Συνέντευξη στην Ειρήνη Ζαβιτσάνου
Φωτογραφίες: Χάρης Δεληγιάννης

Πάντα θαύμαζα τους «όμορφους» ανθρώπους στη ζωή μου. Εκείνους που αντικρίζοντας τους και συνομιλώντας μαζί τους, ξέρεις ότι είναι ειλικρινείς, συνετοί και απλοί. Εκείνους, που στο τέλος της κουβέντας θα νιώσεις ότι σου έχουν δώσει πράγματα και θα φύγεις κουβαλώντας τα λόγια τους και μερικές αράδες ωραία και ξεχωριστά πράγματα που άκουσες. Εκείνους που όσο ψηλά κι αν έχουν φτάσει, τους χαρακτηρίζει μια ευγένεια θαρρείς και είναι έμφυτη, που στέκονται απέναντί σου κι εσύ καμαρώνεις και νιώθεις τιμή που μιλάς μαζί τους. Εκείνους ονομάζω εγώ όμορφους ανθρώπους. Και η Μελίνα Κανά είναι αδιαμφισβήτητα ένας από αυτούς.

Έφτασε χαμογελαστή στο ραντεβού μας,  κάναμε τη βόλτα μας  και περιπλανηθήκαμε στα στενά της Πλάκας, όπου είχαμε μια ζεστή κουβέντα μαζί της, ανακαλύπτοντας ότι είναι ένας ευχάριστος  συνομιλητής, που τον διακρίνει η σταθερότητα και η ηρεμία που πηγάζουν από την σοφία της μέσα στα χρόνια.

Η γνωστή Ελληνίδα ερμηνεύτρια  που έχει δώσει το δικό της στίγμα με την μακροχρόνια και ιδιαίτερη πορεία της στο μουσικό γίγνεσθαι της χώρας μας, μας μίλησε τόσο για τις εμφανίσεις της με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη στο Σταυρό του Νότου και στην επαρχία,  όσο και για πολλά άλλα που θελήσαμε να μάθουμε…

Απολαύστε την αγαπημένη και ξεχωριστή Μελίνα Κανά σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης…


Φέτος πορεύεστε καλλιτεχνικά με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Έχετε δηλώσει πως πρόκειται για «μια καλλιτεχνική συνεύρεση την οποία θεωρούμε ότι χρωστούσαμε στη μεταξύ μας σχέση, μες στα χρόνια».  Να υποθέσω ότι έτσι προέκυψε η εν λόγω συνεργασία; Με αυτή τη λογική;
Ναι, με αυτή τη λογική, ακριβώς όπως το είπατε. Με τον Δημήτρη έχουμε κοινή καταγωγή, είμαστε και οι δύο από την Θεσσαλονίκη, εκεί κάναμε τα πρώτα μας βήματα, εκεί δεχτήκαμε  το πρώτο χειροκρότημα από το κοινό της πόλης, μπορώ να πω ότι και η πορεία μας μέσα στα χρόνια είναι παράλληλη. Είναι ένας άνθρωπος  που εκτιμούσα από παλιά και εξακολουθώ να εκτιμώ. Μου αρέσουν πολύ τα τραγούδια του, όπως το «Γράμμα σε έναν ποιητή», το «θα ψάξω να το βρω», ένα τραγούδι που το είχε πει η Μαρία Φωτίου και τώρα στις παραστάσεις μας το λέω εγώ. Επίσης γνωρίζοντας τον, μπορώ να πω ότι έχω αποκτήσει έναν καινούριο φίλο. Είναι ανοιχτόκαρδος, πολύ ζεστός και γενναιόδωρος συνεργάτης. Η συνύπαρξή μας πάνω στην σκηνή είναι πολύ αρμονική, ανταλλάσσουμε τραγούδια, περνάμε όμορφα… Μου αρέσουν τα τραγούδια του, έχουν ιδιαίτερο χρώμα και νιώθω πολύ ελεύθερα και πολύ οικεία μαζί του.

Εκτός από «τις στιγμές που  μας κερνάνε χρόνο» τι άλλο περιέχουν οι εμφανίσεις σας στο Σταυρό του Νότου;
Έχουμε συγκεντρώσει όλα τα τραγούδια που ξέρουμε ότι αγαπάει ο κόσμος από την πορεία μας μέσα στο χρόνο, δόξα το Θεό έχουμε και οι δύο πολλά τραγούδια και έχουμε εστιάσει εκεί: στο δικό μας ρεπερτόριο. Νομίζω ότι αυτό είναι που θα έρθει να ακούσει ο κόσμος.

Με τι αίσθηση θέλετε να φεύγει ο κόσμος από μια συναυλία, ένα live σας; Τι είναι αυτό που θα θέλατε να πει φεύγοντας; Πώς να νιώθει;
Να φεύγει ανεβασμένος, να περάσει μια όμορφη βραδιά, να νιώσει πλήρης και γεμάτος από μουσική και στίχο.

Υπάρχουν άλλα μελλοντικά σχέδια ανακοινώσιμα;
Ναι, παράλληλα με τις εμφανίσεις μας στο Σταυρό του Νότου, έχουμε ήδη ξεκινήσει και μια περιοδεία στην επαρχία, πηγαίνουμε κυρίως τις Παρασκευές. Πήγαμε στην Λαμία, στη Λάρισα, ακολουθεί η Κύπρος, η Κρήτη και φυσικά θα συνεχίσουμε και το καλοκαίρι την περιοδεία μας.

…δεν μπορώ να τραγουδήσω ένα τραγούδι αν δεν με αγγίξει. Αν δεν  νιώσω τον στίχο, αν δεν με συγκινήσει η μουσική του, αν δεν νιώσω ότι μπορώ να το υποστηρίξω και αν πρώτα δεν ενθουσιαστώ εγώ, δεν μπορώ να το δώσω στον κόσμο…

1991: πρώτη δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Μυστικά τραγούδια». Από τότε έχουν αλλάξει σίγουρα πολλά. Τι παραμένει όμως ίδιο;
Παραμένει ίδια η αγάπη μου για τα τραγούδια και ο τρόπος που τα προσεγγίζω. Δεν μπορώ να τραγουδήσω ένα τραγούδι αν δεν με αγγίξει. Αν δεν  νιώσω τον στίχο, αν δεν με συγκινήσει η μουσική του, αν δεν νιώσω ότι μπορώ να το υποστηρίξω και αν πρώτα δεν ενθουσιαστώ εγώ, δεν μπορώ να το δώσω στον κόσμο.

kana_melina_interview_2018_03_003

Μετά από μια πολυετή και σημαντική πορεία που έχετε διαγράψει στο ελληνικό μουσικό γίγνεσθαι, υπάρχει κάτι που θα θέλατε να κάνετε επαγγελματικά και δεν το έχετε τολμήσει ως τώρα; Ένα όνειρο; Ένα …απωθημένο;
Νομίζω ότι είμαι αρκετά πλήρης με αυτά που μου έχουν συμβεί μουσικά και που ευελπιστώ να συμβούν και στη συνέχεια.  Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό για τα τραγούδια που βρέθηκαν στο δρόμο μου και τους τραγουδοποιούς που με εμπιστεύτηκαν. Είχα την τύχη να επιλέξω αυτά τα τραγούδια, τα υποστήριξα και τα αγάπησα πολύ. Είναι τραγούδια που δεν έχουν φθαρεί στο χρόνο. Βλέπω τους νέους να οικειοποιούνται τα τραγούδια μου και τους συνομήλικους μου να με ακολουθούν και να με στηρίζουν. Όλο αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Θεωρείτε ότι είναι μόδα, είναι τάση η στροφή των νέων σε αυτά τα τραγούδια, τα λίγο πιο «παλιά» ή θεωρείτε ότι είναι μια πραγματική ανάγκη και αναζήτηση;
Θεωρώ ότι είναι ουσία, δεν είναι μόδα. Όλα τα πράγματα έχουν την πορεία τους, κάνουν τον κύκλο τους και τελειώνουν. Βέβαια, ο κύκλος μπορεί να είναι μικρός, να είναι μεγάλος, να είναι σπουδαίος ή μπορεί όχι. Τα τραγούδια αυτά έχουν να πουν πράγματα και γι’ αυτό χαίρομαι πάρα πολύ που οι νέοι στρέφονται σε αυτό το ρεπερτόριο. Επίσης, δεν θεωρώ ότι είναι «παλιά» τραγούδια, έχουν ιδιαίτερο στίχο, θεωρώ ότι ανήκουν στο σήμερα.

Έχετε ένα πλούσιο και αξιοζήλευτο βιογραφικό. Έχετε συμπράξει με πολλά και μεγάλα καλλιτεχνικά ονόματα στο παρελθόν. Θυμάστε κάποια συνεργασία  πιο έντονα και γιατί;
Ο Νίκος Παπάζογλου ήταν ο πρώτος που μου έδωσε θέση δίπλα του. Τότε ήμουν πολύ νεαρή και άπειρη. Πρώτη φορά τραγουδούσα σε τόσο μεγάλο κοινό.  Μπήκα έτσι με έναν πολύ ωραίο τρόπο στο επαγγελματικό κομμάτι. Σύντομη αλλά πολύ σημαντική η συνεργασία στην αρχή της καριέρας μου, με τον Σωκράτη (Μάλαμα) που ήμασταν και οι δύο τότε  στα πρώτα μας βήματα.  Έπειτα με τον Διονύση Σαββόπουλο, πολύ δυνατή εμπειρία, ένας πληθωρικός άνθρωπος, ένα μεγάλο ταλέντο, νομίζω ότι είναι ποιητής όσον αφορά στο στίχο, εξαιρετική η παρουσία του πάνω στο πάλκο, με βοήθησε να λυθώ πάνω στη σκηνή και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Με την Ελένη Τσαλιγοπούλου συνεργαστήκαμε δυο φορές, θεωρώ ότι είναι φίλη μου, έχουμε κοινά, μου αρέσει πολύ σαν τραγουδίστρια, είχα μαζί της δύο χρονιές «γεμάτες». Επίσης, με τον Παντελή Θαλασσινό, υπέροχες και δημιουργικές παραστάσεις, τις χάρηκε ο κόσμος. Με τον Ορφέα Περίδη και την Λιζέττα Καλημέρη…

…να πω και κάτι, που δε νομίζω να συμβεί, αλλά είναι κάτι που θα μ’ ενδιέφερε. θα μου άρεσε να συνεργαστώ με τον Γιάννη Αγγελάκα…

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θα επιθυμούσατε να συνεργαστείτε;
Είμαι πάντα ανοιχτή. Βέβαια είμαι άνθρωπος που επιλέγω, δεν αρπάζω οτιδήποτε βρεθεί. Έχω πλέον ξεκάθαρο κριτήριο, διαμορφωμένο και από την εμπειρία μου. Η Χαρούλα Αλεξίου είναι μια καλλιτέχνιδα που θα ήθελα να τραγουδήσω δίπλα της, την θαύμαζα από παιδί, είναι μια εξαιρετική προσωπικότητα και έχει δώσει πολλά στο χώρο της μουσικής. Θα μου άρεσε να μοιραστώ την σκηνή με την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Επίσης, ο Γιάννης Χαρούλης και η Νατάσσα Μποφίλιου είναι  δύο νέα παιδιά που εκτιμώ πολύ και θα ήθελα  να συνεργαστώ. Να πω και κάτι, που δε νομίζω να συμβεί, αλλά είναι κάτι που θα μ’ ενδιέφερε. θα μου άρεσε να συνεργαστώ με τον Γιάννη Αγγελάκα.

Με τον Αγγελάκα; Με εκπλήσσετε! Δεν περίμενα ότι θα άκουγα αυτό το όνομα.
Κι όμως το είπα! (γέλια) Ναι, μου αρέσει πολύ σαν καλλιτέχνης, τον θαυμάζω και τον εκτιμώ πολύ. Ξέρω ότι κάνει την δική του πορεία και είναι λίγο δύσκολο να συνυπάρξουν οι δρόμοι μας. Θα είναι σίγουρα εκκεντρικό αν συμβεί. Αν προέκυπτε μια συνεργασία νομίζω ότι θα είχε ενδιαφέρον, θα ήταν κάτι διαφορετικό και όμορφο.


«Να βάλω τα μεταξωτά», του Σωκράτη Μάλαμα. Όλοι σας έχουμε συνδέσει άρρηκτα με αυτό. Ένα κομμάτι  που στάθηκε αφετηρία; Σταθμός; Τι σήμαινε για εσάς αυτό το τραγούδι; Είναι βιωματικό;
Συνήθως τα τραγούδια που λέω είναι βιωματικά, όχι με την έννοια ότι έχω ζήσει ακριβώς αυτό που λέει το τραγούδι αλλά ότι μπορώ να ακουμπήσω επάνω συναίσθημα και να το κάνω δικό μου. «Τα μεταξωτά» είναι σίγουρα ένα τραγούδι σταθμός για εμένα. Ένα τραγούδι που αγαπήθηκε πολύ γρήγορα από τον κόσμο και εξακολουθεί να αγαπιέται, δεν έχει λείψει από καμία μου εμφάνιση, πάντα ο κόσμος το τραγουδάει μαζί μου.

Tί πιστεύετε ότι ορίζει ένα τραγούδι ως «διαχρονικό»;
Νομίζω η αντοχή του στο χρόνο, το να το αγαπάνε οι γενιές που έρχονται και να το βάζουν στο σήμερα. Να έχει τη δύναμη να σταθεί μέσα στο χρόνο.

…υπάρχει ζωή πριν και μετά τον έρωτα αλλά ο έρωτας είναι πάντα ένας σταθμός στη ζωή. Ο έρωτας προς έναν άλλο άνθρωπο, έχει τη δύναμη να μας αναγεννήσει…

“Αγάπα με και πούλα με», ένα τραγούδι που το κοινό αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να κάνει διαφορετικά, είναι υπέροχο! Έτσι συμβαίνει συνήθως στην αγάπη; πουλάμε και ξαναγοράζουμε;
Όχι ακριβώς έτσι… Είναι περισσότερο συμβολικός ο στίχος, δίνουμε και παίρνουμε. Ο έρωτας είναι ένα πολύ ισχυρό συναίσθημα, μια ενστικτώδης ανάγκη του ανθρώπου. Μπορεί να υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μας που να είμαστε ερωτευμένοι με κάτι, π.χ. ένα χόμπι, τη δουλειά μας, την ίδια τη ζωή. Θεωρώ όμως, ότι όταν είμαστε ερωτευμένοι με έναν άνθρωπο, ζούμε πραγματικά. Με όλα τα καλά και τα άσχημα που μπορεί να έχει ένας έρωτας, ακόμη κι αν πληγωθούμε. Υπάρχει ζωή πριν και μετά τον έρωτα αλλά ο έρωτας είναι πάντα ένας σταθμός στη ζωή. Ο έρωτας προς έναν άλλο άνθρωπο, έχει τη δύναμη να μας αναγεννήσει…

«Όταν τραγουδάω» (Ζέφυρος) είναι το αγαπημένο μου κομμάτι. Τελικά τη ζωή τη μάγισσα, αργούμε να τη μάθουμε ή δεν τη μαθαίνουμε ποτέ;
Χαίρομαι που σας αρέσει! Η ζωή είναι πάντα ένα μεγάλο σχολείο… Μέχρι την τελευταία στιγμή μαθαίνουμε, πρέπει να μαθαίνουμε και εύχομαι να μαθαίνουμε. Τα διδάγματά της και η φαντασία της είναι νομίζω ατελείωτα, πάντα μαθαίνεις από αυτή. Όσο ζούμε μαθαίνουμε κι αυτή είναι η μαγεία της νομίζω.

Μαμαγκάκης, Παπάζογλου, Θανάσης Παπακωσταντίνου. Ευλογία η συνεργασία με αυτούς τους ανθρώπους για έναν καλλιτέχνη. Τι άλλο είναι;
Εκτός από ευλογία ήταν σχολείο, μεγάλη εμπειρία.

…μάλλον έχω πάρει πολύ περισσότερα από την τέχνη από όσα έχω θυσιάσει εγώ. Η τέχνη με σφυρηλάτησε σαν άνθρωπο, σαν προσωπικότητα. Μου έδωσε ομορφιά, όνειρο, φαντασία. Το μυαλό μου κι η καρδιά μου ταξίδεψαν μέσα από την τέχνη…

Πολλοί ισχυρίζονται ότι η τέχνη θέλει θυσίες. Εσείς έχετε θυσιάσει κάποια πράγματα στο βωμό της τέχνης;
Μάλλον έχω πάρει πολύ περισσότερα από την τέχνη από όσα έχω θυσιάσει εγώ. Η τέχνη με σφυρηλάτησε σαν άνθρωπο, σαν προσωπικότητα. Μου έδωσε ομορφιά, όνειρο, φαντασία. Το μυαλό μου κι η καρδιά μου ταξίδεψαν μέσα από την τέχνη. Περισσότερο στο επαγγελματικό κομμάτι θα έλεγα ότι υπήρξαν θυσίες. Αν κάτι «θυσίασα» νομίζω ότι είναι ο χρόνος που δεν μπορούσα να περάσω με την κόρη μου. Δεν μπορούσα λόγω της δουλειάς να την πάω σε ένα πάρτι, να μείνω κάποια Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά μαζί της, γιατί δούλευα. Αλλά χαλάλι. Η σχέση μου μαζί της με δικαιώνει και με απενοχοποίησε κατά κάποιο τρόπο.


Λιζέττα Καλημέρη… Αν και αρκετές φορές έχετε βρεθεί καλλιτεχνικά, πολλοί δεν γνωρίζουν ότι είναι αδελφή σας. Πώς είναι η σχέση σας; Υπάρχει καθόλου …ανταγωνισμός ανάμεσα σας;
Α! Η Λιζέττα είναι η μικρή μου αδελφή! Την αγαπάω πάρα πολύ, την θαυμάζω, μου αρέσουν τα τραγούδια που έχει πει και πάντα συγκινούμαι όταν την ακούω να τραγουδάει. Μπορώ να της πω όλα μου τα μυστικά και ότι κρύβω μέσα μου, πάντα ζητάω τη γνώμη της, τη συμβουλή της, γιατί η γνώμη της έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα. Δεν ένιωσα ποτέ ανταγωνιστικά, το αντίθετο, ένιωσα να μου συμπαρίσταται και να με βοηθά. Εννοείται, ότι και εγώ προσπαθώ να είμαι πάντα δίπλα της για οτιδήποτε χρειάζεται. Και έχουμε μια όμορφη σχέση που είναι και στις δύο μας απαραίτητη.

Μουσική, μουσικοί και ταμπέλες. Είστε από τους καλλιτέχνες που αποφεύγουν να χρησιμοποιούν  «ταμπέλες». Μιλήστε μας λίγο γι’αυτόν το διαχωρισμό που είθισται να γίνεται από πολλούς και κυρίως γι’ αυτό που κάποιοι ονομάζουν «εντεχνίλα» υποτιμητικά…
Εμένα το έντεχνο μου έχει δώσει πάρα πολλά και του χρωστάω πολλά.  Ο στίχος των τραγουδιών αυτής της κατηγορίας, φιλοξενεί νοήματα και ο χρόνος σέβεται τα έντεχνα τραγούδια. Αυτό το βάρος που έχουν διαφαίνεται ξεκάθαρα από την αντοχή τους στο χρόνο. Όλα αυτά τα τραγούδια που έχουν μείνει, κάτι σημαίνουν. Είναι διαχρονικά και έχουν να κάνουν με έννοιες και προβληματισμούς που έχει ο κάθε άνθρωπος. Είναι τραγούδια που αγγίζουν κοινωνικά ζητήματα κάθε εποχής.

Είστε καλλιτέχνης που λέει ναι στους πειραματισμούς και τους στηρίζει. Σας απολαύσαμε παλαιότερα  με τον «Γόη του Θησείου» σε ένα διαφορετικό project.
Ήταν ένα εγχείρημα που τελικά πέτυχε. Μου άρεσε αυτό το τόλμημα, ήταν μια όμορφη και δημιουργική συνεργασία. Ήθελα πολύ να το κάνω, να πειραματιστώ και το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Ήταν περισσότερο ένα στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου, αν θα τα καταφέρω να προσεγγίσω τα τραγούδια μέσα από ένα νέο άκουσμα.

Εκεί μάλιστα, δώσατε και χώρο σε νέα παιδιά…
Ναι, βέβαια! Μα μιλάμε για εξαιρετικούς μουσικούς! Πήρα πολλά πράγματα από αυτά τα παιδιά. Είχαν φρέσκες ιδέες μέσα από την δική τους μουσική και τα δικά τους ακούσματα και εγώ ένιωσα να ανανεώνομαι μέσα από αυτό.

Στην δύσκολη και ανταγωνιστική σφαίρα του μουσικού κόσμου, οι περισσότεροι καλλιτέχνες βιώνουν κάποια στιγμή την απογοήτευση.  Εσείς αντιμετωπίσατε ποτέ κάποια απογοήτευση κι αν ναι, πώς επέδρασε σε εσάς;
Η ζωή ενός ανθρώπου δεν μπορεί να είναι μόνο ρόδινη, έχει και απογοητεύσεις και πίκρες. Σίγουρα όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν φορές και γεγονότα στην πορεία μου που με λύπησαν και με έκαναν να στενοχωρηθώ. Ωστόσο, δεν αισθάνομαι ότι έχουν τόσο βάρος και κατέχουν τόσο χώρο. Νιώθω ότι είμαι περισσότερο ευνοημένη από τις καταστάσεις παρά αδικημένη.

…η τέχνη είναι μια διαφυγή και μάλιστα όχι σε ονειρικό αλλά σε ρεαλιστικό επίπεδο. Η τέχνη μπορεί να δώσει απαντήσεις, να δώσει στήριγμα, ελπίδα και ομορφιά…

Ωστόσο, η απογοήτευση και ο πεσιμισμός, ντύνουν δυστυχώς την καθημερινότητα και την πραγματικότητα πολλών ανθρώπων στη σημερινή κοινωνία. Όχι άδικα πολλές φορές. Θεωρείτε ότι η τέχνη μπορεί να αποτελέσει ένα μονοπάτι που θα οδηγήσει στη λύτρωση;
Ναι βεβαίως, η τέχνη είναι μια διαφυγή και μάλιστα όχι σε ονειρικό αλλά σε ρεαλιστικό επίπεδο. Η τέχνη μπορεί να δώσει απαντήσεις, να δώσει στήριγμα, ελπίδα και ομορφιά. Όλα αυτά δηλαδή που χρειαζόμαστε.


Ποια θεωρείτε ότι πρέπει να είναι η στάση ενός καλλιτέχνη στα πολιτικά δρώμενα της  χώρας; Πιστεύετε ότι επιβάλλεται να βγαίνει και να λέει δημόσια την άποψή του ή να μην ασχολείται καθόλου, παρότι είναι δημόσιο πρόσωπο;
Νομίζω αυτό είναι υποκειμενικό. Ο καθένας επιλέγει την στάση που θέλει να έχει. Αν κάποιος καλλιτέχνης πιστεύει ότι θέλει να βγει και να εκφράσει πολιτικό λόγο, είναι ελεύθερος να βγει και να το κάνει. Εγώ δεν είμαι από αυτούς τους ανθρώπους. Προτιμώ να δηλώνω τις απόψεις και τις ιδέες μου μέσα από τα τραγούδια μου και την στάση μου μέσα στο χώρο μου, δεν νιώθω την ανάγκη να βγω και να αρθρώσω πολιτικό λόγο.

Διασκεδάζει ο κόσμος στην Ελλάδα της κρίσης;
Ναι, ευτυχώς ακόμη ο Έλληνας διασκεδάζει και είναι κάτι που με χαροποιεί και μου δίνει δύναμη. Έχει το σθένος και την όρεξη να το κάνει. Το βλέπω στα live που κάνω στην επαρχία, το βλέπω και στις εμφανίσεις μου τώρα στο Σταυρό του Νότου. Ένα καταπληκτικό κοινό με μεγάλη συμμετοχή, κέφι και  αγάπη. Ο κόσμος, παρότι υπάρχει οικονομική κρίση, θα έρθει και θα διασκεδάσει.

Υπάρχει κάτι που πιστεύετε ότι «φθείρει» την τέχνη;
Το να αντιμετωπίζουμε και να υπολογίζουμε τη ζωή στυγνά, σαν να πρόκειται για μια επιχείρηση. Ο καλλιτέχνης έχει ψυχισμό και πρέπει να κινείται ελεύθερος και να μην δεσμεύεται από υπολογισμούς και σκοπιμότητες.

Η Δήμητρα Γαλάνη, είπε πρόσφατα ότι η τέχνη είναι το μόνο πράγμα που δεν φθείρεται με το χρόνο.
Θα συμφωνήσω. Όχι μόνο δεν φθείρεται με το χρόνο αλλά η πραγματική τέχνη, η καθαρή τέχνη, αναδεικνύεται μέσα από το χρόνο και γίνεται ορόσημο για τις επόμενες γενιές.

Στην σύγχρονη εποχή τα social media -καλώς ή κακώς- αποτελούν μέσο προβολής και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας για τους περισσότερους. Ποια είναι η σχέση σας με αυτά;
Δεν έχω σχέση. Δεν μου αρέσουν. Το βρίσκω μια κοινωνικοποίηση που εμένα δεν με αφορά. Προφανώς, για να τα χρησιμοποιεί τόσος κόσμος, κάτι παίρνει από αυτά, κάτι βρίσκει εκεί που του αρέσει.

Περάσατε κάποια προβλήματα υγείας και επιλέξατε να τα μοιραστείτε με τον κόσμο. Αυτή είναι η στάση σας γενικότερα; Θέλετε το κοινό σας, οι άνθρωποι που σας ακολουθούν και σας αγαπάνε να γνωρίζουν πράγματα «δικά σας»;
Ναι, δεν κρύβομαι, όταν αισθάνομαι ότι κάτι θέλω να το μοιραστώ, το μοιράζομαι. Τις περιόδους βέβαια που δεν ήμουν καλά, που τα βίωνα όλα αυτά και ήμουν μέσα σε ένα κλίμα δύσθυμο και στενάχωρο, δεν ήθελα να το μοιράζομαι. Όταν τα ξεπέρασα και προχώρησα μπροστά, τότε μίλησα γι αυτό. Ίσως για να βοηθήσω κάποιους άλλους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ένα αντίστοιχο πρόβλημα, ίσως για να δηλώσω ότι είμαι πάλι εδώ, έτοιμη και παρούσα στη ζωή.


Tι ήταν αυτό που σας έδωσε δύναμη να αντιμετωπίσετε τόσο δύσκολες καταστάσεις;
Η πίστη μου στον Θεό και η αγάπη των δικών μου ανθρώπων. Από αυτά αντλώ δύναμη και παίρνω κουράγιο κάθε φορά που αντιμετωπίζω μια δυσκολία.

…όλοι πρέπει να προσέχουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας. Η ζωή είναι δώρο και πρέπει να το εκτιμούμε και να το διαφυλάσσουμε…

Ύστερα από όλα αυτά, αγαπάτε λίγο περισσότερο τη Μελίνα;
Θα έλεγα ότι προσέχω λίγο περισσότερο τη Μελίνα. Εξάλλου, όλοι πρέπει να προσέχουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας. Η ζωή είναι δώρο και πρέπει να το εκτιμούμε και να το διαφυλάσσουμε.

Τι σας χαλαρώνει; Πώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Με χαλαρώνει η συνύπαρξη με φίλους, με το σύντροφο μου, η κουβεντούλα με το παιδί μου, μια βόλτα, μια εκδρομή, μια ωραία ταινία, μια ωραία μουσική… Η θάλασσα επίσης με χαλαρώνει και με ηρεμεί, την αγαπώ πάρα πολύ.

Είστε από τη Θεσσαλονίκη, λογικό να υπάρχει και ιδιαίτερη σχέση με τη θάλασσα. Αν και Σαλονικιά, ποιο είναι το αγαπημένο σας στέκι – γειτονιά της Αθήνας;
Α! η περιοχή που μένω, τα Μελίσσια. Δεν την αλλάζω. Έχω βρει και τα στέκια μου εκεί, είναι όμορφα, χαλαρώνω και ηρεμώ. Έχει πολύ πράσινο και  μου αρέσει πολύ. Επίσης, η Αθήνα έχει κι άλλα κομμάτια που μου αρέσουν, όπως η Πλάκα, εδώ που είμαστε τώρα…

…ήθελα -και χαίρομαι που τα κατάφερα- να κάνω οικογένεια, να κάνω παιδί, έχω μια υπέροχη κόρη και χαίρομαι που την βλέπω να μεγαλώνει, να νιώθω την αγάπη της, είναι η πρώτη προτεραιότητα στη ζωή μου. Στα 50 μου πια,  μπορώ να πω ότι έχω ζήσει μια «απλή» αλλά όμορφη  ζωή…

Υπάρχει κάποια συμβουλή που κουβαλάτε πάντα, που σας βοήθησε;
Ναι, θα σου πω μια συμβουλή, μια κουβέντα που μου είχε πει η γιαγιά μου, όταν ήμουν πολύ μικρή. Μου είχε πει: «παιδί μου η καλύτερη ζωή, είναι η απλή ζωή». Έτσι προσπαθώ να ζω και εγώ, δημιουργικά μεν αλλά απλά, μέσα από τη δουλειά μου και μέσα από άλλα πράγματα που κάνω, γυμνάζομαι, κάνω γιόγκα, μαθαίνω Ισπανικά… Ήθελα -και χαίρομαι που τα κατάφερα- να κάνω οικογένεια, να κάνω παιδί, έχω μια υπέροχη κόρη και χαίρομαι που την βλέπω να μεγαλώνει, να νιώθω την αγάπη της, είναι η πρώτη προτεραιότητα στη ζωή μου. Χαίρομαι που έχω φίλους καλούς, χαίρομαι που έχω την αγάπη και την αποδοχή του κόσμου. Νομίζω ότι στα 50 μου πια,  μπορώ να πω ότι έχω ζήσει μια «απλή» αλλά όμορφη  ζωή…

Αναφερθήκατε στην κόρη σας. Ποια είναι η σχέση σας με τους νέους και τι συμβουλή θα τους δίνατε;
Επειδή είμαι μάνα και θεία, αγαπώ πολύ τα νέα παιδιά. Βλέπω ότι στην εποχή μας, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε είναι πιο σημαντικές και ουσιαστικές. Βλέπω ότι αγωνίζονται να βρουν το δρόμο τους, τόσο επαγγελματικά όσο και γενικότερα στο να ζήσουν μια αξιοπρεπή και όμορφη ζωή. Συμμερίζομαι τις δυσκολίες τους και θα ήθελα σαν ενήλικας να κάνω πράγματα για να βελτιώσω το αύριο αυτών των παιδιών. Εύχομαι να καταφέρουμε όλοι οι γονείς να κάνουμε κάτι. Τώρα συμβουλή… Να έχουν πίστη, να έχουν ελπίδα, να μην καταθέτουν τα όπλα και να κρατούν την αξιοπρέπειά τους και την ευγένειά τους. Και σε αυτόν τον δύσκολο καιρό που τους έτυχε να  ακούν αυτή την εσωτερική φωνούλα -και λέω φωνούλα γιατί συνήθως είναι πιο ήσυχη και σιωπηλή η  φωνούλα αυτή που μας λέει το σωστό- να την ξεχωρίζουν από την βουή.

Ποιό είναι το μότο σας;
Να παίρνουμε τα πράγματα απλά, να μην τα αντιμετωπίζουμε με πολύ σοβαρότητα, όλα έρχονται και παρέρχονται, δεν χρειάζεται να τα αναλύουμε πολύ… Απλά και ουσιαστικά.

Κλείνοντας αυτήν την κουβέντα, τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους αναγνώστες μας;
Ελπίζω να τους άρεσε η κουβέντα μας, εξάλλου κι εμείς περάσαμε πολύ όμορφα, να πάρουν πράγματα που θα τους βοηθήσουν και να ευχηθώ ο ερχομός της Άνοιξης να μας φέρει επιτέλους μόνο ευχάριστα γεγονότα, γιατί έχουμε βαρεθεί να ακούμε διαρκώς άσχημες ειδήσεις, τόσο σε πανελλήνιο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Να ξημερώσει επιτέλους μια μέρα που θα ακούσουμε κάτι ευχάριστο και αισιόδοξο.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ…

————–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here