Γράφει η Χρύσα Λύκου
Αυτό δεν είναι ένα άρθρο για τις εκλογές και για τη χαμένη ψυχή της ψήφου σας, δεν είναι ένα άρθρο που νοιάζεται για το τι θα ψηφίσετε την Κυριακή. Οι γραμμές που ακολουθούν δεν αποτελούν έμπνευση δική μου, αλλά προσωπική ανάγκη του να δικαιολογήσω τα συναισθήματα μου στην ανάγνωση του βιβλίου του Κυριάκου Διακογιάννη, «ΣΚΥΛΑΝΘΡΩΠΟΙ».
Λυπάμαι για όσους δε θα πέσει ποτέ στα χέρια τους αυτό το βιβλίο, για όσους δεν κλάψουν γι’ αυτήν τη μαύρη πατρίδα. Το ποιος ήταν ο Διακογιάννης, να με συγχωρείτε αλλά δε θα σας το πω εγώ. Εγώ θα σας γράψω με μελάνι όσα έγραψε με το αίμα του, με το αίμα ολόκληρης της Μακρονήσου.
Και γιατί Μακρόνησος το 2015;
“Ο Θερισμός” – Κώστας Μπαλάφας
«Είδα!
Είδα την Ελλάδα να τηνε μαστιγώνουνε και να μη βγάζει άχνα. Να της ψήνουνε ζωντανά τα παιδιά της και να μη βογγάει. Να τελειώνει ο πόλεμος και να τηνε πομπεύουνε σαν την εσχάτη πόρνη και να σωπαίνει. Να την βιάζουνε τα χτήνη δεμένη χεροπόδαρα και ν’ αντέχει!..
Ως πότε? Ως πότε θα αντέχει?»
«Επιτέλους χωνέψτε το ότι δε σας ανήκει τσιφλίκι πατρικό τούτη η πατρίδα, ότι η υποκρισία σας δεν εξαργυρώνεται πάντοτε, ότι δεν μπορείτε να μονοπωλείτε τη φιλοπατρία, ότι κανείς δεν πιστεύει την ανύπαρκτη αγάπη σας για την Ελλάδα».
«Δεν είναι υπόθεση ενός κόμματος αλλά υπόθεση ενός λαού. Ότι δεν είναι εχθρός της πατρίδας ο νηστικός που ζητάει ψωμί ούτε εθνικόφρων ο νηστικός που δεν το ζητάει, αλλά αντίθετα! Γιατί εκείνος που χαρίζει σήμερα το ψωμί του αύριο θα χαρίσει το χωράφι του, δηλαδή την πατρίδα του!»
«Καταλαβαίνει άραγες ποια είναι η ελληνική σκέψη? Η σκέψη των λέφτερων Ελλήνων από καταβολής Ελληνισμού? Όχι των ραγιάδων, δεν εννοώ αυτούς! Των Ελλήνων των πραγματικών. Αυτών που ξέρουνε επειδή έχουν τη δύναμη και τη θέληση να ξέρουνε ότι οι δικοί σας Χριστοί και Παναγίες και τσούρμο οι τραγογένηδες οι άγιοι και τα συμπράγκαλα τους είναι το μεγαλύτερο εμπορικό νταβαντούρι στην ιστορία του ανθρώπινου γένους».
«Ξέρεις γιέ μου τι είναι συνείδηση? Είναι μια πλεξούδα, ένα δυνατό στριφτό σκοινί φιαγμένο από λουρίδες ανθρώπινο δέρμα! Μ’ αυτό οι πονηροί και οι αγιογδύτες δένουνε χειροπόδαρα τους τίμιους και τους δ υ ν α τ ο υ ς».
«Λάθος κύριε ταγματάρχα! Δεν ανήκω στο μάτσο εκείνων που θα πεθάνουνε στο κρεβάτι τους από παχυσαρκία, λιποσαρκία, αποστέωση, γηρατειά ή πολυφαγία. Θα πάω στο Μακρονήσι γιατί πάντα καμάρωσα τη λεβεντιά. Γιατί δε θα δεχτώ ποτέ να μου υποδείξει κάποιος άλλος ποιος είμαι και τι είμαι. Γιατί δε θα επιτρέψω ποτέ σε κανέναν να με υποχρεώσει να κάνω εκείνο που θέλει άμα δε το θέλω εγώ. Γιατί πιστεύω ότι δεν γεννήθηκε ακόμα ο άξιος να με διδάξει τι είναι πατρίδα και τι πατριωτισμός. Γιατί ποτέ δε θα βρεθεί δύναμη στον κόσμο ικανή να υποκαταστήσει στη συνείδηση μου εκείνο που θεωρώ σωστό με ό,τι εκείνη θεωρεί αναγκαίο. Γιατί στο Μακρονήσι βρίσκεται αλυσοδεμένη και βογγάει η Ελλάδα και η θέση μου είναι κοντά της. Γιατί στο Μακρονήσι στέκουνται όρθια και μάχονται τα άοπλα τα ελληνικά νιάτα κι είμαι νέος κι είμαι Έλληνας κι είναι τ’ αδέλφια μου πέρα κει».
«Κι οι δάσκαλοι κι οι κάθε λογής ταγοί και πνευματικοί πατέρες κι οι μετέπειτα δημοκράτες, κι οι ψευτοσημαιοφόροι της ψευτοδημοκρατικής ψευτοαναγέννησης και οι ψευτοαναγνώστες του κώλου αυτής της περιόδου γνωρίζανε πέρα για πέρα το δράμα των νέων της γενιάς εκείνης».
«Ζουν και θυμούνται, θυμούνται και ελπίζουν πως μια μέρα σε τούτο τον τόπο θα ξημερώσει κι οι άρχοντες θα καταλάβουν ότι εκείνοι που θυσιάζονται κι εκείνοι που πεθαίνουν για την ιδέα του καλού είναι οι μόνοι ικανοί και άξιοι να κρατάνε μια πατρίδα λέφτερη κι απόρνεφτη!..»
«Δάσκαλοι σεις που κρατάτε την Ελλάδα στα χέρια σας σηκώστε τη ψηλά! Μην τηνε κατρακυλήσετε στον πυριφλεγέθωνα της Μακρονησιώτικης χαράδρας! Να μη βλαστήσει από τα παιδιά μας καινούργιος τύραννος.»
«Οι θρησκείες είναι ολόιδιες με τις πυγολαμπίδες. Χρειάζονται σκοτάδι για να λάμψουν.»
«Σήμερα, ύστερα από τριάντα περίπου χρόνια, η Ελλάδα δ ε ν έχει κανένα τρόπο, κανένα απολύτως στοιχείο να προβληθεί διεθνώς, να θεωρηθεί χώρα πολιτισμένη, να δώσει μια οποιαδήποτε αξιόλογη παρουσία στο παγκόσμιο στερέωμα, αν ξαφνικά σωπάσουνε, αν κατεβάσουνε τα χέρια, αν σταματήσουν να δημιουργούν, αν εξαφανιστούν από το προσκήνιο οι ε π ι ζ ή σ α ν τ ε ς!..»
Στην Αθήνα του 1976 προβλέφθηκε το μέλλον…
——————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…
*** Το παρόν άρθρο απηχεί μόνο τις απόψεις του συντάκτη οι οποίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις θέσεις του MusicCorner.gr