ΜΙΚΑΕΛΛΑ ΠΑΠΑΧΡΥΣΑΝΘΟΥ
(σε… meeting με τον Παύλο Ζέρβα)

Ήρθε στη χώρα μας από την Κύπρο, το 2002, για να φοιτήσει στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης… Και τελικά …έμεινε μόνιμα! Ο λόγος για τη Μικαέλλα Παπαχρυσάνθου, που αποφάσισε τα πρώτα χρόνια της πορείας της στο τραγούδι να τα αφιερώσει κυρίως σε μουσικές σπουδές, μιας και εκτός από απόφοιτος του ΑΠΘ, είναι ακόμη πτυχιούχος πιάνου και ανωτέρων θεωρητικών, πτυχιούχος Βυζαντινής Μουσικής από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, ενώ παρακολούθησε και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Μουσική, κουλτούρα και επικοινωνία» στο ΕΚΠΑ!

Με όλες αυτές τις σπουδές, είναι φυσικό και επόμενο, να διδάσκει μουσική σε σχολεία και σε χορωδίες, ενώ έχει δώσει συνθέσεις της για θεατρικές παραστάσεις. Παράλληλα, κάνει τα δικά της βήματα στο χώρο της ελληνικής μουσικής σκηνής, τόσο με εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές, όσο και στην ελληνική δισκογραφία, όπου πριν 1,5 χρόνο παρουσίασε το πρώτο της EP, με 4 τραγούδια και τίτλο “Ανατολές“.

Βαρύ βιογραφικό, προσεγμένα βήματα και μια έμφυτη ευγένεια, παράλληλα με το αναμφισβήτητο ταλέντο της και την εξαιρετική φωνή της, είναι συστατικά που πλάθουν μια πολύ αξιόλογη μουσικό και ερμηνεύτρια, που θεωρώ πως έχει όλες τις προοπτικές να αφήσει το στίγμα της στο χώρο. Στην εποχή των reality και του γρήγορου σουξέ, περιπτώσεις σαν τη Μικαέλλα ξεχωρίζουν τόσο για την ποιότητα όσο και για τη νοοτροπία τους…


Ήρθες στην Ελλάδα για σπουδές αλλά αποφάσισες τελικά να μετακομίσεις μόνιμα από την Κύπρο. Θεωρείς ότι εδώ υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης όσον αφορά τη μουσική; Υπάρχει και η άποψη ότι στην Ελλάδα ο χώρος του τραγουδιού είναι πια κορεσμένος…
Κατ’ αρχήν, Παύλο μου θέλω να σε ευχαριστήσω για αυτή την όμορφη κουβέντα! Ήρθα στην Ελλάδα το 2002 και έκτοτε ζω και δημιουργώ εδώ. Η Ελλάδα παρά την κρίση της, διαθέτει μουσική ζωή. Προσφέρει ποικίλες μουσικές γέφυρες επικοινωνίας. Από το 2013 ανοίγω σιγά σιγά και το μουσικό μου δρόμο και στην πατρίδα μου διότι θεωρώ πως και η Κύπρος πλέον χτίζει πολυμορφικό μουσικό περιβάλλον.
Για τον κορεσμό στο ελληνικό τραγούδι, θα συμφωνήσω μαζί σου. Από τη μία υπάρχει η ελευθερία μουσικής έκφρασης, από την άλλη υπάρχει η υπερπληροφόρηση.

Το λιθαράκι το δικό σου, τι θα ήθελες να προσφέρει στην ελληνική δισκογραφία;
Από τη στιγμή που κάτι δισκογραφείται, μένει για πάντα. Το προσωπικό μου στίγμα διέπεται από την αλήθεια μου και την ανάγκη μου για επικοινωνία. Στόχος μου λοιπόν η κατάθεση αυτών και φυσικά να αγγίξουν μικρή ή μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Έχεις πτυχίο, μουσικολογίας, πιάνου, Βυζαντινής μουσικής, μεταπτυχιακό σε μουσικές σπουδές από το ΕΚΠΑ. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο στο μυαλό σου πέρα από μουσική; Και επίσης θεωρείς ότι όλες αυτές οι μουσικές σπουδές εξαργυρώνονται στην υπόθεση καριέρα ή η πορεία ενός καλλιτέχνη δεν εξαρτάται τόσο από την σχέση του με τις μελέτες;
Ομολογώ πως πριν δημιουργήσω οικογένεια,  ήμουν μονίμως προσκολλημένη στη δουλειά. Από τότε που ζω την οικογενειακή ζωή, ανακάλυψα πως έχει κι άλλες πτυχές η ζωή τελικά! (γέλια) Επίσης, λάτρευα και λατρεύω τα ταξίδια και όποτε βρίσκω ευκαιρία, ταξιδεύω. Η μουσική κάποιες φορές είναι το όχημα για τα ταξίδια.
Στο δεύτερο σκέλος θα απαντήσω πως ο κάθε μουσικός, εφοδιάζεται ΜΗ έχοντας στόχο την εξαργύρωση αλλά για να πλουτίσει ο ίδιος μουσικά. Εν ώρα εργασίας, εάν εφαρμόζει σωστά αυτά που έχει διδαχθεί / μάθει, ναι, μέσα από αυτό έρχεται και η ανταμοιβή. Τα οποιαδήποτε εφόδια είναι πάντα χρήσιμα για τον οποιοδήποτε καλλιτέχνη. Του δίνουν υπόσταση στο μουσικό γίγνεσθαι. Επίσης, υπογραμμίζω πως ο καλλιτέχνης για να εδραιώσει την καλλιτεχνική του πορεία, πρέπει να επικοινωνεί και με τον κόσμο μέσα από τα έργα του / τις συναυλίες του κλπ. Επιμένω πως χρειάζονται και οι δύο όψεις του νομίσματος…

Τα ανατολίτικα στοιχεία θεωρείς πως είναι άρρηκτα δεμένα με την ελληνική μουσική; Είναι στο dna του Έλληνα;
…(γέλια) Η προσωπική μου γνώμη είναι πως ο Έλληνας είναι περισσότερο Ανατολίτης παρά Δυτικός. Βρίσκεται στα «Ανατολικά της Δύσης». «Ανατολικά της Δύσης» είχα ονομάσει τις παραστάσεις μου το 2016. Σκεφτείτε τη γεωγραφική θέση της χώρας μας, τις μυρωδιές των φαγητών μας, τις μουσικές μας καταβολές κλπ. Υπάρχει πνευματικός πλούτος μέσα σε αυτό το αμάλγαμα τον οποίο οφείλουμε να διατηρούμε και να μεταλαμπαδεύουμε με όποιον τρόπο μπορούμε.

Το πρώτο σου ep περιέχει 4 τραγούδια και κυκλοφόρησε πριν από ενάμιση περίπου χρόνο. Ακούγοντας το σήμερα, έχοντας ξεπεράσει τον όποιο -λογικό- ενθουσιασμό της πρώτης δουλειάς, θεωρείς ότι είναι ακριβώς ότι ήθελες για ξεκίνημα ή  βλέπεις πλέον πως κάτι θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό;
Αυτό ακριβώς το ξεκίνημα ήθελα να κάνω. Το κάθε κομμάτι έχει να δώσει κάτι το διαφορετικό. Το βήμα έγινε πολύ μελετημένα και από μένα και από τη δημιουργό Ανδριανή Ζαγγανά μα και από την ομάδα συνεργατών μας που δούλεψαν για το τελικό αποτέλεσμα.

Η συνεργασία σου με την Ανδριανή Ζαγγανά, πως προέκυψε; Γνωριζόσασταν από νωρίτερα;
Γύρω στο 2013, μιλούσαμε με το Νίκο Καρακαλπάκη (τραγουδιστής και φίλος) για τα τραγούδια του. Ο Νίκος είχε ήδη συνεργαστεί με την Ανδριανή, είχα ενθουσιαστεί με τη δουλειά τους. Ο Νίκος θυμάμαι, μου είχε πει χαρακτηριστικά: «Μικαέλλα τώρα που ζεις στο Αγρίνιο, πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίσεις την Ανδριανή. Είναι εξαιρετική». Πλησίασα την Ανδριανή και την αμέσως επόμενη ημέρα, με κάλεσε στο σπίτι της. Είναι σπάνιος άνθρωπος και ευαίσθητη δημιουργός…

papaxrysanthou_2018_07_001

Πότε θεωρείς ότι ένα τραγούδι ή μια δουλειά γενικότερα, είναι επιτυχημένη; Εξαρτάται καθαρά από την ανταπόκριση του κοινού; Τις πωλήσεις, τα εισιτήρια;
Μια δουλειά πετυχαίνει όταν στα lives, το κοινό ζητάει να ακούσει κομμάτια σου και φυσικά τα γνωρίζει από πριν. Χαίρομαι όταν ακούω κάποιες/κάποιους να λένε σε κάποιες εμφανίσεις το «πες μας τα απογεύματα / πες μας το τί αγάπη σου’χα». Και τα παίζουμε λοιπόν και τους ακούω από κάτω να τα τραγουδούν. Απερίγραπτο συναίσθημα. Εκείνη τη στιγμή σκέφτομαι πως έχουμε πετύχει το στόχο. Όταν εκδίδεις τη μουσική σου, ο στόχος είναι να φύγει από σένα και να κατοικήσει σε όσο το δυνατόν περισσότερες καρδιές…

Στην Κύπρο άκουγες ελληνική μουσική; Με τι ακούσματα μεγάλωσες γενικά;
Μεγάλωσα κυρίως με ελληνική μουσική. Άκουγα τη γιαγιά και τον παππού να τραγουδούν κυπριακά τραγούδια και «τσιαττιστά» (κυπριακές μαντινάδες). Άκουγα παλιά λαϊκά και τους μεγάλους μας συνθέτες λόγω του πατέρα που είχε βινύλια. Στο ωδείο ήρθα από νωρίς σε επαφή με το ας το πούμε «έντεχνο τραγούδι» και φυσικά με την κλασική παιδεία λόγω του πιάνου. Στο γυμνάσιο / λύκειο άκουγα τη ξένη ροκ σκηνή. Μετά στις δουλειές (γύρω στα 16 μου), έμαθα και τα νησιώτικα, τα σμυρνέικα κλπ.

Έχεις μεγάλη σχέση με τα παιδιά και λόγω της διδασκαλίας σου σε σχολεία αλλά και γιατί είσαι πλέον η ίδια μητέρα! Θεωρείς ότι τα παιδιά σήμερα λαμβάνουν σωστά ερεθίσματα από τα media, από το σχολείο μα και τον περίγυρο τους γενικότερα, ώστε να μάθουν να ακούνε παραδοσιακά μα και ποιοτικά τραγούδια; Πολλοί θεωρούν πως τα παιδιά στην εποχή της ταχύτητας που ζούμε, μαθαίνουν στα εύπεπτα και χωρίς βάθος ακούσματα. Υπάρχει κάτι που συμβουλεύεις εσύ τους μαθητές σου;
Τα παιδιά δε λαμβάνουν στην εποχή μας τα σωστά μουσικά ερεθίσματα. Σαφώς παρακολουθούν το μουσικό κλίμα της εποχής τους, όμως πρέπει να υπάρχουν στο περιβάλλον τους κι άλλα μουσικά είδη. Όλα αυτά ξεκινούν αρχικά από το σπίτι. Δηλ. ό,τι ακούει ο γονιός, ε αυτό περνάει και στο παιδί. Εν συνεχεία, καλή δουλειά πρέπει να γίνεται στα σχολεία, στα ωδεία, στις χορωδίες, στις παιδικές κατασκηνώσεις κλπ. Πάντα συμβουλεύω τα παιδιά να μην απορρίπτουν κανένα μουσικό είδος. Να έχουν ανοιχτές τις κεραίες.

Που προτιμάς να κάνεις διακοπές; Στην Ελλάδα ή την Κύπρο;
Αγαπώ να διακοπεύω και στα δύο μέρη. Η Κύπρος για μένα σημαίνει επιστροφή στην οικογένεια, στην κυπριακή γαστρονομία και κυπριακή καθημερινότητα. Και φυσικά, ήλιος, θάλασσα, ζέστες (γέλια) κλπ. Η Ελλάδα στον αντίποδα είναι ένας επίγειος παράδεισος. Τα φυσικά της τοπία με χαλαρώνουν αφάνταστα…

Έχοντας ζήσει και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, θεωρείς ότι έχουμε πολλά κοινά ή πολλές διαφορές; Εννοώ σαν κουλτούρα, σαν τρόπο ζωής γενικότερα… Η προσαρμογή σου εσένα στην Ελλάδα, ήταν εύκολη; Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Δεν υπήρχε καμιά δυσκολία για μένα στο να προσαρμοστώ στη Θεσσαλονίκη το 2002. Ήταν λες και ζούσα πάντοτε εκεί. Η Κύπρος είναι Ελλάδα μα η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος. Η Κύπρος έχει διαφορετικό χαρακτήρα από την ενδοχώρα λόγω βιωμάτων του κόσμου, λόγω της διαλέκτου, λόγω του ιδιαίτερου μεσογειακού κλίματος, λόγω του έντονου τουριστικού και κοσμοπολίτικου στοιχείου κλπ. Δεν παύει όμως να είναι ελληνικό μέρος.

Παρόλο που γράφεις μουσική και για θέατρο, στην πρώτη σου δισκογραφική απόπειρα δεν ακούσαμε κάτι δικό σου, σε επίπεδο μουσικής ή στίχου. Θα ακούσουμε κάτι σε επόμενη δουλειά σου; Και ποια είναι τα άμεσα καλλιτεχνικά σου σχέδια; Υπάρχει κάποιο πλάνο για εμφανίσεις;
Αυτό τον καιρό ολοκληρώνουμε με τη στιχουργό Ειρήνη Παγκάλου νέο τραγούδι σε μουσική δική μου και ερμηνεία δική μου. Άμεση καλοκαιρινή μου εμφάνιση θα πραγματοποιηθεί στο πανέμορφο γραφικό χωριό Λόφου στην Κύπρο, στα πλαίσια του Cyprus Rialto World Music Festival, Σάββατο 21 Ιουλίου, ώρα 9μμ, με ελεύθερη είσοδο.  Στο Rialto Residency θα είμαστε μαζί με άλλους Κύπριους μουσικούς. Επικεφαλής της ομάδας θα είναι ο εξαιρετικός Μιχάλης Χολέβας ο οποίος ζει και διαπρέπει στο εξωτερικό. Εκεί θα εστιάσουμε σε τεχνικά, στυλιστικά στοιχεία και συνθετικές φόρμες των παραδόσεων της ανατολικής μεσογείου. Στη συναυλία θα παρουσιάσουμε και δικές μας συνθέσεις.

Μικαέλλα σε ευχαριστώ πολύ!
Εγώ σας ευχαριστώ, εύχομαι ολόψυχα καλό καλοκαίρι!

——————-

*** Η φωτογράφηση έγινε στο Μεσολόγγι από τον Πάνο Καλτσά…

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here