Γράφει ο Γιάννης Μαυρόπουλος
Μα να είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις ένα ανθρώπινο μυαλό, τόσο πολύπλοκο… Δεν θα κάνω την διάκριση ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα αν και είναι εύκολο να καταλάβουμε ποιο φύλο έδειξε μεγαλύτερη προτίμηση στην ταινία. Μα για τις 50 Αποχρώσεις μιλάω, του γκρι. Βλέπετε, μεγάλος ντόρος έγινε, η τριλογία της συγγραφέα E.L. James πέρασε σε δεύτερη μοίρα και όλοι έτρεξαν να προλάβουν τον κύριο Grey. Να δουν τι κρύβει το μυαλό του, να ρουφήξουν κάθε στιγμή παράνοιας που μπορεί να τους χάρισε εκείνος και η νεαρή Αναστασία. Να ξεκαθαρίσω όμως κάτι. Δεν είναι το πρόβλημα μου τόσο η ταινία, όσο εκείνοι που την επέλεξαν για να ξοδέψουν ένα βράδυ τους στον κινηματογράφο…
Και τους τοποθετώ το εξής ερώτημα: ξέρετε τι θέλετε; Έχετε προσωπικότητα ή απλά καταβροχθίζετε ό,τι σας δώσουν στο πιάτο έτσι απερίσκεπτα, μόνο και μόνο για χάρη ενός check-in; Υπερβολικό θα με πείτε, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Πολύς κόσμος έσπευσε απλά και μόνο στο άκουσμα της ταινίας, δίχως να έχει διαβάσει το βιβλίο, χωρίς να έχει καμία ιδέα του τι θα δει. Και στην θέα του κύριου Grey , ε δεν άντεξαν, λύγισαν! Τα μάτια έλαμψαν από την ανωμαλία που κρύβει ένας νεαρός επιχειρηματίας στο μυαλό του, που κάνει ό,τι πιο αρρωστημένο έχει επινοήσει το ανθρώπινο μυαλό κατά τη διαδικασία του σεξ. Γιατί εκεί φτάσαμε, ακόμα και το σεξ να γίνει στιγμή για όλους και όχι για 2. Αναρωτιέμαι πως θα χαρακτηρίζαμε έναν λιγότερο γνωστό, μη ηθοποιό, άνδρα αν έκανε όσα έκανε ο κύριος Γκρέι. Το αφήνω σε εσάς, τα επίθετα να τον χαρακτηρίσουν θα ήταν άπειρα.
Τώρα όμως ας περάσουμε και στον ηθικό αυτουργό. Το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο και ας το αγνοούν κάποιοι. Με τα δεδομένα να μιλούν για άλλες δύο ταινίες( εφόσον βασίζεται στην τριλογία), ο αριθμός αυτού του είδους ταινιών μεγαλώνει επικίνδυνα: δεν είναι μόνο το 50 Shades of Grey, για όσους ξεχνούν εύκολα είναι και το… αξέχαστο Nymphomaniac σε δύο δόσεις μάλιστα. Οι ερωτικές ιστορίες μιας νυμφομανής 50άρας έγιναν ταινία, με κάθε λεπτομέρεια αποτυπωμένη στην εικόνα, δίχως κανέναν φραγμό. Μήπως έχουμε χάσει την μπάλα; Τι έγινε, ξέμειναν από ιδέες οι παραγωγοί και κάναμε το σεξ εμπορεύσιμο υλικό; Ή μήπως ξεχνούν ότι το συγκεκριμένο είδος παραγωγής έχει άλλη ονομασία ( και πουλάει και καλά ); Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν θεωρείται, ούτε και λέγεται ταινία. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Γιατί κάποιοι αρέσκονται να απολαμβάνουν την ερωτική καταστροφή των άλλων.
Το τι θα γίνει στο μέλλον με φοβίζει αλλά δεν μπορώ να το προβλέψω. Απλά άμα ο κορεσμός του Hollywood το οδηγήσει να στηριχθεί στον σαδομαζοχισμό για τα επόμενα χρόνια, τότε θα δούμε και τα Oscar με kinky εσώρουχα! Γιατί πιστέψτε με και αυτό θα βαφτιστεί στα μάτια των αχόρταγων ως αριστούργημα. Ως μία επιπλέον απόχρωση παράνοιας…
_______________
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
*** Το παρόν άρθρο απηχεί μόνο τις απόψεις του συντάκτη οι οποίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις θέσεις του MusicCorner.gr