“Μια δισκογραφική εταιρία μπορεί να σε απογειώσει, μπορεί και να σε ρίξει…”
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Πέννυ Γέρου
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
Music Corner – 3/10/2012
Οι «Ένα Βήμα Μπροστά» είναι ένα από τα συγκροτήματα που μας εκπλήσσουν ευχάριστα τα τελευταία χρόνια στο χώρο της ελληνικής rock μουσικής σκηνής. Στο σημείο αυτό, οι συστάσεις και μια μικρή αναδρομή στη μουσική τους πορεία είναι απαραίτητη…
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε ουσιαστικά το 2001, χάρη σε ένα party αποφοίτησης, απο τον Άγι Αγγελομάτη, το μπασίστα της παρέας, τον Κωνσταντίνο Πολυχρονίου, τον οποίο βρίσκουμε στην κιθάρα, και το Νίκο Φάρφα, ο οποίος μας χαρίζει τη φωνή, αλλά και πολλά άλλα πράγματα, όπως θα ανακαλύψουμε στη συνέχεια. Μετά απο διάφορες περιπέτειες και μικρές ανακατατάξεις στο σχήμα, το 2005 το συγκρότημα υποδέχεται το Γιώργο Τσιούτσια στα πλήκτρα και ολοκληρώνεται με την άφιξη του Γιάννη Μακρίδη στα ντραμς το 2007. Με λίγα λόγια, έτσι διαμορφώνεται το σχήμα που ξέρουμε σήμερα ως «Ένα Βήμα Μπροστά» και μας έχει χαρίσει ως τώρα δύο δίσκους, τους οποίους μπορεί να προμηθευτεί κανείς δωρεάν μέσω Διαδικτύου: το «Κίτρινο Φεγγάρι» (2007) και το «Όπου κι αν πας» (2009).
Με αφορμή τα 10 χρόνια της μπάντας, την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια μεγάλη γιορτή στο Σταυρό του Νότου με εκλεκτούς καλεσμένους και φίλους του σχήματος. Λίγες μέρες, λοιπόν, πριν γιορτάσουμε μαζί τους το κλείσιμο της πρώτης τους δεκαετίας, απολαύσαμε έναν απογευματινό καφέ στο αγαπημένο μας Life Coffee Bar, στον πεζόδρομο Χαλανδρίου, με δύο απο τα μέλη της μπάντας, τον Άγι Αγγελομάτη και το Νίκο Φάρφα, και μιλήσαμε για όλη τη μουσική τους πορεία, τις συνεργασίες τους, τα όνειρά τους αλλά και όλα αυτά που τους κάνουν, όχι μόνο να στέκονται στο χώρο της μουσικής, αλλά και να προχωρούν δίνοντάς μας κάθε φορά τον καλύτερό τους εαυτό…
Music Corner: Για αρχή, πώς γνωριστήκατε μεταξύ σας;
Νίκος Φάρφας: Κάθε φορά που μας κάνουν αυτή την ερώτηση γελάμε. Σκεφτόμαστε πώς έγινε και λέμε «Τι ωραία!».
Άγις Αγγελομάτης: Είναι πάρα πολύ απλό το πώς γνωριστήκαμε. Ο Κωνσταντίνος, ο κιθαρίστας μας, όταν τέλειωσε το σχολείο, αποφάσισε να κάνει ένα party στο σπίτι της γιαγιάς του. Ήθελε, λοιπόν, να παίξει live σε αυτό, γιατί έπαιζε κιθάρα, και είχε και παιδικό φίλο το Νίκο. Για μένα, ήξερε ότι παίζω μπάσο από το σχολείο, γιατί ήμαστε συμμαθητές, αν και δεν κάναμε ποτέ παρέα. Κι έτσι με πήρε τηλέφωνο. Ο τότε πληκτράς και ο τότε ντράμερ ήταν δύο άσχετα άτομα. Κάπως έτσι γνωριστήκαμε και κάναμε ένα πρώτο… χάλια live! Όλα αυτά γίνανε το 2001. Επίσης, ετοιμάζουμε ένα ντοκιμαντέρ, το οποίο περιγράφει όλα τα 10 χρόνια, πώς γνωριστήκαμε, πώς αλλάξαμε μέλη, πώς γράφαμε κομμάτια μέχρι και σήμερα. Μετά από αυτό το live χαθήκαμε για λίγο καιρό, λόγω διάφορων υποχρεώσεων.
Νίκος Φάρφας: Μετά από λίγο καιρό, όμως, ως καλοί Παναθηναϊκοί, βρεθήκαμε στο γήπεδο με τον Άγι και προτείναμε ο ένας στον άλλο να το ξανακάνουμε!
Άγις Αγγελομάτης: Έτσι αρχίσαμε να μαζευόμαστε σιγά σιγά. Ο πληκτράς μας, ο Γιώργος Τσιούτσιας, μπήκε το 2005 και ο ντράμερ μας, ο Γιάννης Μακρίδης, το 2007. Εξάλλου, από το 2007 και μετά αρχίσαμε να παίζουμε επαγγελματικά.
Music Corner: Κι έχουμε σήμερα τους «Ένα βήμα μπροστά»… Όταν πρωτοάκουσα το όνομά σας, σκέφτηκα «Ένα βήμα μπροστά από…» και περίμενα αυτό το «κάτι». Το έχετε σκεφτεί ποτέ έτσι;
Νίκος Φάρφας: Όχι, δεν το σκεφτόμαστε έτσι! Δείχνει περισσότερο την αισιόδοξη πλευρά του πράγματος.
Άγις Αγγελομάτης: Το όνομα βγήκε τυχαία. Μόλις είχαμε κλείσει το πρώτο live της ζωής μας σε κανονικό μαγαζί, ήμαστε μαζεμένοι και είπαμε ότι πρέπει να βρούμε ένα όνομα. Λέγαμε χιλιάδες ονόματα, από τα οποία κανένα δεν άρεσε σε κανέναν. Ένα τυχαίο παιδί, που ήταν εκεί στην παρέα και απλά άκουγε, πρότεινε «One Step Ahead». Εμείς το μεταφράσαμε και το κρατήσαμε για προσωρινό. Όμως, «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»!
Νίκος Φάρφας: Δεν είναι συγκριτικό, λοιπόν, είναι προτρεπτικό.
Music Corner: Για λίγα χρόνια, μέχρι το 2007 που αρχίσατε ξανά ηχογραφήσεις του δίσκου «Κίτρινο Φεγγάρι», ήσαστε σε μια μετέωρη κατάσταση λόγω διαφορών που υπήρχαν με τον πρώην ντράμερ σας. Μέσα σε αυτό το διάστημα, υπήρξαν στιγμές παραίτησης;
Άγις Αγγελομάτης: Θα σου πω μια φράση του πληκτρά μας, η οποία είναι μέσα στο ντοκιμαντέρ που μοντάρουμε τώρα. Στην ερώτηση «Τι είναι Ένα βήμα μπροστά για σένα;» απαντάει «Να βρίσκεις τη δύναμη να συνεχίζεις να κυνηγάς το όνειρό σου». Αυτό ακριβώς συνέβη με όλους μας.
Νίκος Φάρφας: Ακούγεται λίγο μελό, αλλά είναι η πραγματικότητα. Δεν έχει τύχει ποτέ να παρεξηγηθούμε με τα παιδιά που είμαστε τώρα στη μπάντα. Όταν υπάρχουν παρεξηγήσεις είναι πάντα για να λύνονται. Έχει τύχει να κάνουμε διαλείμματα, χωρίς να το θέλουμε, τα οποία όμως τελικά βοήθησαν στο να συνεχίσουμε πιο δυνατά. Υπήρξε για όλους μας ο στρατός στη μέση, κάποιες σπουδές στο εξωτερικό και γενικά μεσολάβησε ένα διάστημα για να επαναπροσδιορίσουμε κάποια πράγματα.
Άγις Αγγελομάτης: Αυτό που κάνουμε είναι ένα όνειρο για όλους. Έχουμε βάλει ένα στόχο και τον έχουμε βάλει πάνω από όλα. Τον κυνηγάμε, λοιπόν, με κάθε κόστος. Τα παρατάμε όλα για αυτόν και όπου μας βγάλει. Την περίοδο 2005-2007 μπήκαμε στη διαδικασία να γράψουμε το πρώτο δίσκο, κάτι το οποίο ήταν μεγάλη αποτυχία, με πολλές παρεξηγήσεις με τον τότε παραγωγό. Αυτή η κατάσταση, μας πήγε πίσω μεν, αλλά στο τέλος μας έφερε πιο κοντά.
Music Corner: Όταν το 2007 ξαναηχογραφήσατε το «Κίτρινο Φεγγάρι», με καινούργιο ντράμερ, νιώσατε κάποια αλλαγή;
Νίκος Φάρφας: Τεράστια αλλαγή. Γι’ αυτό μπήκαμε και ξαναγράψαμε, γιατί νιώθαμε ότι θα βγει καλύτερο.
Άγις Αγγελομάτης: Ηχοληπτικά, δεν είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τις παραγωγές μας. Πλέον, όμως, έχουμε καλύτερη τεχνογνωσία και αντίληψη για το χώρο, λόγω των γνωριμιών μας και της γενικότερης πορείας μας. Όλες αυτές οι δυσκολίες, μας έχουν κάνει να μάθουμε πράγματα και να έχουμε δημιουργήσει ένα πραγματικό κοινό. Όσοι μας ακούνε και έρχονται στα live μας είναι σκληροπυρηνικοί. Ενώ δεν είμαστε μεγάλο όνομα, έχουμε πολύ κόσμο στα live μας. Αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ και είναι ατού της μπάντας.
Music Corner: Όσον αφορά στη μουσική και τους στίχους των κομματιών σας, έχει κάποιος τον πρώτο λόγο ή δουλεύετε όλοι μαζί;
Νίκος Φάρφας: Στον πρώτο δίσκο, είχαμε στίχους και μουσική από πολλά και διάφορα άτομα, συμπεριλαμβανομένων και εμάς. Στο δεύτερο δίσκο αφήσαμε περισσότερο το κομμάτι του στίχου σε μένα.
Άγις Αγγελομάτης: Αυτό έγινε γιατί ο Νίκος γράφει ένα στυλ αισιόδοξο. Γενικά προσπαθούμε να αποφύγουμε το μελό και το «down». Όσον αφορά στη μουσική, έρχεται ένα κομμάτι στο στούντιο «κιθάρα-φωνή» και το χτίζουμε όλοι μαζί από την αρχή. Έχουμε την τύχη, επίσης, ο ντράμερ μας να είναι μουσικός, οπότε, ξέροντας τι θέλουμε, το χτίζουμε κομμάτι-κομμάτι.
Music Corner: Από όσα διαβάζουμε για εσάς, είστε στη μπάντα 5 σχεδόν διαφορετικά άτομα ως προς τα μουσικά σας ακούσματα. Είστε ένας «έντεχνος», ένας rock, ένας hard-rock, ένας metal και ένας πιο λαϊκός. Πώς έδεσε όλο αυτό για να βγει ο ήχος των «Ένα βήμα μπροστά»;
Άγις Αγγελομάτης: Ναι, υπάρχει αυτό. Όταν αποφασίζεις να κάνεις επαγγελματική δουλειά στη μουσική, βάζεις μια ψηφοφορία ανάμεσα στο συγκρότημα για το ποιο στυλ θες να υιοθετήσεις. Με αυτό το στυλ πορεύεσαι στη συνέχεια.
Νίκος Φάρφας: Συζητάμε πάρα πολύ, δεν είμαστε κολλημένοι. Ακόμα κι αν κάτι αρέσει πολύ σε έναν, και δε συμφωνούν οι υπόλοιποι, δε θα στεναχωρηθεί αυτός ο ένας. Το ζητούμενο είναι να κάνουμε κάτι όλοι μαζί, κάτι που να είναι κοινώς αποδεκτό.
Άγις Αγγελομάτης: Αυτή η διαφορετικότητα έχει περάσει και μέσα στους δίσκους. Κάποιο κομμάτι, για παράδειγμα, ίσως είναι λίγο πιο ethnic. Αυτό μας αρέσει, γιατί γινόταν κυρίως στη δεκαετία του ’70, οπότε σε έναν δίσκο δεν έβρισκες όλα τα τραγούδια ίδια. Γενικά, όμως, υπάρχει μια συνειδητοποιημένη συνεργασία.
Νίκος Φάρφας: Από την άλλη, αυτή η διαφορετικότητα είναι καλή, γιατί ανοίγεις και τους ορίζοντές σου. Μπορεί να μη σου αρέσει κάτι, αλλά όταν το δουλεύεις, καταλήγεις να το αγαπάς πάρα πολύ.
Music Corner: Έχω ακούσει πως, αν σε μια μπάντα δεν υπάρχει ένας «αρχηγός», το σύνολο δε μπορεί να λειτουργήσει.
Νίκος Φάρφας: Σε μια μπάντα χωρίζεις τα πράγματα, βλέπεις σε τι είναι καλύτερος ο καθένας κι έτσι ο καθένας είναι «αρχηγός» στο κομμάτι του.
Άγις Αγγελομάτης: Το 2007 είχαμε πάει διακοπές στη Σέριφο και εκεί συναντήσαμε το Στάθη Δρογώση, ο οποίος μας έλεγε να μην τρέχουμε από δω κι από κει και να προσέχουμε τη μουσική μας, να είναι καλή. Ο καθένας φροντίζει για αυτό όσο μπορεί. Δε γίνεται όλοι να είναι καλοί σε όλα.
Music Corner: Μετά από μια αποχώρηση και μια περίοδο αναδιοργάνωσης το 2007, σκέφτεστε ποτέ ή φοβάστε το ενδεχόμενο μιας διάλυσης;
Νίκος Φάρφας: Είμαστε πολύ συνειδητοποιημένοι σε αυτό που κάνουμε. Όταν βρήκα μια διαφορετική δουλειά, όλα τα παιδιά μου είπαν «Ναι Νίκο, κάν’ το και εμείς θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε».
Άγις Αγγελομάτης: Όλα είναι για καλό. Αν κάποιος επιλέξει να κάνει κάτι άλλο, θα είναι χαρά για όλους μας. Είμαστε πολύ αγαπημένοι για να γίνει κάτι τέτοιο.
Music Corner: Για να επιστρέψουμε στη μουσική σας, το στυλ σας είναι κυρίως rock με αισιόδοξο στίχο, όπως είπατε. Γενικά, τολμάτε μουσικά, μέσα από διασκευές για παράδειγμα;
Νίκος Φάρφας: Όταν παίζουμε κομμάτια άλλων καλλιτεχνών, προσπαθούμε να τα φέρουμε στο δικό μας στυλ. Οι διασκευές μας είναι καθαρά διασκευές. Δεν ακολουθούμε την πεπατημένη. Σ’ αυτό το κομμάτι τολμάμε. Γενικά, έχουμε προσδιορίσει τι θέλουμε να κάνουμε και ίσως η μουσική μας να κινείται σε ένα σταθερό ύφος. Αλλά στα κομμάτια μας θα βρεις από funky μέχρι progressive metal ή παραδοσιακά στοιχεία.
Άγις Αγγελομάτης: Για παράδειγμα, παίζουμε το «Έλα ψυχούλα μου» του Μαχαιρίτσα, το οποίο το έχουμε κάνει swing. Το κομμάτι από μόνο του δεν έχει solo, αλλά σε ένα σημείο βάζουμε ένα metal solo, το οποίο, επειδή είναι λίγο χαρωπό, δε φαίνεται ότι είναι metal. Αυτό ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει. Το πολύ ένας από το μαγαζί να καταλάβει ότι αυτό το στοιχείο είναι από τους Dream Theater. Ακόμη, τελευταία επιλέγουμε κομμάτια από την ελληνική σκηνή, τα οποία δεν είναι τόσο γνωστά. Μπορεί, για παράδειγμα, να διασκευάσουμε ένα κομμάτι του Αλκίνοου Ιωαννίδη, αλλά δε θα επιλέξουμε το πιο γνωστό του. Με το να φέρνουμε τα κομμάτια στο ύφος μας, οι διασκευές μας αποκτούν μια ταυτότητα.
Music Corner: Σας ακούω να χαρακτηρίζετε και να χωρίζετε τη μουσική σε funk, swing, metal. Είστε από τους ανθρώπους που βάζουν ταμπέλες στη μουσική;
Άγις Αγγελομάτης: Προφανώς, έτσι είναι. Είναι και μέρος της μουσικής βιομηχανίας. Το κακό δεν είναι να βάζεις ταμπέλες. Το κακό είναι όταν ο χαρακτηρισμός εμπεριέχει έναν αρνητισμό. Για παράδειγμα, γιατί το pop να είναι κακό;
Music Corner: Με τις δισκογραφικές εταιρίες, ποια είναι η σχέση σας;
Νίκος Φάρφας: Προς το παρόν δεν έχουμε σχέση με δισκογραφικές εταιρίες. Αν κάποια εταιρία θα ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά μαζί μας, δεν ξέρω τι θα λέγαμε, θα το συζητούσαμε.
Άγις Αγγελομάτης: Δεν έχουμε σχέση, κάναμε δύο δίσκους μέσω χορηγιών. Στην ουσία, βρήκαμε κάποιους υποστηρικτές και διαθέτουμε τη μουσική μας δωρεάν μέσα από το site μας, αλλά και στα live μας. Δεν έχουμε φυσικά κέρδος από πωλήσεις, αλλά γίναμε γρηγορότερα γνωστοί. Όταν ξεκινήσαμε, μας έλεγαν όλοι ότι με αυτό τον τρόπο δε θα μας μάθει κανείς, δε θα παίξουμε σε μεγάλα μαγαζιά, δε θα μας παίξουν τα ραδιόφωνα, δε θα κάνουμε συνεργασίες. Τα κάναμε όλα αυτά όμως, μας βγήκε σε καλό.
Νίκος Φάρφας: Έχουμε προσπαθήσει να συνεργαστούμε στο παρελθόν με δισκογραφικές, αλλά δε μας ικανοποιούσαν όσα μας προσέφεραν τότε.
Music Corner: Θεωρείτε ότι η αντιμετώπιση των καλλιτεχνών από τις δισκογραφικές εταιρίες είναι λανθασμένη;
Νίκος Φάρφας: Εξαρτάται, μια δισκογραφική εταιρία μπορεί να σε απογειώσει, μπορεί και να σε ρίξει…
Άγις Αγγελομάτης: Κάποιοι παραγωγοί δεν ακούν καν τη μουσική. Μπορεί και να ζητήσουνε πράγματα άσχετα με τη μουσική. Εδώ που τα λέμε, είναι μια πολύ δύσκολη εποχή. Σκέψου ότι μετά τους Πυξ Λαξ, τις Τρύπες και τα Ξύλινα Σπαθιά στα 90’s, καμιά άλλη μπάντα (όχι καλλιτέχνης, αλλά μπάντα) δεν έγινε γνωστή από δισκογραφική εταιρία.
Νίκος Φάρφας: Είναι τέτοια η μορφή των δισκογραφικών σήμερα, που ίσως είναι καλύτερα και να μην είσαι… Αυτό θα το δείξει η ιστορία βέβαια.
Music Corner: Εσείς, λοιπόν, διανέμετε τη μουσική σας δωρεάν μέσα από το site σας, αλλά και δωρεάν αντίτυπα στις εμφανίσεις σας. Σκέφτεστε ποτέ ότι η μουσική θα έπρεπε να είναι έτσι, δωρεάν;
Άγις Αγγελομάτης: Δε θα έπρεπε να είναι. Έχουμε καταφύγει σε αυτή τη λύση από ανάγκη, σαν μια εναλλακτική.
Νίκος Φάρφας: Πλέον όμως, είναι δωρεάν, θες δε θες!
Άγις Αγγελομάτης: Δε θα έπρεπε όμως. Ένας αγαπημένος μου καλλιτέχνης είπε, για να το καταλάβει ο κόσμος, ότι πρέπει μια μέρα όλοι οι μουσικοί να πάνε σε ένα super market, να πάρουν τα πάντα και να φύγουν χωρίς να πληρώσουν. Είναι το ίδιο πράγμα ακριβώς. Σε αυτό φταίνε και οι δισκογραφικές. Αν παλιά εκμεταλλεύονταν τον κόσμο και πουλούσαν ένα cd 17 ευρώ, και τώρα με ένα κλικ το έχεις δωρεάν, θα το κατεβάσεις δωρεάν.
Νίκος Φάρφας: Εγώ στεναχωριέμαι γιατί νιώθω πως χάθηκε λίγο η μαγεία, το ότι αγόρασα ένα cd, το άνοιξα, το έψαξα…
Άγις Αγγελομάτης: Εμείς πήγαμε με τα νερά αυτής της κατάστασης. Επίσης, το να μοιράζεις δωρεάν τη μουσική σου, σε βοηθά να έχεις πιο γρήγορα και πιο άμεσα επαφή με το κοινό σου. Αρκεί να το κάνεις σωστά.
Music Corner: Σήμερα συναντάμε ελληνικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες που, είτε υιοθετούν αγγλικό στίχο, είτε στοχεύουν εξαρχής σε μια καριέρα στο εξωτερικό. Πώς σας φαίνεται αυτή η κίνηση μουσικά;
Άγις Αγγελομάτης: Αν ένας άγγλος, έβγαζε ένα ψευδώνυμο και έπαιζε ρεμπέτικα, έχοντας πολύ καλή προφορά, δε θα τα κατάφερνε. Η rock μουσική είναι τόσο μπροστά στο εξωτερικό, που μια ελληνική μπάντα δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει. Υπάρχουν φυσικά εξαιρέσεις, όπως οι Planet of Zeus, που δε μπορείς να πιστέψεις ότι είναι Έλληνες. Γενικά είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις αυτούς τους ανθρώπους, και για οικονομικούς λόγους, και λόγω νοοτροπίας. Από την άλλη, θεωρώ ότι είναι καταναγκαστικό να λες «Θα κάνω αυτό». Κι εμείς αυτό είπαμε, αλλά ήρθε μόνο του, μέσα από μια ζύμωση. Γενικά είμαστε πολύ προσγειωμένοι. Είναι κάποια χωράφια, στα οποία δε μπορείς να μπλέξεις. Αυτό συμβαίνει και στο ίδιο το εξωτερικό. Για παράδειγμα, αυτό που κάνανε οι Queen, οι Placebo δε μπορούν να το κάνουν.
Music Corner: Τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά γεγονότα των τελευταίων χρόνων, πώς επηρεάζουν εσάς και την όρεξή σας για τη μουσική; Έχουν σταθεί ποτέ λόγος για να σταματήσετε να παίζετε;
Νίκος Φάρφας: Όχι, η μουσική είναι ένας τρόπος για να τα πεις κιόλας. Έχουμε κάποια κομμάτια με πολιτικό στίχο, αλλά δεν έχει τύχει ακόμα να εκδοθούν. Ίσως στον τρίτο δίσκο να έχουμε κάτι τέτοιο. Ακόμα όμως δε μας έχει βγει. Σίγουρα έχουμε μια άποψη για τα δρώμενα και την πολιτική κατάσταση, αλλά δεν έχει τύχει ακόμα να τη βγάλουμε στη μουσική μας.
Άγις Αγγελομάτης: Επίσης, καμιά φορά η στρατευμένη τέχνη είναι και λίγο επιτηδευμένη. Θεωρούμε ότι ο κόσμος έχει πάρα πολλά προβλήματα για να τα ακούει και στη μουσική μας. Γι’ αυτό φροντίζουμε ο στίχος μας να βγάζει χαρούμενη διάθεση και τα live μας να είναι χορευτικά.
Music Corner: Και μέσα από όλα αυτά φτάνουμε στα 10 χρόνια «Ένα βήμα μπροστά» και σε ένα μεγάλο live στο Σταυρό του Νότου, στις 4 Οκτωβρίου…
Νίκος Φάρφας: Για την ακρίβεια είναι 11 χρόνια! Πέρυσι δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε το live που θέλαμε, κι έτσι γιορτάζουμε φέτος τα 10 χρόνια. Θα γίνει, λοιπόν, ένα live στο Σταυρό του Νότου. Τα live αυτά είναι σταθερή αξία πλέον. Μαζεύουμε καλλιτέχνες που μας έχουν βοηθήσει στην πορεία μας, είτε έχουμε συνεργαστεί παλιότερα σε κάποιο δίσκο ή σε κάποιο live. Θα είναι μια γιορτή!
Άγις Αγγελομάτης: Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όλους όσους έχουμε συνεργαστεί. Αν κάνει κάποιος μια καλή έρευνα, θα δει ότι υπάρχουν ονόματα, με τα οποία έχουμε συνεργαστεί, αλλά δεν είναι στη αφίσα. Θα είναι εκεί όμως!
Νίκος Φάρφας: Θα είναι μαζί μας η Ζωή Παπαδοπούλου, ο Ζακ Στεφάνου, ο Φώτης Ανδρικόπουλος, ο Δημήτρης Καρράς, ο Γρηγόρης Κλιούμης, ο οποίος έχει τραγουδήσει μαζί μας στο δεύτερο δίσκο το «Πες ό,τι θες», ο Πάνος Μουζουράκης και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.
Άγις Αγγελομάτης: Αξίζει να πούμε ότι τη συναυλία θα ανοίξουνε οι Lie, οι οποίοι παίζουν αγγλόφωνο και είναι, κατά τη γνώμη μου, μια από τις λίγες εξαιρέσεις για τις οποίες λέγαμε πριν. Είναι νέα παιδιά, αλλά αυτό που κάνουν, το κάνουν πολύ καλά. Παρόλο που το στυλ τους δεν ταιριάζει καθόλου με το δικό μας, θα δείτε ότι πάνω στη σκηνή θα ταιριάξει! Εμείς δεν τους βλέπουμε σαν support, αλλά σαν guests περισσότερο. Αξίζει να τους έχουμε κοντά μας. Έχουμε βοηθηθεί κι εμείς στο παρελθόν και ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι.
Νίκος Φάρφας: Επίσης, μιλώντας για όλους του καλλιτέχνες που μας βοηθάνε, όταν τους πλησιάσεις, καταλαβαίνεις ότι κι αυτοί είναι άνθρωποι. Υπάρχει επικοινωνία και συνεργασία, δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Αξίζει να πούμε και ένα ευχαριστώ σε όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Music Corner: Στα live σας έχετε κάποιο κομμάτι το οποίο, όπως λέμε, ανυπομονείτε να παίξετε;
Νίκος Φάρφας και Άγις Αγγελομάτης: (με ένα στόμα) Ναι, το «Πες ό,τι θες»!
Νίκος Φάρφας: Το αγαπάμε πάρα πολύ. Και είναι από τα κομμάτια, στα οποία ήρθαν στο studio μια κιθάρα και μια φωνή, και βγήκε ένα πράγμα απίστευτο.
Άγις Αγγελομάτης: Είναι το μοναδικό κομμάτι που, από τότε που το χτίσαμε, δεν το έχουμε αλλάξει ποτέ.
Music Corner: Κάποιο τραγούδι που νιώθετε ότι περιμένει το κοινό;
Άγις Αγγελομάτης: Ο «Γκαντέμης»!
Νίκος Φάρφας: Και το «Χωρίς εσένα»… Ίσως περισσότερο το «Γκαντέμη» όμως. Ο «Γκαντέμης» είναι ένα ευχάριστο κομμάτι, με το οποίο κάνεις χαβαλέ και γελάς. Το «Χωρίς εσένα» έχει έναν ήχο πολύ ελκυστικό και ο κόσμος το ζητάει συνέχεια.
Άγις Αγγελομάτης: Τα δυο αυτά κομμάτια έχουν παιχτεί και στα ραδιόφωνα και γι’ αυτό ο κόσμος τα ζητάει περισσότερο. Να πούμε, επίσης, ότι εδώ και λίγες μέρες έχουν ανέβει στο youtube κάποια remix και remaster από τον πρώτο και το δεύτερο δίσκο, ως επετειακά για τα 10 χρόνια.
Music Corner: Ο δεύτερος δίσκος κυκλοφόρησε το 2009 με τίτλο «Όπου κι αν πας». Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Άγις Αγγελομάτης: Έχουμε ήδη ετοιμάσει και ανεβάσει στο youtube δείγμα από ένα live-dvd, το οποίο μας έχουν κάνει οι CineFaces, μια απίστευτη ομάδα που τους αγαπάμε και τους ευχαριστούμε. Μόλις γίνουν κάποιες διορθώσεις, θα το εκδώσουμε αυτό το dvd. Επίσης, ετοιμάζουμε και αυτό το ντοκιμαντέρ που είπαμε, το οποίο είναι περίπου μιάμιση ώρα. Αυτές είναι δυο δουλειές που θα υπάρχουν στο Internet για να μάθει ο κόσμος όλα μας τα κουτσομπολιά!
Νίκος Φάρφας: Βέβαια υπάρχουν και κομμάτια τα οποία χρήζουν επεξεργασίας. Είμαστε στη φάση που κλείνουμε ώρες στο studio για να ασχοληθούμε με αυτά τα κομμάτια. Περιμένουμε να τελειώσουν οι διαδικασίες με το event που ετοιμάζουμε, για να ασχοληθούμε περισσότερο με αυτά.
Άγις Αγγελομάτης: Τα Χριστούγεννα λέμε να μπούμε στη διαδικασία να ξαναηχογραφούμε σιγά σιγά.
Νίκος Φάρφας: Έχουμε κι εμείς ανάγκη αυτό το δίσκο, για να πούμε αυτά που σκεφτόμαστε πλέον. Θα γίνει σύντομα και με συνοπτικές διαδικασίες. Δε θα το τσιγκουνευτούμε, απλά όταν υπάρχει διάθεση, η δουλειά βγαίνει σε λιγότερο χρόνο.
Άγις Αγγελομάτης: Επίσης, έχουμε μάθει από τα λάθη μας πλέον ως μπάντα…
Music Corner: Το ύφος όμως θα παραμείνει το ίδιο και στον τρίτο δίσκο…
Νίκος Φάρφας: Παραμένουμε rock. Θα μπουν κι άλλα στοιχεία μέσα όμως, σίγουρα θα υπάρχει διαφοροποίηση. Πάντα σκεφτόμαστε κάτι στην αρχή, αλλά στην πορεία μπορεί να βγει διαφορετικό.
Music Corner: Κλείνοντας αυτή την κουβέντα, αλλά και, τυπικά, 10 χρόνια «Ένα βήμα μπροστά», θα ήθελα να σκεφτείτε και να μου πείτε μια στιγμή ή μια ιστορία που θα κρατούσατε ως τον απολογισμό αυτής της δεκαετίας.
Νίκος Φάρφας: Γενικά οι καλύτερες στιγμές μας είναι στα live. Πριν το live, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά, υπάρχει αυτή η χαρά, η ολοκλήρωση που νιώθουμε. Υπήρχαν στιγμές στην πορεία μας πολύ σημαντικές, που αναθεωρήσαμε κάποια πράγματα. Εγώ πιστεύω ότι με τον ερχομό του ντράμερ μας και του πληκτρά μας, του Γιάννη Μακρίδη και του Γιώργου Τσιούτσια αντίστοιχα, ήταν που είπαμε ότι «Πάμε να κάνουμε μουσική». Συγκλονιστικές στιγμές ήταν και στα live παρουσίασης των δίσκων μας. Στο πρώτο είχε έρθει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και στο δεύτερο ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Γιάννης Ζουγανέλης και όλα τα άλλα παιδιά.
Άγις Αγγελομάτης: Απλά τέτοιες στιγμές, όπως και στη συνεργασία μας με το Χρήστο Θηβαίο και το Μίλτο Πασχαλίδη, συνειδητοποιείς ότι είσαι ίσος προς ίσο, είσαι μέρος του χώρου.
Νίκος Φάρφας: Έτσι έχεις τη δυνατότητα να ανεβαίνεις και επίπεδα. Αυτές οι στιγμές ήταν πολύ σημαντικές. Κάθε συνεργασία είναι και ένα σκαλοπατάκι για εμάς.
Music Corner: Για το φετινό χειμώνα τι έχετε υπόψη;
Άγις Αγγελομάτης: Το ακουστικό σχήμα της μπάντας θα παίζει στο Pinocchio. Επίσης, θα παίζουμε στο Σταυρό του Νότου ένα δίμηνο το Δεκέμβρη και ένα δίμηνο την άνοιξη. Θα παίξουμε και εκτός Αθηνών βέβαια. Νομίζουμε ότι δυο live τη βδομάδα είναι καλά. Έχουμε παίξει και παραπάνω, αλλά δεν πρέπει να ξεφεύγουμε. Τα χρήματα δεν είναι αυτοσκοπός. Σημασία έχει να αποδίδεις πάντα το ίδιο.
—————
*** Ευχαριστούμε το cafe bar «Life» για τη φιλοξενία (www.facebook.com/profile.php?id=100002115581288 / Ιφικράτους 1-3 , Πεζόδρομος Χαλανδρίου / 210.6896292)…
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…