην πεντάδα και στοιχηματίζω, ότι αν συνεχίζει η χώρα να συμμετέχει, στα επόμενα 2-3 χρόνια θα έχει νικήσει κιόλας. Απολαύστε την.
Τώρα άμα έχει βγει η προηγούμενη, τι να σου κάνει και η Σλοβενία, με την Manuella. Έβγαλε έναν ακροβάτη στη σκηνή μπας και… αλλά δεν…Τόσο δεν, που παίζει και να τερμάτισε τελευταία στον ημιτελικό. Είχε ένα …νικηφόρο μπούστο, θα της το αναγνωρίσω, και μια γλυκιά παρουσία γενικά αλλά δεν τα κατάφερε για τον τελικό και μεταξύ μας, δεν εντυπωσιάστηκα κιόλας.
Και πάμε στο πιο ‘πιασάρικο’, ρεφρέν για φέτος. Θα παίξει σε πολλά μαγαζιά στην Ελλάδα, η Poli Genova από την Βουλγαρία. ”If love was crime” μας τραγούδησε, κέρδισε το κοινό, με πολύ άνεση επί σκηνής, και δε σχολιάζω απλά το ενδυματολογικό μέρος γιατί θα την πληγώσω και δε το θέλω. Το κομμάτι πάντως μου αρέσει πολύ και το υποστήριξε με όμορφα εφέ.
Η Δανία, μετά την νίκη της το 2013, έχει πάρει την κάτω βόλτα. Οι Lighthouse X με το ”Soldiers Of Love” θα μπορούσαν να έχουν διαγωνιστεί κάποια χρονιά στη δεκαετία του 90 και να έχουν κερδίσει χαλαρά. Φέτος που πήγαν, λιγάκι αργά το θυμήθηκαν με αυτό το τραγούδι, το οποίο δεν ήταν κακό, απλά υπήρχαν άλλα καλύτερα.
Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές οι συμμετοχές στον διαγωνισμό. Δε θα πω πολλά, ανατριχιαστική φωνή και απλά υπέροχη. Ουκρανία, Jamala με το τραγούδι ”1944”.
Μόνο αυτή μπορεί να χτυπήσει την Ρωσία στα ίσια για την νίκη και πραγματικά θα ήθελα να την δω στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα το βράδυ του Σαββάτου. Αξίζει να την δείτε…
Η μοναδική ελπίδα για την σκανδιναβική χερσόνησο, να είχε άλλη μια εκπρόσωπο, πλην της οικοδέσποινας Σουηδίας, ήταν η Νορβηγία, με την Agnete και το ”Icebreaker”. Ένα όμορφο κομμάτι, με μια αξιόλογη παρουσίαση, χωρίς πολλά πολλά, το όποιο όμως έμεινε εκτός τελικού. Μετά από πολλά χρόνια είχαμε να δούμε πλήρη σκανδιναβική απουσία σε τελικό, αν εξαιρέσουμε ότι η Σουηδία βρίσκεται ήδη λόγω περσινής νίκης. Έμενα μου άρεσε αρκετά πάντως.
Και αν αναρωτιέμαι γιατί έμεινε εκτός η Νορβηγία, βρήκα την απάντηση εδώ, στην Γεωργία. Όχι ότι έχει λογική, αλλά οι Nika Kocharov & Young Georgian Lollitaz , κατά έναν μαγικό τρόπο, πέρασαν στον τελικό. Καθαρά ροκ κομμάτι.
Και μετά τα επιληπτικά φώτα, σειρά είχε η Αλβανία και ολόχρυση Eneda Tarifa. Ρούχο, φώτα, δάπεδο, μαλλί όλα σε μια απόχρωση. Είναι δύσκολο να το καταφέρεις αυτό, θέλει τέχνη. Δεν έχω κάτι μεμπτό να της καταλογίσω απλά δεν πέρασε στον τελικό. Υπήρχαν και χειρότεροι από εκείνη.
Τέλος, για φινάλε είχαμε μια χοροεσπερίδα που διοργάνωσε το …τρίτο λύκειο Βρυξελλών του Βελγίου, υποθέτω! Της αναγνωρίζω ότι ήταν γεμάτη ενέργεια και ξύπνησε λίγο το στάδιο, αλλά δεν μπορώ να μην πω, ότι μου φάνηκε ότι μόλις είχε τελειώσει το κολέγιο στην Αμερική και κάνανε πάρτι. Laura Tesoro, και ”Whats the pressure” και τελικός για το Βέλγιο σας πληροφορώ. Αμέ!
Οι δέκα φιναλίστ που τα κατάφεραν ήταν (με τη σειρά που ανακοινώθηκαν):
ΛΕΤΟΝΙΑ
ΓΕΩΡΓΙΑ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΣΕΡΒΙΑ
ΠΟΛΩΝΙΑ
ΙΣΡΑΗΛ
ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
ΒΕΛΓΙΟ
Αργά, το βράδυ, ανακοινώθηκε και η σειρά εμφάνισης στον μεγάλο τελικό του Σαββάτου, η οποία είναι η εξής:
1.Βέλγιο
2.Τσεχία
3.Ολλανδία
4.Αζερμπαϊτζάν
5.Ουγγαρία
6.Ιταλία
7.Ισραήλ
8.Βουλγαρία
9.Σουηδία
10.Γερμανία
11.Γαλλία
12.Πολωνία
13.Αυστραλία
14.Κύπρος
15.Σερβία
16.Λιθουανία
17.Κροατία
18.Ρωσία
19.Ισπανία
20.Λετονία
21.Ουκρανία
22.Μάλτα
23.Γεωργία
24.Αυστρία
25.Ηνωμένο Βασίλειο
26.Αρμενία
Γίνεται ένας μικρός χαμός στις θέσεις 6-11, απομάκρυναν όσο μπορούσαν τα μεγάλα φαβορί, Ρωσία, Ουκρανία και Αρμενία μεταξύ τους και δε μένει παρά να δούμε ποιος θα είναι τελικά ο 61ος νικητής του διαγωνισμού της Eurovision. Ραντεβού το Σάββατο στον τελικό!