Γράφει ο Δημήτρης Κονιδάρης

Σήμερα, 27 Δεκεμβρίου, έχει γενέθλια μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες τραγουδίστριες όλων των εποχών, η σπουδαία Χάρις Αλεξίου. Η Χαρούλα (της μουσικής μας και της καρδιάς μας) γεννήθηκε στη Θήβα και είχε την ατυχία να χάσει τους γονείς της σε μικρή ηλικία, κάτι που επηρέασε βαθιά τον ψυχισμό της.

Ωστόσο, το ταλέντο και η έξοχη φωνή της τη βοήθησαν να γνωρίσει γρήγορα την επιτυχία και σταδιακά να ερμηνεύσει τραγούδια των μεγαλύτερων δημιουργών της χώρας μας. Εισήλθε στη δισκογραφία σε μικρή ηλικία, 20 ετών, με το τραγούδι «Όταν πίνει μια γυναίκα» σε μουσική Βασίλη Βασιλειάδη και στίχους του Πυθαγόρα. Συνέχισε με δίσκους των 45 στροφών σε μουσική Γιώργου Χατζηνάσιου, Τόλη Βοσκόπουλου, Μάνου Χατζιδάκι και Απόστολου Καλδάρα όπου έδειξε ορισμένες από τις σπάνιες φωνητικές της δυνατότητες.

Κομβικό σημείο στη μεγαλειώδη πορεία της ήταν ο περίφημος δίσκος «Μικρά Ασία» (1972) σε μουσική Απ. Καλδάρα και στίχους Πυθαγόρα που κυκλοφόρησε εν όψει της  συμπλήρωσης 50 ετών από τη Μικρασιατική καταστροφή και σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία κάνοντας την Χαρούλα ευρέως γνωστή. Ακολούθησε συνεργασία με τον Γιώργο Γεωργιάδη στον δίσκο «Το μεγάλο τραγούδι-12 ψαλμοί του Δαυίδ» που περιλάμβανε ψαλμούς του Δαυίδ σε ελεύθερη απόδοση από τους Νέστορα Μάτσα και Γιάννη Συλλάνταβο.

Στη συνέχεια συμμετείχε στο «Καλημέρα ήλιε» (1973) του Μάνου Λοΐζου σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου και την ίδια χρονιά στον «Βυζαντινό Εσπερινό» των Απόστολου Καλδάρα και Λευτέρη Παπαδόπουλου. Έτσι η Αλεξίου σε ηλικία μόλις 23 ετών είχε ήδη κάνει αξιολογότατα βήματα προς την πανελλαδική καταξίωση. Ακολούθησαν πολλοί δίσκοι και αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένους από αυτούς:

  • «Ροβινσώνες» (1974) σε μουσική Απ. Καλδάρα και στίχους Γιώργου Σαμολαδά και Γιάννη Πάριου.
  • «Για ρεμπέτες και για φίλους» (1974) του Απ. Καλδάρα και στίχους του συνθέτη καθώς και των Κώστα Βίρβου, Έλλης Καμαρινάκη, Σώτιας Τσώτου, Γιώργου Σαμολαδά, Πυθαγόρα και Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
  • «Προδομένος λαός» (1974) σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και στίχους Βαγγέλη Γκούφα
  • «Οδός Αριστοτέλους» (1974) των Γιάννη Σπανού και Λευτέρη Παπαδόπουλου με την τεράστια επιτυχία του ομότιτλου τραγουδιού.

  • «12 λαϊκά τραγούδια» (1975) με πολύ γνωστά κομμάτια όπως «Δημητρούλα μου», «Ελλάδα»(Λένγκω Λένγκω του Γιάννη Μαρκόπουλου), «Όταν πίνει μια γυναίκα».
  • «Λαϊκές Κυριακές» (1976) του Σταύρου Κουγιουμτζή με εξαίρετα τραγούδια όπως «Χρόνια σαν βροχή», «Θα ‘ταν 12 του Μάρτη», «Μάτια μου μάτια μου», «Τα σκούρα μάτια», «Σου στέλνω χαιρετίσματα».

  • «24 τραγούδια» (1977) με μια ανθολογία, ουσιαστικά, τραγουδιών που είχε ερμηνεύσει έως τότε η χαρισματική αοιδός.
  • «Τα τραγούδια της Χαρούλας» (1979) του Μάνου Λοΐζου σε στίχους Μανώλη Ρασούλη και Πυθαγόρα με πασίγνωστα κομμάτια όπως «Τέλι τέλι τέλι», «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Όλα σε θυμίζουν», «Πες μου πώς γίνεται», «Ο φαντάρος».
  • «Ξημερώνει» (1980) του Αντώνη Βαρδή με το ομότιτλο τραγούδι να γνωρίζει μεγάλη επιτυχία όπως και τα «Φεύγω» και «Μ’ άφησες σαν πόλη».

  • «Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας» (1981) με επανεκτελέσεις γνωστών επιτυχιών όπως «Φαίδρα» και «Το τρένο φεύγει στις οκτώ» ( Μ. Θεοδωράκη), «Θάλασσα πλατιά» (Μ. Χατζιδάκι), «Ο δρόμος», «Τζαμάικα», «Το παλιό ρολόι»  και «Ο αρχηγός» (Μ. Λοΐζου).
  • «Τα τραγούδια της γης μου» (1981). Πρόκειται για δίσκο με παραδοσιακά τραγούδια όπως  «Ο ήλιος βασιλεύει», «Να ‘σαν τα νιάτα», «Ξενιτεμένο μου πουλί», κ.α. σε διασκευή Τ. Σούκα και Γ. Παπασιδέρη.
  • «Η ζωή μου κύκλους κάνει» (1982) του Χρήστου Νικολόπουλου  με τραγούδια όπως «Αν πεθάνει μια αγάπη», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Ζήλεια μου», «Τώρα ξέρω».

Εν ολίγοις, η Χαρούλα είχε χαράξει μέσα σε λίγα χρόνια μια αξιοθαύμαστη πορεία με τραγούδια όχι μόνο λαϊκά και έντεχνα αλλά και δημοτικά. Αξιομνημόνευτες ήταν οι συνεργασίες της  σε ζωντανές εμφανίσεις με τον Γιώργο Νταλάρα και τη Δήμητρα Γαλάνη όπως και με τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Πάριο και Αντώνη Καλογιάννη.

Αξιοπρόσεκτο είναι το ότι δεν σταμάτησε να αναζητά καινούργιες προκλήσεις και συνέπραξε με δημιουργούς όπως τους Θάνο Μικρούτσικο («Η αγάπη είναι ζάλη»), Δημήτρη Παπαδημητρίου, Κώστα Χατζή, Νίκο ΑντύπαΔι’ ευχών») ενώ το 1995 κυκλοφόρησε το δίσκο «Οδός Νεφέλης 88» με δική της μουσική και στίχους. Ωστόσο, η παράθεση όλων των  συνεργασιών καθώς και των δίσκων της ξεφεύγει κατά πολύ από τα όρια του παρόντος αφιερώματος.

Οπωσδήποτε, η Αλεξίου είναι μία κολοσσιαίων δυνατοτήτων ερμηνεύτρια που έχει σφραγίσει το ελληνικό τραγούδι κατά την τελευταία πεντηκονταετία. Η αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό της και στα τραγούδια της είναι, χωρίς υπερβολή, πρωτοφανής με τους δίσκους της να έχουν επιτύχει δυσθεώρητες πωλήσεις ενώ κι οι εμφανίσεις της πάντοτε σημείωναν τεράστια ανταπόκριση από τον κόσμο είτε σε θέατρα και μουσικές σκηνές είτε σε νυχτερινά μαγαζιά και  συναυλίες. Εντούτοις, εξίσου σημαντική είναι η εκτίμηση που τρέφουν οι συνάδελφοί της καθώς και γενικότερα οι άνθρωποι του τραγουδιού και της Τέχνης για τις ικανότητές της. Π.χ. Ο Ζιλ Ντασέν είχε δηλώσει «Έχω ακούσει τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες στον κόσμο. Μία από τις δυο-τρεις καλύτερες είναι Ελληνίδα και είναι η Χάρις Αλεξίου» ενώ ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε χαρακτηρίσει την Χαρούλα ως «μεγάλη φωνή, ό,τι καλύτερο έχει βγάλει αυτός ο τόπος. Η Χαρούλα κάνει τα τραγούδια ιστορία προσωπική του καθενός, την φωνή της Χαρούλας την λατρεύω. Για μένα είναι η καλύτερη φωνή που έχουμε στο τραγούδι σήμερα, την ακούς να τραγουδάει και νιώθεις το τραγούδι να έχει γραφτεί για σένα προσωπικά. Αυτός είναι μεγάλος ερμηνευτής, κάνει με την φωνή του το γενικό προσωπικό, σε κάνει να ταυτίζεσαι, να σε αφορά αυτό που ακούς».

Εγκωμιαστικοί χαρακτηρισμοί της έχουν αποδοθεί και από άλλες μεγάλες μορφές της μουσικής μας όπως τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, την Ελένη Βιτάλη, κ.α. Σημειωτέον, ότι πέρα από την εξαιρετική χροιά της φωνής της και όλα τα μουσικά της προσόντα, δεν θα πρέπει να αγνοηθεί η εκπληκτική της άρθρωση. Η εκφορά του λόγου της ήταν και είναι ολοκάθαρη αποδίδοντας πλήρως το νόημα των στίχων χωρίς να παρατονίζεται ή να θαμπώνει ούτε μία συλλαβή.

Η πρόσφατη απόφασή της  να αφήσει το τραγούδι αφενός στενοχώρησε το κοινό αλλά, από την άλλη πλευρά, δεν αποτέλεσε έκπληξη μεγατόνων αφού είχε μάθει να δίνει το μέγιστο της ερμηνευτικής της δεινότητας σε ένα τραγούδι και δεν μπορούσε να αρκεστεί σε τίποτα λιγότερο. Ως εκ τούτου, μη δυνάμενη να συμβιβαστεί με την έλλειψη τελειότητας, πήρε μια απόφαση που δεν ήταν ούτε παράλογη ούτε βεβιασμένη. Αυτό, βεβαίως, δεν αλλάζει σε τίποτα τη βαρύτατη κληρονομιά της με τα πολυάριθμα χιλιοτραγουδισμένα άσματα που πέρασαν στο κοινό από τη μαγική φωνή της. Η Χαρούλα έχει γράψει τη δική της λαμπρότατη πορεία στο ελληνικό πεντάγραμμο και η θέση της στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού ήταν εξασφαλισμένη προ πολλού. Αναμφιβόλως είναι μία από τις καλύτερες φωνές που έχουν ακουστεί ποτέ και, ασφαλώς, τα τραγούδια της θα συνεχίσουν να ακούγονται από αυτούς που αγαπούν την καλή ελληνική μουσική και, ευτυχώς, δεν είναι λίγοι.

Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε χρόνια πολλά και καλά και, γενικά, ό,τι καλύτερο σε αυτήν την ερμηνεύτρια θρύλο που μας έχει χαρίσει μερικές από τις συγκλονιστικότερες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού!

Βιβλιογραφία

  1. Δισκογραφία Χαρούλας Αλεξίου

—————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here