Γράφει η Στέλλα Καραμπακάκη
www.phonographic-society.com/artists#!__stella-karabakaki
Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012
www.musiccorner.gr
Ανάμεσα στα τόσα πράγματα που επαναλαμβάνονται στη ζωή μας, υπάρχει ένα όνομα που γυρνάει πάντοτε με τη μορφή μιας γυναίκας. Μιας μάνας, μια αδερφής, μιας φίλης, μιας γκόμενας ή μιας ανάμνησης όλων αυτών μαζί.
Υπάρχει πάντοτε μια Μαρία!
Μια υπαρκτή μορφή ή μια ιδέα, που μας θυμίζει τα πρέπει και τα θέλω, τα σωστά και τα λάθος.
Το πόσο μπερδεμένη ιστορία είναι τελικά η ζωή, ανεξαρτήτως ηλικίας, επαγγελματικού προσανατολισμού και κοινωνικού περίγυρου.
Σε γενικές γραμμές άλλωστε όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Πάμε στα ίδια μαγαζιά, βλέπουμε τις ίδιες εκπομπές στην τηλεόραση, γκρινιάζουμε για τα ίδια πράγματα και πληρώνουμε τους ίδιους φόρους. Φοβόμαστε όσους είναι διαφορετικοί και όσους κυνηγάνε τα όνειρα τους με μεγαλύτερο πάθος από εμάς.
Προτιμάμε να κάνουμε παρέα με εκείνους που σέβονται τα «πρέπει» περισσότερο από τα «θέλω», που παλεύουνε πάντοτε μετά μανίας να κάνουν το σωστό και δεν συγχωρούν αυτούς που κάνουν λάθος.
Κι όλη αυτή η ταλαιπωρία τελικά γίνεται για μια “στημένη ευημερία” όπως λέει και το άσμα.
Όλα μια ιδέα είναι, και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι και μια πολύ κακή ιδέα μάλιστα, για την οποία φέρνουμε τα πάνω κάτω και διαπιστώνουμε τελικά ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος.
Keep it simple προτείνω, γιατί όλα τα πράγματα είναι πολύ μπλεγμένα και ο κόσμος γύρω μας όσο πάει αποτρελαίνεται με τούτα και με κείνα.
Και δεν μας φτάνει ο πόνος μας, αλλά, μέσα σ’ όλα, έχουμε και την εκάστοτε παρουσιάστρια ειδήσεων που έχει ξεχάσει να πεθάνει, αλλά εμείς την παρακολουθούμε κάθε βράδυ στις οχτώ με ευλάβεια, λες και ειν’ η κολλητή μας φίλη, και μετά τη βλέπουμε στους εφιάλτες μας να μας κυνηγάει για να της δώσουμε τα λεφτά για το χαράτσι.
Πόσο πιο απλά φαίνονται τα στραβά όμως όταν υπάρχει δίπλα μας κάποιος που τα κάνει όλα να φαίνονται πιο απλά.
Που δεν τον πειράζει όταν τα σωστά βγαίνουν λάθος στην πορεία.
Και που μας θυμίζει πως η αγάπη για να σωθούμε ειν’ η μόνη ευκαιρία.
Είμαι σε πολύ ρομαντική διάθεση σήμερα, το ξέρω. Και έχει περάσει και ο Άγιος Βαλεντίνος και δεν έχω που να διοχετεύσω την ενέργεια μου.
Αλλά είναι κι αυτό το τραγούδι του Πλούταρχου που μου κόλλησε και δεν λέει να ξεκολλήσει.
Και είναι και μια Μαρία που είναι πιο ρομαντική κι από εμένα, και εύχομαι να μη χάσει το χάρισμα που έχει να τα βλέπει όλα ροζ, ακόμη κι αν η ζωή γίνει μια ακόμα πιο μπερδεμένη ιστορία…!
|
|
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…