Γράφει η Ματίνα Φουντούλη
Φωτογραφίες: Αθηνά Γκούμα

Είναι γεγονός πώς όταν ο τίτλος μιας μουσικής παράστασης με προσκαλεί για ένα ταξίδι, ακόμα κι αν είναι για Μια Βραδιά, δεν μπορώ εύκολα να αρνηθώ. Ειδικά αν έχω για συνοδοιπόρους το αγαπημένο πια κόκκινο βιολί, τον Συρανό Ντε Μπερζεράκ, τον Μικρό Πρίγκιπα -έστω και νοητά-,  αν το ταξίδι έχει αρώματα από μπαχάρι και κανέλα, έχει Άστρα να Χορεύουν βαλσάκια και να σε παίρνουν μαζί τους, έχει βόλτες στον χρόνο και στο παρελθόν του 1968. Ένα τέτοιο ταξίδι, λοιπόν, όχι μόνο στην Πόλη, αλλά και στα νησιά του Αιγαίου και στη Μεσόγειο -την ημέρα που 700 κεραυνοί, όπως διάβαζες στα νέα, πέσανε στην Αττική -δεν το χάνεις με όποιο ρίσκο, αν θες να ξαναφέρεις την Ηλιοφάνεια στη ζωή σου.

Και έτσι, συναντήσαμε την Ευανθία Ρεμπούτσικα στο Θέατρο Παλλάς στην πρώτη από τις δύο εμφανίσεις στον χώρο. Και η αρχή έγινε με τη μελωδία του Συρανό, που έτσι κι αλλιώς η σκηνή του ανήκε, καθώς εκεί είχε ακουστεί για πρώτη φορά το 2014 κατά την θεατρική παράσταση με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. Και μετά τις πρώτες νότες του, η Ρεμπούτσικα εμφανίζεται τρέχοντας, φορτσάτη, στη σκηνή, όπως το περιμένεις και το αναμένεις πια, και ήδη το χαμόγελο ευτυχίας από τις μελωδίες της έχει ζωγραφιστεί στο πρόσωπο σου. Αλλά και στα διπλανά καθίσματα βλέπεις όλους, να έχουν αφεθεί, να έχουν ακουμπήσει το κεφάλι πίσω και να έχουν αφήσει για λίγο πίσω τα όποια προβλήματα είχε να αντιμετωπίσει ο καθένας εκείνη τη Δευτέρα. Έρχεται μετά και Το Αστέρι και η Ευχή με την εξομολόγηση πώς όταν έγραφε αυτή τη μελωδία εκεί που κοιτούσε τον ουρανό, έπεσε ένα αστέρι και τότε προέτρεψε να αφήσουμε όλοι τις ευχές μας εκεί.

Κατά τη διάρκεια όλων των τραγουδιών τη βλέπεις να μετακινείται συνεχώς, να πηγαίνει από τον έναν μουσικό στον άλλο -και εκεί, για ακόμα μια φορά συνειδητοποιείς τι όμορφο πράγμα είναι οι παρέες στη μουσική-, να κατεβαίνει και να περιπλανάται ανάμεσα στο κοινό. Και λίγο σου λείπει που δεν είναι ακόμα καλοκαίρι -είπαμε, 700 ήταν οι αστραπές στην Αττική- και δεν είσαι σε ένα ανοικτό θέατρο να σηκωθείς να την ακολουθήσεις. Το βλέπεις ότι και η ίδια το θέλει και σε προσκαλεί με κάθε τρόπο.

Και μετά το ταξίδι συνεχίζεται στην Αλεξάνδρεια και εκείνη τη στιγμή περιμένεις ήδη και την φωνή που έχεις συνδέσει αυτό το τραγούδι πια, την Έλλη Πασπαλά, και μαζί επί σκηνής θυμούνται αναμνήσεις και εξομολογούνται ιστορίες -είπαμε, σημαντικό πράγμα οι παρέες και οι φιλίες- και φεύγουν για τον Χορό των Άστρων. Λίγο πριν το διάλειμμα, η Ευανθία μένει ξανά μόνη της και μάς συστήνει ή μάς θυμίζει μουσικά κινηματογραφικά θέματα από την ταινία Ulak, αλλά και δίνει παραπάνω χρόνο στους μουσικούς της, την παρέα της, στον καθένα ξεχωριστά, για να αποδείξουν για ακόμα μια φορά πόσο εντυπωσιακά εξαιρετικοί είναι, όλοι μαζί αλλά και ο καθένας ξεχωριστά.

Κατά το δεύτερο μέρος της παράστασης, σχεδόν αμέσως, εμφανίστηκε και η δεύτερη καλεσμένη, παλιά γνώριμη όμως, η Dilek Koç  για να μας ταξιδέψει μεταξύ άλλων και Στα Λιμάνια, και άλλοτε με τις δύο μόνο, άλλοτε και με την Πασπαλά επί σκηνής, το Ταξίδι στην Πόλη συνεχίστηκε. Ακούγονται και άλλα μουσικά κινηματογραφικά θέματα από πρόσφατες ή παλιότερες ταινίες, όπως την Babam ve oglum, και πάντα σημειώνεις κρυφά τον τίτλο για να τις έχεις υπόψη σου στις επόμενες κινηματογραφικές βραδιές σου -γιατί ξέρεις ότι και η ταινία να μη σου αρέσει, η μουσική θα είναι η εγγύηση σου.

Και στο “ας το πούμε ανκόρ” η σκηνή έχει μετατραπεί πια σε ένα τεράστιο πάρτι, εσύ δεν αντέχεις άλλο την άνετη καρέκλα του Παλλάς, αλλά ούτε και η μπροστινή σου αντέχει άλλο …το πόδι σου που της χτυπάει έντονα την καρέκλα από τον ρυθμό, θες βραχάκια και μπύρα σε καλοκαιρινό θέατρο, θες να πιάσεις τον διπλανό σου να χορέψετε τα βαλς της Ρεμπούτσικα, θες αυτό το κόκκινο βιολί να συνεχίζει να σε ακολουθεί και αφού βγεις στη Βουκουρεστίου, κατέβεις την Πανεπιστημίου, βγεις στην Πατησίων… Να συνεχίσει να παίζει μέχρι να φέρει το καλοκαίρι και τις βραδιές που κοιτάς τα άστρα να πέφτουν από κάποιο μπαλκόνι, από κάποια σκηνή, στην αμμουδιά από το νησί.

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here