Το “Φάντασμα” ξεκίνησε από μια σειρά ακόρντων που έπαιζα πάντα ασυναίσθητα στα soundcheck των συναυλιών απλά για να δοκιμάσω τον ήχο της κιθάρας. Χωρίς να το καταλάβω και πολύ, κατέληξε να γίνει τραγούδι. Ταξιδεύοντας τα τελευταία 30 χρόνια στην Εθνική Οδό και έχοντας καμιά φορά την αίσθηση ότι είμαι περισσότερο συνάδελφος με τους επαγγελματίες οδηγούς παρά με τους καλλιτέχνες, προέκυψαν οι στίχοι. Οδηγώντας λοιπόν, έχω δει ελαιώνες να μεγαλώνουν, αμυγδαλεώνες να εμφανίζονται και να αλλάζουν το τοπίο, κτίρια να καταρρέουν μέσα στο χρόνο. Έχω πει στον εαυτό μου κάποιες φορές “άραγε σε ποιόν ανήκει εκείνη η τεράστια άγρια Λεύκα” και η φωνή μέσα μου απαντούσε “Σε όποιον την αγαπάει, σε όποιον απολαμβάνει την ομορφιά της έτσι όπως αλλάζει μέσα στις εποχές”. Και κάποιες βραδιές ταξιδεύοντας επί ώρες μόνος, μου φάνηκε πως είδα τον εαυτό μου να περπατάει στην άκρη του δρόμου και αισθάνθηκα πως ήμουν εγώ το φάντασμα της Εθνικής Οδού κι άλλοτε ότι είναι κάποιος φίλος που έχει φύγει“.

Δείτε το νέο music video και ακούστε ξανά το “Φάντασμα της Εθνικής Οδού” από το νέο album του Παύλου Παυλίδη “Το Μαύρο Κουτί” που κυκλοφορεί από τη United We Fly.

Βασισμένο σε μια ιδέα των Παύλου Παυλίδη και Χρήστου Σαρρή.
Στίχοι/Μουσική: Παύλος Παυλίδης.

Σκηνοθεσία: Χρήστος Σαρρής
Διευθυντής Φωτογραφίας: Έβαν Μαραγκουδάκης
Μοντάζ: Δημήτρης Ζιβόπουλος / Χρήστος Σαρρής
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σμαράγδα Δογάνη
Κάμερα: Δημήτρης Ζιβόπουλος
Βοηθός Κάμερας: Κοραλία Δογάνη
Μακενίστας: Βασίλης Χαρατζόγλου
Colorist: Μάνθος Σαρδής

MUSIC
Παύλος Παυλίδης: κιθάρα, φωνή
Βασίλης Ντοκάκης: synths, μπάσο, κιθάρα
Φώτης Σιώτας: βιολί, λούπες
Γιώργος Θεοδωρόπουλος: synths
Δημήτρης Κλωνής: drums
Xρήστος Βίγκος: φωνητικά
Ειρήνη Σκυλακάκη: φωνητικά
Ενορχήστρωση: Βασίλης Ντοκάκης

Όσο έκανα πως δεν το βλέπω
φωσφόριζε και εμφανιζόταν
όσο πλησίαζα κοντά του
το φάντασμα απομακρυνόταν

Θα περιμένω λίγο ακόμη
ο αέρας παίζει με τις στάχτες
μεγάλοι σιωπηλοί μου δρόμοι
αμίλητοί μου καταρράκτες

Αυτόν τον δρόμο με έναν φίλο
τον ζωγραφίζαμε επί χρόνια
πάντοτε ανάβαμε έναν ήλιο
προτού ξαπλώσουμε στα χιόνια

Ρωτούσε τι σημαίνει ήττα
ρωτούσα τι σημαίνει νίκη
έλεγε όλα είναι δικά μας
μα τίποτα δε μας ανήκει

Θα περιμένω λίγο ακόμη
ο αέρας παίζει με τις στάχτες
μεγάλοι σιωπηλοί μου δρόμοι
αμίλητοί μου καταρράκτες

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ