17/9/2010
Επιμέλεια ρεπορτάζ – Φωτογράφηση: Νίκος Οικονόμου
www.musiccorner.gr

Πάντα πίστευα στην “υβριδική ευρωστία”… Και νομίζω ότι μάλλον με δικαίωσε μια νεαρή λεπτεπίλεπτη γαλλιδούδα, η Emma Shapplin, στις 13 Σεπτεμβρίου, οπότε και επέστρεψε μετά από 6 χρόνια στη Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Γης, αν και εμφανίστηκε με πολύ γερή (και μάλλον αδικαιολόγητη) καθυστέρηση 40 ολόκληρων λεπτών (9:00 η αναμενόμενη ώρα έναρξης, 9:42 η πραγματική!!!)

Ωριμότερη πια – στα 36 της – ψάχνεται μέσα σε μουσικούς δρόμους και ρυθμούς παράταιρους που, εις πείσμα πολλών, κατάφερε να τους παντρέψει! Ροκ και όπερα, το δοκίμασαν κι άλλοι στο παρελθόν και ομολογουμένως είναι ένα σχήμα που «πουλάει», πόσο δε μάλλον όταν γίνεται σωστά.

Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές της με κλασικό τραγούδι, ως soprano, αλλά αποφάσισε σύντομα να δοκιμάσει το hard rock. Σε λίγο, επέστρεψε δυναμικά στην κλασική παιδεία και ενώ το rock της φάνταζε μια καλλιτεχνικά απελευθερωμένη δημιουργία, δεν της ήταν αρκετό και αποφάσισε να δημιουργήσει ένα μουσικό υβρίδιο, ένα δικό της «υβριδικό» στυλ. Συνδύασε με μεγάλη επιτυχία την ιταλική όπερα με το trance και το rock και δεν άργησε να παρουσιάσε την πρώτη της δουλειά, το Carmine Meo, που σημείωσε απροσδότηκα μεγάλη επιτυχία.

Από εκεί ξεκίνησε και τη Δευτέρα στο Θέατρο Γης… Αιθέρια, με κρυστάλλινη φωνή, σε ένα εντυπωσιακά καλοφωτισμένο και καλοστημένο σκηνικό, για να μας προσφέρει στη συνέχεια μια Notte Eterna – μια νύχτα αιώνια – σε μια γλυκειά βραδιά, που ακόμη και το φεγγάρι δύοντας υποκλίθηκε στη φωνή της. Τη συνόδευσε η Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης, η οποία όντας πολυπληθέστατη, στάθηκε στο ύψος της και πλούτισε  αρμονικά τη βραδιά.

Σε ένα εξαιρετικά καλοσκηνοθετημένο θέαμα, ξαφνικά αλλάζει ύφος, ξεχνά τη σοπράνο Emma και μεταμορφώνεται σε Rock Star, παρουσιάζοντας κομμάτια από το καινούριο της album “Macadam Flower” και πρώτο και καλύτερο το Reptile.

Μουσική, φωνή, ήχος και φως έγιναν ένα, για μια ακόμη φορά, όταν συνέχισε με κλασικές άριες, αλλάζοντας και πάλι ύφος και …φόρεμα! Αποδεικνύει ότι, πάνω από όλα διατήρησε την άρτια τεχνική της soprano, από τότε που ερωτεύτηκε την άρια της Βασίλισσα της Νύχτας από τον Μαγικό Αυλό του Mozart.

Ανάμεσα σε ήχο, φως και συνεχείς αλλαγές κοστουμιών, δεν άργησε το διάλειμμα… μια ώρα μετά την έναρξη, το οποίο διήρκεσε επίσης αρκετά.

Στο δεύτερο μέρος επιστρέφει ως diva της όπερας, συνοδευόμενη από χορευτές και back vocals, για να ροκάρει και πάλι! Παρουσιάζει κομμάτια από τον καινούριο της δίσκο που, στυλιστικά, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι έχει δοκιμάσει μέχρι τώρα, ροκάρει με αγγλικό στίχο, αν και Γαλλίδα και με καταβολές ιταλικής όπερας.

Συνεχίζει ακροβατώντας μεταξύ όπερας και ροκ και αφήνει για το τέλος το μοναδικό «Spente le Stelle», τη μεγαλύτερή της ίσως επιτυχία, αποδεικνύοντας ότι τα αστέρια δεν είναι τόσο μακρυά…

Αν και με κάποια σοβαρά στοναρίσματα όσο περνούσε η ώρα, ίσως λόγω του καπνού της σκηνής ή και της παρατεταμένης έντασης της φωνής της, έφτασε σε ένα απροσδόκητο τέλος, παραδόξως χωρίς ούτε ένα encore! Πήρε την ανθοδέσμη της ως καλή diva και απομακρύνθηκε ήσυχα από τη σκηνή… όπως και ο κόσμος από το Θέατρο Γης. Ίσως δεν εκτιμήθηκε τόσο η δουλειά της, ίσως και το κοινό δεν ήταν εκπαιδευμένο σε τέτοια ακούσματα, πάντως όπως και να έχει σε μια εποχή που ο «Ελληνάρας» και τα «Ελαφρολαϊκά» άσματα (ο Θεός να τα πει) οργιάζουν, η Emma Shapplin προσέφερε μια Νotte Εterna!

Au revoir, Mademoiselle Emma!

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες από τη συναυλία

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ