Γράφει η Ελένη Τσαλκατίδου
Φωτογραφίες: Νίκος Περίσσιος
Καλύτερη επιστροφή δεν θα μπορούσε να φανταστεί η Νατάσσα Μποφίλιου από αυτήν που τους επεφύλαξαν οι 2.500 και πλέον θαυμαστές της, οι οποίοι κατέκλυσαν απ’ άκρη σ’ άκρη το Βοτανικός live stage το βράδυ του Σαββάτου, δίνοντας το παρόν στην πρεμιέρα της δικής της «Βαβέλ»!
Και η ίδια, πάντως, η 33χρονη τραγουδίστρια φρόντισε ν’ ανταμείψει και με το παραπάνω το κοινό της, τις τρεις περίπου ώρες που βρέθηκε πάνω στην σκηνή, χαρίζοντάς τους απλόχερα τον καλύτερό της εαυτό.
Η παράσταση, που είχαν ετοιμάσει η ίδια και οι συνεργάτες της, είναι μακράν η πιο άρτια δουλειά τους. Και σ’ έναν χώρο, μάλιστα -για τον οποίο κατακρίθηκε από μια μικρή μερίδα κόσμου- με πολύ μεγάλη χωρητικότητα, σε μία εποχή που άλλοι συνάδελφοί της επιλέγουν την «ασφάλεια» των μικρών μαγαζιών για τις εμφανίσεις τους. Και όχι μόνο αυτό: η Νατάσσα επιμένει στην «μοναχικότητά» της πάνω στην σκηνή, στηρίζοντας ένα τρίωρο σχεδόν πρόγραμμα κατεξοχήν σε δικά της τραγούδια, αφού οι διασκευές που επέλεξε φέτος είναι μετρημένες στα δάχτυλα.
Η τόλμη της αυτή σε σχέση με τα δύο παραπάνω εγχειρήματα, την δικαιώνει σε απόλυτο βαθμό, αφού στο «Μέτρημα» των θαυμαστών της, που έκανε, ένα εξάμηνο μετά την αποχή της από τις live εμφανίσεις, ήταν όλοι τους εκεί. Και περίμεναν πώς και πώς την αγαπημένη τους ερμηνεύτρια, κρεμασμένοι όλο το βράδυ από τα χείλη της, «ανοιχτοί» στο γέλιο αλλά και στη συγκίνηση που τους προσέφερε!
Στα του προγράμματος, η Νατάσσα Μποφίλιου, φορώντας ένα κατάλευκο φόρεμα και ένα πέπλο στο κεφάλι, κατέβηκε την μεγαλοπρεπή σκάλα που έχει στηθεί και βρέθηκε στη σκηνή, ξεκινώντας να μας λέει «τα δικά (της) μου τραγούδια», όπως τιτλοφορείται το ένα από τα δώδεκα νέα της κομμάτια, που περιέχεται στην «Βαβέλ» και η οποία θα κυκλοφορήσει από τη Feelgood Records, παράλληλα με τις εμφανίσεις της στον Βοτανικό.
«Κάθε λέξη που βρίσκω / στο χαρτί μου μολύβι / για να βγάλω σε δίσκο / όσα ο κόσμος μου κρύβει. / Κάθε λέξη καινούρια / και ένα νόημα σβήνει / για να γίνουν τραγούδια / όσα ο κόσμος μου αφήνει», μας τόνισε πριν δώσει την σκυτάλη στα επόμενα, παλιά και καινούρια της τραγούδια.
Εκρηκτική και λαμπερή πάνω στη σκηνή, γεμάτη ενέργεια και με έντονη θεατρικότητα, όπως επιτάσσει και το σκηνικό που έχει στηθεί από τον Άγγελο Τριανταφύλλου σε σκηνογραφία της βραβευμένης πολλάκις στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού, Έλλης Παπαγεωργακοπούλου, η Μποφίλιου δείχνει να είναι στην καλύτερη και ωριμότερη καλλιτεχνική της φάση. Οι ζωντανές της εμφανίσεις είναι, άλλωστε, το δυνατό της χαρτί και η ίδια δεν χάνει την ευκαιρία να το αποδεικνύει αυτό σε κάθε της βήμα. Το ταλέντο της είναι αναμφισβήτητο και παρά τη μεγάλη της επιτυχία, η ίδια επιμένει να δηλώνει «ένας παθιασμένος ερασιτέχνης» με αυτό της το πάθος να ξεχειλίζει πάνω στην σκηνή.
Το μουσικό μας ταξίδι, λοιπόν, είχε μόλις ξεκινήσει και σε αυτό συνοδοιπόροι της ταλαντούχας ερμηνεύτριας ήταν από τη μια πλευρά η νέα -σε μεγάλο βαθμό και «ενισχυμένη» με περισσότερα πνευστά- μπάντα της και από την άλλη, ο απλός κόσμος, κάθε ηλικίας, που συμμετείχε ενεργά στην παράσταση. Μία παράσταση κατά τη διάρκεια της οποίας η Νατάσσα μας υποσχέθηκε ότι «θα δείτε και θ’ ακούσετε τις ιστορίες μας» και η οποία σε πολλά σημεία θύμιζε ακόμα και… μιούζικαλ! Και όντως μας αφηγήθηκε ιστορίες προσωπικές με τρόπο, άλλοτε κοριτσίστικο και άλλοτε ως… ντίβα, με έντονο, όμως, πάντα το συγκινησιακό στοιχείο.
Η ερμηνεύτρια ισορροπεί από το εκπληκτικό ζεϊμπέκικο «Τα μεθύσια», ένα από τα κομμάτια που σίγουρα θα ξεχωρίσουν από το νέο της δίσκο, στο τσιφτετέλι «Επόμενα φιλιά» και το ομότιτλο «Βαβέλ», εναλλάσσοντάς τα με τα ήδη αγαπημένα από παλαιότερες δουλειές («Πάμε ξανά», «Σ’ έχω βρει και σε χάνω», «Το όνομά μου», «Το μέτρημα», «Κοίτα εγώ», «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει», «Εγώ μεγάλωνα για σένα», «Μεγάλες αγάπες» κ.ά.), όχι άτακτα, αλλά δομημένα σε μικρές θεματικές ενότητες.
Από τις δυνατές στιγμές του live είναι όταν η σκηνή ανυψώνεται και σχηματίζεται σε μικρογραφία ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, αποτελούμενο από μια πολυθρόνα και ένα επιδαπέδιο φωτιστικό, στοιχεία αρκετά για να συνθέσουν το σκηνικό που απαιτείται για το «Belle Reve», το «Συνέχεια στα όρια» και την “πειραγμένη” «Ασπιρίνη».
Καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος, οι θεατές μεταφέρονται στις γειτονιές της Αθήνας του σήμερα, μέσα από τις εικόνες που επέλεξε ο Χρήστος Γκίνης, δίνοντας το στίγμα της εποχής.
Η παράσταση έκλεισε, ως είθισται, με το αγαπημένο «Εν λευκώ» και τους θεατές ν’ αποθεώνουν όρθιοι την ερμηνεύτρια, εκστασιασμένοι από αυτό που τους είχε χαρίσει. Ακόμα και αρκετή, μάλιστα, ώρα μετά το φινάλε ο κόσμος έμενε στις θέσεις του, με κολλημένο το μυαλό στα έντονα συναισθήματα που είχε μόλις βιώσει.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μία μουσική παράσταση με αισθητική και ποιότητα και έντονα τα στοιχεία της δημιουργικής τριάδας των Μποφίλιου – Ευαγγελάτου – Καραμουρατίδη, που δικαιώνει αυτούς που περίμεναν με ανυπομονησία την έναρξη της «Βαβέλ».
Για την ιστορία, έπαιξαν οι μουσικοί:
Θέμης Καραμουρατίδης (πιάνο, ενορχηστρώσεις),
Άρης Ζέρβας (τσέλο, βοηθός ενορχηστρωτή),
Γιάννης Δημητριάδης (πλήκτρα, ακορντεόν),
Γιώργος Μπουλντής (μπάσο ηλεκτρικό και κοντραμπάσο),
Μανώλης Γιαννίκιος (τύμπανα),
Περικλής Αλιώπης (τρομπέτα),
Γιώργος Κάστανος (κλαρινέτο-σαξόφωνο),
Nίκος Μέρμηγκας (λαούτο, λάφτα, μπουζούκι, μαντολίνο).
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…