Αρχική MC3 Παρακολουθώντας τη μία και μοναδική …Ελένη Βιτάλη!

Παρακολουθώντας τη μία και μοναδική …Ελένη Βιτάλη!

Νοέ 8, 2012

8/11/2012
Γράφει η Ρόζα Βασιλάτου
Φωτογράφηση: Νατάσσα Ασημακοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Την Δευτέρα 5 Νοεμβρίου πήγαμε στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου, όπου είχε την πρεμιέρα της η Ελένη Βιτάλη! Ήταν η πρώτη φορά που θα την έβλεπα από κοντά και, κοιτάζοντας πίσω, αναλογιζόμενη τις εντυπώσεις μου από εκείνη την βραδιά, ήταν ακριβώς όπως την είχα φανταστεί!

Το δελτίο τύπου έγραφε «Ώρα έναρξης 22.00 (αυστηρά γιατί την άλλη μέρα κάποιοι από εμάς δουλεύουμε…!)» και όντως, μπορώ να πω ότι υπήρξε μόνο μια μικρή αργοπορία! Σε ένα μαγαζί, λοιπόν, που γέμισε σχετικά πολύ γρήγορα, ανέβηκαν στην σκηνή οι μουσικοί μαζί με τον γιο της, Νίκο Ξύδη και την Βαλέρια Κουρούπη, που συνόδεψαν την Ελένη Βιτάλη σε αυτή τη βραδιά! Σύντομα ανεβαίνει και η ίδια με τον χαλαρό της κότσο, δεχόμενη το χειροκρότημα του κόσμου. «Γεια σας παιδιά, καλωσορίσατε!» θα πει και θα ξεκινήσει την βραδιά με το τραγούδι «Περπατούσα αφηρημένη».

Τι να πει κανείς όμως για αυτή την παρουσία, για αυτή τη φωνή και για αυτό το μοναδικό ταίριασμα των πιο λαϊκών τραγουδιών με ρυθμούς νέους, και διασκευές ηλεκτρονικές με ήχους που σου σκίζουν την ψυχή; Μάλλον όχι πολλά, και αυτό είναι το πιο λογικό. Η βραδιά σε γεμίζει τόσο πολύ που δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις!

Να πεις για την ευχάριστη έκπληξη της Βαλέριας Κουρούπη, που μας μάγεψε τραγουδώντας στα ισπανικά μαζί με την Βιτάλη το «Αι γαρούφαλλό μου»;

Ή πάλι να πεις για τον πολυτάλαντο Νίκο Ξύδη που καταφέρνει να διασκεδάζει συνδυάζοντας τη σάτιρα με το καυστικό σχόλιο; Και όλα αυτά ανάμεσα από τις πανέμορφες διασκευές που μας παρουσίασε μαζί με κομμάτια από τον καινούριο του δίσκο «Πατέντα»!

Σίγουρα θα πρέπει να πεις για την άνεση της Βιτάλη πάνω στην σκηνή, για την ζωντάνια που βγάζει αυτή η γυναίκα και αυτή τη φωνή που στο τέλος κάθε πρότασης τρέμει και πάλλεται ακόμη πιο δυνατά! Έχει αυτή τη σπάνια ικανότητα να σε «ξεβολεύει» όχι μόνο με τα τραγούδια που θα πει αλλά και με το πώς θα τα πει… Γιατί δεν είναι μόνο το ότι καταφέρνει να συνδυάσει «Αυτά παθαίνει μάτια μου», «Εσύ που ξέρεις τα πολλά» «και «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια» με «Το τραγούδι των γύφτων (Μπαλαμός)», αλλά και ότι ανοίγει τα χέρια, κοιτάει ψηλά και εκεί τραγουδάει τις μεγαλύτερες αλήθειες! Πάντοτε με τσαγανό σχολιάζει έξυπνα και ανάμεσα από τους στίχους θα σου φωνάξει «Έλα μάνα μου!» αμέσως πριν ξεκινήσει να χορεύει! Πρόκειται για μια παρουσία που ξεσηκώνει, που διασκεδάζει και ανεβάζει το κέφι στα ύψη!

Πριν πει το «Κιβωτός» θα απευθυνθεί στον γιο της λέγοντας ότι είναι ένα τραγούδι που έγραψε πριν 35 χρόνια, όταν γεννήθηκε ο Νίκος Ξύδης! Εδώ ο Νίκος θα σχολιάσει γελώντας «Να τα κρύβω μόνος μου, ναι. Να τα κρύβει η μάνα μου… Απίστευτο!»

Όταν κατέβηκε από την σκηνή η Ελένη και την σκυτάλη πήρε εξ ολοκλήρου ο Νίκος Ξύδης, είπε τραγούδια από τον καινούριο του δίσκο. Αφιέρωσε «Καλωσήρθατε στο τσίρκο μας» στους πολιτικάντηδες, όπως είπε ο ίδιος, και μετά είπε το τραγούδι «Σιγά μην κλάψω» αφιερώνοντάς το αυτή τη φορά στα τσιράκια των πολιτικών, τους δημοσιογράφους! Πήρα βαθιές ανάσες, μέτρησα μέχρι το δέκα, ήπια λίγο νεράκι και …συνήλθα από αυτή τη δήλωση! Καταλαβαίνοντας βέβαια που αναφερόταν, συνέχισα να τρομοκρατώ για πλάκα την παρέα μου ότι είμαι έτοιμη να ανέβω στην σκηνή για να …λογαριαστούμε και συνέχισα τις σημειώσεις μου!

Σύντομα ήρθε ξανά η Ελένη Βιτάλη στην σκηνή λέγοντας «Να χορέψουμε!» πριν τραγουδήσει «Ταχεία» με τον κόσμο να τραγουδάει μαζί της, να χτυπάει τα χέρια ρυθμικά και να έχει ανέβει στα τραπέζια για χορό! Τα παλαμάκια, τα σφυρίγματα και οι ιαχές να πέφτουν βροχή και η Ελένη να κάνει στροφές με ανοιχτά τα χέρια και ένα χαμόγελο αληθινό! «Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που ήρθατε και με τιμήσατε! Γιατί αν δεν έχει ταλέντο ο κόσμος δεν γίνεται τίποτα!» ακούγεται πριν το τραγούδι «Χειμωνιάτικο Πρωί» και φεύγει από την σκηνή χειροκροτώντας το κοινό και μετά τους μουσικούς που βρίσκονται μαζί της!

Είμαστε ένα βήμα πριν το τέλος. Όλος ο κόσμος με ρυθμικά παλαμάκια την ζητάει και πάλι κοντά του! Χωρίς να χαλάσει χατίρι γυρνάει, σχολιάζει «Αυτά είναι τα τραγούδια μου, αυτή είμαι, ας πάρουμε φόρα να’χουμε!» και τραγουδάει «Συννεφιασμένη Κυριακή»! Θα κλείσει με «Γλέντα τα λεφτά» και λίγο πριν φύγει από την σκηνή, θα μας κοιτάξει με βλέμμα διαπεραστικό σαν να μπαίνει στην ψυχή μας και θα αναστενάξει:
«Τα πολλά λεφτά βρωμάνε σκατά. Εγώ δεν μάζεψα τίποτα, σκοτούρα μου, τα έφαγα όλα. Σαν τα ψάρια, φρέσκα πρέπει να τρώγονται. Μπράβο ρε Δημήτρη, λες μεγάλες κουβέντες βραδιάτικα. Εμείς που είμαστε άνθρωποι χαμηλοί, κάναμε και καμία τρέλα. Δώστε μου τώρα ένα τόνο να κλείσω… Μήπως τα ‘χαμε και από χτες!»

Έτσι τελείωσε η βραδιά και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Το μόνο που σκεφτόμουν ξανά και ξανά για πολύ ώρα είναι ότι κάποια στιγμή άκουσα κάποιον να λέει «Α, έχει όρεξη σήμερα!» Μα η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσα να την φανταστώ κι αλλιώς…!