23/5/2013
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Αν μπορώ να χαρακτηρίσω μια δυο λόγια τη δεκαετία του 1990, θα την πω «απλά αγαπημένη». Γεννήθηκα το 1987 οπότε οι πρώτες καλές μου αναμνήσεις ξεκινούν γύρω στο 1991 – 1992. Τα παιδικά που έβλεπα πιτσιρίκι, τα γλυκά που έτρωγα κρυφά όταν δε με βλέπανε, το άγχος του σχολείου, τα παιχνίδια, οι εκδρομές, ακόμα και οι πρώτοι παιδικοί έρωτες… ένα παζλ πολύχρωμο που τώρα το βλέπεις μέσα από μια ροζ σαπουνόφουσκα. Καθώς υπήρξα παιδί της Αθήνας και όχι ιδιαιτέρως κοινωνικό η τηλεόραση και κυρίως το ραδιόφωνο υπήρξαν ανεξάντλητη και πολύ καλή παρέα. Στο σπίτι ακούγαμε πολλή μουσική, και πολύ ραδιόφωνο, και έτσι όλες οι παιδικές μου αναμνήσεις απόκτησαν μουσική επένδυση. Και μπορεί τα χρόνια να πέρασαν και η ρετρομανία να έχει γίνει μόδα, αλλά ό,τι έχει να κάνει με τη δεκαετία του ’90 από τηλεοπτική σειρά μέχρι εμπορικό προϊόν, κινεί πάντα το ενδιαφέρον μου και ίσως ένα επιπλέον χαμόγελο!
Την αγαπημένη αυτή λοιπόν εποχή κλήθηκαν να κλείσουν σε μια τρίωρη μουσική παράσταση, μία ομάδα ταλαντούχων ανθρώπων. Δύο ερμηνεύτριες, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, οι οποίες ήταν επίσης παιδιά τότε, μία ορχήστρα και ένας ραδιοφωνικός παραγωγός να κρατάει τα ηνία. Στην επιμέλεια του προγράμματος βρίσκουμε το Δημήτρη Βραχνό, παραγωγό του ραδιοφωνικού σταθμού «Μελωδία Fm» και πίσω απ’ τα μικρόφωνα τη Βίκυ Καρατζόγλου και την Αντιγόνη Ψυχράμη. Και οι δύο αποτέλεσαν ξεχωριστό λόγο για μένα για να θέλω να δω την παράσταση. Τη Βίκυ την είχα θαυμάσει πολλές φορές να κρατάει το «τραγουδιστικό» κομμάτι των «Ηρώων» στο Μικρό Παλλάς, ενώ την Αντιγόνη μέχρι στιγμής την είχα δει μόνο σε musical, άρα σε κάτι πολύ διαφορετικό απ’ ότι θα υπηρετούσε στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Περίπου μία ώρα μετά την ώρα προσέλευσης και στον Σταυρό του Νότου Plus όλα είναι έτοιμα για έναρξη. Το σκηνικό έχει θρανίο, μαυροπίνακα, τετράδια, μπάλες, παιχνίδια και έναν παλιό υπολογιστή. Τα κορίτσια ανταλλάσσουν ραβασάκια και λευκώματα και φοράνε τζην ολόσωμες φόρμες, το οποίο επιβεβαιώνω πως ήταν τρελή μόδα το 1998 που πήγαινα γυμνάσιο. Και ξεκίνημα με ένα τραγούδι του 1993 των Κραουνάκη – Νικολακοπούλου, «Τα πιο ωραία λαϊκά». Τι κι αν αυτό με τη σειρά του περιγράφει άλλες δεκαετίες. Η κυριαρχία αυτού του είδους της έντεχνης σκηνής πρωτοστάτησε στα 90s και οι δημιουργίες καλλιτεχνών όπως του Σταμάτη και της Λίνας είναι σημεία αναφοράς. Και η συνέχεια ήταν αντιστοίχως καλή: από Μαχαιρίτσα μέχρι Αλεξίου και από Μπλε μέχρι Ξύλινα Σπαθιά με πινελιές από No Doubt και Natalie Imbrugila (ναι το videoclip του «Torn» έχει στοιχειώσει τα νιάτα μου, είμαστε και η γενιά του μουσικού MTV). Τα δύο κορίτσια φάνηκαν να διασκεδάζουν πολύ με αυτό το ρεπερτόριο και να το ευχαριστιούνται και αν και εντελώς διαφορετικές φωνές και ιδιοσυγκρασίες, πιο ήπια η Βίκυ και πιο αλλέγκρα η Αντιγόνη, στα ντουέτα τους ήταν ένα αρμονικό δίδυμο. Φυσικά ακούσαμε και την «Περηφάνεια» το τραγούδι της Βίκυς το οποίο σκίζει στα fm αλλά και το «Με λένε Πόπη», καθώς για όσους δεν το θυμάστε η Αντιγόνη είναι εκείνο το μικρό κοριτσάκι που συνόδευε το Γιώργο Νταλάρα και έκανε όλη την Ελλάδα να τραγουδάει «Θεσσαλονίκη – Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα»!
 |
 |
Χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα, ξαναχτυπάει για μάθημα και παρά το γεμάτο μαγαζί η ατμόσφαιρα δεν είναι καθόλου δυσάρεστη. Στο video wall προβάλλονται παλιές διαφημίσεις και τηλεοπτικά σποτ για να ξεκινήσει η δική μου αγαπημένη ενότητα του προγράμματος με τα τραγούδια της μικρής οθόνης. Τι «Λόγω τιμής» θυμηθήκαμε, τι «Σκορπιό», τι «Άγγιγμα Ψυχής»… μόνο και μόνο γι’ αυτό θα το ξαναέβλεπα ευχαρίστως! Καλώς ή κακώς ήταν οι χρονιές της ιδιωτικής τηλεόρασης και μέσα από τα πάμπολλα σήριαλ της εποχής –μην κοιτάτε τώρα που μας έφαγε η Φατμαγκιούλ και η Γκιουλμπαχάρ– έβγαιναν και εξαιρετικοί δίσκοι. Αλλά επειδή τα 90s δεν ήταν μόνο η δεκαετία του έντεχνου και αγαπημένη η Πρωτοψάλτη αλλά όχι για να τη χορέψεις στα παιδικά πάρτι, περάσαμε στην υποενότητα «εμπορικά» για να χορέψουμε τη Macarena μας και να τραγουδήσουμε Αννούλα (Βίσση), Καιτούλα (Γαρμπή), Αρβανίτη, Ρακιντζή κλπ κλπ. Σας πληροφορώ ότι το πάρτι κάτω απ’ τη σκηνή ήταν ξέφρενο, με τους θαμώνες των μπροστινών τραπεζιών να σέρνουν το χορό!
Σιγά σιγά το πρόγραμμα έπαιρνε τέλος με μία πιο λαϊκή χροιά («Ίχνος», «Δεν υπάρχουν άγγελοι») και εγώ έβαζα στοίχημα ότι θα κλείσουν με τα «Μεταξωτά». Το encore μεγάλο και συγκινητικό, δε θα σας το αποκαλύψω για να έχετε και κάτι να περιμένετε… Τα δύο κορίτσια έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους στην παράσταση. Η Βίκυ, με τις γεμάτες ερμηνείες της και τη θετική της ενέργεια δε μπορεί να μη σε κάνει να χαμογελάσεις, ενώ η Αντιγόνη αν και λίγο τρακαρισμένη στην αρχή ανταπεξήλθε σε πολύ δύσκολα και διαφορετικά μεταξύ τους κομμάτια. Ένα πρόγραμμα που θα ξανάβλεπα ευχαρίστως και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα για την ερχόμενη Κυριακή!
———-
Μιας και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τη Βίκυ Καρατζόγλου πριν λίγες μέρες ρωτήσαμε την Αντιγόνη Ψυχράμη να μας πει δυο λόγια για την παράσταση, αφού φυσικά της ευχηθήκαμε καλή επιτυχία για την παράσταση “Βάκχες” σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, στην οποία θα συμμετάσχει το καλοκαίρι.
Αντιγόνη Ψυχράμη: «Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που συνεργάζομαι με τη Βίκυ και που βρέθηκε στο δρόμο μου. Η ιδέα και η επιμέλεια του προγράμματος ήταν του Δημήτρη Βραχνού, το συζητήσαμε λοιπόν και συμφωνήσαμε ότι θέλουμε να το κάνουμε. Αισθάνομαι ότι έχουμε κάνει μια πολύ όμορφη δουλειά και χαιρόμαστε κι εμείς οι ίδιες γιατί λέμε τραγούδια που τα είχαμε ξεχάσει, τραγούδια τα οποία ακούγαμε στο σχολείο! Εγώ τότε ήμουν δημοτικό οπότε οι αναμνήσεις είναι παιδικές απ’ το σχολείο και το τρέξιμο, τα πάρτι και τους πρώτους έρωτες. Είναι ένα πρόγραμμα που το έχω αγαπήσει πραγματικά πάρα πολύ και το ίδιο διαπίστωσα ότι συνέβη και με τον κόσμο την προηγούμενη βδομάδα. Βλέπουμε λοιπόν ότι πάει καλά οπότε σκεφτόμαστε σοβαρά να το συνεχίσουμε με κάποια περιοδεία».
———-
Μιλήσαμε όμως και με το ραδιοφωνικό παραγωγό Δημήτρη Βραχνό, ο οποίος είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια του προγράμματος.
Δημήτρης Βραχνός: «Το «090» είναι ένας αστείος τίτλος που σου μένει και ενώ αναφέρεται σε κάτι άλλο κωδικοποιεί με ωραίο τρόπο όλο αυτό που έχουμε ετοιμάσει. Είναι μία παράσταση αφιερωμένη αποκλειστικά στα τραγούδια του ’90. Εγώ τότε ήμουν μαθητής και ξεκίνησα να σπουδάζω. Για μένα ήταν μια δεκαετία με πολλά συμπεράσματα και αναμνήσεις από πράγματα που ανακαλύπταμε τότε με φίλους και συμφοιτητές, και φυσικά τραγούδια που με σημάδεψαν. Πιστεύω ότι ετοιμάσαμε μια δουλειά μέσα απ’ την οποία μπορείς να γνωρίσεις νέους καλλιτέχνες, έχοντας όμως και κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου για το όλο θέμα της παράστασης. Τα κορίτσια έχουν πολύ ωραίες φωνές και θεώρησα ότι μπορούν να πουν, η καθεμία με το δικό της τρόπο, πολύ σημαντικά τραγούδια εκείνης της δεκαετίας. Διαλέξουμε εμβληματικά τραγούδια από σχεδόν όλα τα ρεπερτόρια, και λέω «σχεδόν» γιατί δε μπορούσαμε να τα βάλουμε όλα μέσα οπότε ηθελημένα αφήσαμε κάποια απ’ έξω. Θέλαμε να δώσουμε το στίγμα μας ξεκάθαρο οπότε κάναμε μια επιλογή, παρ’ όλα αυτά υπήρξαμε αρκετά ανοιχτοί με ποια ρεπερτόρια θα ασχοληθούμε, ελληνικό και ξένο. Κατά κύριο λόγο όλο αυτό γίνεται από μία πολύ χαλαρή διάθεση για διασκέδαση. Προς το παρόν είναι λίγο νωρίς για να δούμε πως θα εξελιχθεί, σίγουρα όμως χαίρομαι γιατί νομίζω ότι έχουμε πετύχει να είναι αυτή η παράσταση ευχάριστη».
Μουσική έπαιξαν οι:
Γιώργος Διαμαντόπουλος-Πιάνο, Ενορχηστρώσεις
Σπύρος Καραμήτσος-Τύμπανα
Μάριος Μούρμουρας-Κιθάρα
Δημήτρης Μουτάφης-Μπάσο
Δημήτρης Χουντής-Σαξόφωνο
——————
Διαβάστε επίσης την αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε προ ημερών στο MusicCorner.gr η Βίκυ Καρατζόγλου, στη σελίδα: http://www.musiccorner.gr/?p=74982
——————
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…