Η Ελλάδα παρήγαγε πολιτισμό χιλιάδες χρόνια πριν – πράγμα αδιαμφισβήτητο – όπως συνέχισε να παράγει και σε όλη την πορεία της μέχρι τώρα – κάτι που αμφισβητείται καθημερινά! Γιατί «οι νεοέλληνες» δεν καταλαβαίνουν την Τέχνη;
Ανέκαθεν η τέχνη είχε αυτό το πρόβλημα: ενώ δημιουργείται από τους ανθρώπους για τους ανθρώπους, δυσκολεύεται να διαμοιραστεί, να επικοινωνήσει και να γίνει κατανοητή, ώστε να ολοκληρώσει το ρόλο της.
Πάντοτε με πλήγωνε ο τρόπος που βλέπουν οι περισσότεροι το θέατρο στη χώρα που αυτό γεννήθηκε. Το θέατρο δεν είναι μια απλή τέχνη, είναι η τέχνη που σε βοηθάει να συνειδητοποιήσεις καλύτερα τα προβλήματα που υπάρχουν στην κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις, ο θεατής δεν αισθάνεται τόσο μόνος στα δικά του προβλήματα, βλέποντας σε πραγματικό χρόνο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι γύρω του, «ήρωες» επί σκηνής. Επιπλέον, εμπλουτίζεται η σκέψη του με ιδέες που του επιτρέπουν να αντιμετωπίζει καλύτερα τη ζωή του, να επιλέγει ορθότερα, ενίοτε και πιο τολμηρά, να κοινωνικοποιείται και να «ανοίγεται» περισσότερο. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, με την οικονομική κρίση, οι ψυχικές ασθένειες, όπως η κατάθλιψη και οι τάσεις απομόνωσης γίνονται όλο και πιο έντονα. Το θέατρο αποτελεί ένα είδος θεραπείας, προσφέρει ένα λυτρωτικό ξαλάφρωμα, βγάζει τη «σκόνη» από την ψυχή μας.
Η Τέχνη ενδυναμώνει τα συναισθήματα και «γλυκαίνει» τις αντιθέσεις των ανθρώπων, μερικές φορές κατορθώνει να σε βγάζει από το καβούκι σου, να σε απελευθερώνει και να σε κάνει πιο ικανό στη δημιουργία δυνατών διαπροσωπικών σχέσεων.
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη την τέχνη γιατί αυτή είναι ικανή να διαφυλάξει την ελευθερία της ψυχής του. Η τέχνη εξαρτάται από την παιδεία. Χωρίς την εκπαίδευση των κοινωνιών μένει ανολοκλήρωτη Η Τέχνη, η παιδεία με τη σειρά της χωρίς την τέχνη δεν μπορεί να γεμίσει τις ψυχές των ανθρώπων μιας κοινωνίας. Στις μέρες μας, σε περίοδο βαθιάς κρίσης, ως θεατροπαιδαγωγοί, οφείλουμε να υψώσουμε τη φωνή μας για να υπερασπιστούμε το θάρρος που χρειάζεται ο ηθοποιός για να ερμηνεύσει. Να μην παραβλέπουμε την αξία του καλλιτέχνη, να διεκδικούμε ευκαιρίες για αυτοσχεδιασμό και διερεύνηση ιδεών ως απάντηση σε αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν, στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Χρειάζεται να γράψουμε και να καταπιαστούμε με έργα που δίνουν απαντήσεις ανθρωπιάς σε όσα βασανίζουν τον καθένα από μας, σήμερα αλλά και πάντα.
Η Ιφιγένεια Θεοχαρίδη είναι απόφοιτος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Αθηνών και της δραματικής σχολής Πράξη 7. |
———————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…