Γράφει ο Παύλος Ζέρβας
«I just wanna feel real love,
feel the home that I live in…»
Πόσες φορές δεν τραγουδήσαμε αυτούς τους στίχους, συντροφιά σε χαρούμενες στιγμές, ή – κυρίως – τις πιο σκοτεινές μας ώρες; Ο Robbie Williams δεν ήταν ποτέ απλώς ένας pop star. Ήταν – και είναι – ένα φαινόμενο: ένας καλλιτέχνης που κατάφερε να διατηρήσει το λαμπερό του προφίλ μέσα από λάσπη, καταχρήσεις, αποτυχίες, δημόσιες ταπεινώσεις, αλλά και προσωπικές νίκες.
Δυσκολεύτηκα πολύ να διαλέξω ποια τραγούδια να συμπεριλάβω στο αφιέρωμα αυτό. Ο κατάλογός του είναι τεράστιος, ποιοτικός, και γεμάτος τραγούδια που άγγιξαν καρδιές. Κάποια αγαπημένα σας ίσως λείπουν – και για αυτό ζητώ συγγνώμη. Η επιλογή είναι αναγκαστικά υποκειμενική, μα έγινε με σεβασμό και θαυμασμό για έναν καλλιτέχνη που δεν έπαψε να αναμετριέται με τον εαυτό του.
Τα πρώτα βήματα: Από το Stoke-on-Trent στο αστέρι της ποπ
Ο Robert Peter Williams γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1974 στο Stoke-on-Trent της Αγγλίας. Μεγάλωσε σε μια εργατική οικογένεια, γιος του Peter Conway –ενός εκκεντρικού διασκεδαστή– και της Janet Williams, που δούλευε σε κατάστημα λιανικής. Από μικρός έδειξε την αγάπη του για τη σκηνή. Ήταν υπερκινητικός, χαρισματικός, αλλά και ταυτόχρονα μελαγχολικός, στοιχεία που θα τον ακολουθούσαν σε όλη του τη ζωή.
Σε ηλικία 16 ετών, η μητέρα του είδε μια αγγελία για ένα boyband που αναζητούσε μέλη. Το συγκρότημα αυτό θα ονομαζόταν Take That. Ο Robbie έγινε ο μικρότερος της παρέας και σύντομα, ο πιο εκρηκτικός!
Take That: Η απογείωση και το πρώτο χτύπημα
Οι Take That κατέκτησαν την Αγγλία στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με επιτυχίες όπως Pray, Relight My Fire, Everything Changes, How Deep Is Your Love, Could It Be Magic και το παγκόσμιο hit Back for Good. Ο Robbie όμως ποτέ δεν ένιωσε άνετα μέσα στη “φόρμα” του boyband. Η δημιουργική του ανησυχία, ο αυθορμητισμός και το επαναστατικό του πνεύμα ερχόντουσαν σε σύγκρουση με την αυστηρή εικόνα που έπρεπε να προβάλλει.
Άρχισε να πίνει, να κάνει χρήση ναρκωτικών και να ξεσπά δημόσια. Το 1995, λίγο πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ Nobody Else, αποχώρησε από το συγκρότημα. Ήταν μόλις 21 ετών και ήδη είχε χαρακτηριστεί από τα media ως “καμμένο χαρτί”.
Η μεγάλη σόλο αρχή: Από τα συντρίμμια στην αναγέννηση
Το 1996, ο Robbie ξεκινά την προσωπική του πορεία με μια διασκευή του Freedom του George Michael. Όμως η πραγματική του αναγέννηση ήρθε με το άλμπουμ Life Thru a Lens (1997), και συγκεκριμένα με την κυκλοφορία του Angels.
Ένα τραγούδι απλό στη δομή του, αλλά με στίχους που μιλούν απευθείας στην ψυχή. Το Angels έγινε το διαβατήριο του Robbie για την επιτυχία. Ήταν εκείνη η στιγμή που ο “πρώην” των Take That έγινε… ο Robbie Williams.
Από εκεί και πέρα, κάθε άλμπουμ του ήταν ένα προσωπικό ημερολόγιο γεμάτο πάθη, σάτιρα, κατάθλιψη, έρωτα, αυτοκαταστροφή και λύτρωση.
Δισκογραφική καταξίωση: Κομμάτι-κομμάτι, στίχο-στίχο
I’ve Been Expecting You (1998)
Με το Millennium, ο Robbie δανείζεται θεματικά από τον James Bond και φτιάχνει έναν ύμνο στον φόβο και την προσμονή της αλλαγής.
Το She’s The One, από το ίδιο άλμπουμ, είναι ένα από τα πιο όμορφα ρομαντικά τραγούδια της εποχής. Δεν το έγραψε ο ίδιος – αλλά το ερμήνευσε σαν να ήταν δικό του.
Sing When You’re Winning (2000)
Το άλμπουμ που τον εδραίωσε πανευρωπαϊκά. Με το Rock DJ προκαλεί με το (λογοκριμένο) βίντεο, ενώ με το Supreme υπογράφει ένα σαρδόνιο τραγούδι για τη ματαιότητα των σχέσεων, παντρεύοντας ποπ με ντίσκο και λίγη… I Will Survive.
Το Kids, ντουέτο με την Kylie Minogue, ήταν τόσο εκρηκτικό όσο και οι σκηνικές τους εμφανίσεις.
Escapology (2002)
Ο Robbie δηλώνει: «This is the big one». Ήταν το άλμπουμ με το Feel – ίσως το πιο εξομολογητικό τραγούδι του. Ηχογραφημένο ως demo, το κράτησαν έτσι, για να μην αλλοιώσουν την ειλικρίνεια της στιγμής.
Το Come Undone είναι μια κατάδυση στη σκοτεινή πλευρά της φήμης με ένα “καυτό” video clip, ενώ το Me and My Monkey ξεφεύγει από κάθε πλαίσιο, είναι μια μικρή κινηματογραφική ιστορία για τη μοναξιά, την τρέλα και την αναζήτηση νοήματος.
Σίγουρα ένα από τα καλύτερά του τραγούδια, ας το δούμε σε live εκτέλεση:
Intensive Care (2005)
Σε συνεργασία με τον Stephen Duffy αυτή τη φορά, ο Robbie υπογράφει το Tripping, ένα κομμάτι που μοιάζει βγαλμένο από παραισθησιογόνο όνειρο.
Το Advertising Space είναι ένα μελαγχολικό αντίο σε όλους τους ξεπεσμένους ήρωες, και ειδικά στον Elvis.
Rudebox (2006)
Ίσως το πιο πειραματικό του έργο. Ανάμεσα στα ηλεκτρονικά beats και το hip-hop, κρύβεται το She’s Madonna, γραμμένο για την πραγματική Madonna, εμπνευσμένο από την ερωτική περιπέτεια του Guy Ritchie. Ιδιοφυές και μάλλον υποτιμημένο.
Reality Killed The Video Star (2009)
Ένα ακόμη άλμπουμ με συγκινητικές στιγμές, όπως το Bodies, γεμάτο θρησκευτικές και υπαρξιακές αναφορές.
Take the Crown (2012) – Swings Both Ways (2013) – The Heavy Entertainment Show (2016)
Εδώ συναντάμε το Go Gentle, αφιερωμένο στην κόρη του. Ένα τραγούδι απλό, γεμάτο τρυφερότητα, μακριά από τα showbiz φίλτρα.
XXV (2022)
Με συμφωνικές εκτελέσεις από τα πιο δυνατά του κομμάτια, γιορτάζει τα 25 χρόνια προσωπικής του πορείας – όχι ως best of, αλλά ως ψυχική αποτύπωση ζωής.
Συνεργασίες που μένουν στα χείλη…!
-
Nicole Kidman: στο αξιαγάπητο Somethin’ Stupid (2001), απόλυτα ταιριαστοί.
-
Kylie Minogue: το εκρηκτικό Kids και… λίγη παρασκηνιακή χημεία.
-
Gary Barlow: το 2010 τα βρήκαν ξανά! Ο Robbie και ο Gary κυκλοφόρησαν το ντουέτο “Shame“. Το τραγούδι γράφτηκε από κοινού από τους δύο και σηματοδότησε τη δημόσια συμφιλίωσή τους έπειτα από χρόνια έντασης και αποξένωσης. Το “Shame” κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2010, και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή best of του Robbie με τίτλο In and Out of Consciousness: Greatest Hits 1990–2010.
Λίγο αργότερα ο Robbie μπαίνει ξανά στους Take That και κυκλοφορούν το άλμπουμ “Progress” τον Νοέμβριο του 2010. Το νέο album περιλάμβανε μόνο υλικό της επανενωμένης πεντάδας των Take That, με τον Robbie ισότιμο πλέον μέλος. Το άλμπουμ έσπασε ρεκόρ: ήταν το δεύτερο ταχύτερα πωλούμενο στην ιστορία των βρετανικών charts και, για την εποχή εκείνη, ο ταχύτερα πωλούμενος δίσκος του 21ου αιώνα!
Το 2011 όμως, ο Gary Barlow επιβεβαίωσε ότι ο Robbie αποχώρησε για δεύτερη φορά από τους Take That, αυτή τη φορά για να επικεντρωθεί ξανά στην προσωπική του καριέρα. Ωστόσο, η αποχώρηση έγινε αυτή τη φορά σε φιλικό κλίμα και οι πόρτες της μπάντας παρέμειναν ανοιχτές για μια μελλοντική επιστροφή.
Έκτοτε, ο Robbie εμφανίστηκε ξανά με τους Take That σε τρεις ξεχωριστές τηλεοπτικές εκπομπές, ενώ συνεργάστηκε και με τον Barlow σε διάφορα projects, μεταξύ των οποίων και το επιτυχημένο μιούζικαλ The Band.
Britpop: Το νέο άλμπουμ του Robbie Williams που αναμένεται…
Το “Britpop” είναι ο τίτλος του επερχόμενου άλμπουμ του Robbie Williams. Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2025 από την Columbia Records.
Ο Robbie ανακοίνωσε επίσημα την κυκλοφορία του στις 21 Μαΐου 2025 και αποκάλυψε πως το Britpop είναι το άλμπουμ που πάντα ήθελε να γράψει αμέσως μετά την αποχώρησή του από τους Take That το 1995, σε μια εποχή όπου η britpop ήταν στο απόγειό της και η βρετανική μουσική ζούσε μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Ήθελα να φτιάξω το άλμπουμ που ονειρευόμουν να κυκλοφορήσω τότε. Είναι πιο κιθαριστικό, πιο ακατέργαστο, πιο ανεβαστικό απ’ ό,τι συνήθως. Έχει κάτι από “Brit”, έχει σίγουρα “pop”, και νιώθω τεράστια περηφάνια για αυτή τη δουλειά. Έχω συνεργαστεί με μερικά από τα είδωλά μου σε αυτό τον δίσκο».
Την ίδια μέρα με την ανακοίνωση του άλμπουμ, ο Robbie έδωσε στη δημοσιότητα και το πρώτο single με τίτλο “Rocket”, ένα τραγούδι γεμάτο ενέργεια και κιθαριστικά ριφ, στο οποίο συμμετέχει ο θρυλικός Tony Iommi, ιδρυτικό μέλος των Black Sabbath!
Ζωή με τα φώτα ανοιχτά – και σκιές παντού
Η προσωπική ζωή του Robbie είναι ένας καθρέφτης της εποχής μας. Κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, εθισμοί, εξάρσεις, επανεκκινήσεις. Πολλές φορές φλέρταρε με την αυτοκαταστροφή. Αλλά πάντα επέστρεφε!
Ο ίδιος έχει μιλήσει πολλές φορές δημόσια για τις μάχες με την κατάθλιψη, τις κρίσεις πανικού και την εξάρτηση από ναρκωτικά και αλκοόλ. Έχει παραδεχτεί ότι για πολλά χρόνια ζούσε σε έναν κόσμο όπου η επιτυχία ήταν πιο τρομακτική από την αποτυχία. Η πίεση της τελειότητας, η λατρεία του κοινού και η μοναξιά του καλλιτέχνη τον τσάκιζαν.
Έχει δηλώσει χαρακτηριστικά:
«Ήθελα να γίνω διάσημος γιατί πίστευα ότι έτσι θα με αγαπούσαν. Κι όταν το πέτυχα, συνειδητοποίησα ότι …δεν αγάπησα εγώ ποτέ τον εαυτό μου»
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι τίτλοι των βρετανικών tabloid έγραφαν για υπερβολικές δόσεις, απόπειρες αυτοκτονίας, απόσυρση σε κλινικές αποτοξίνωσης, απότομες διακοπές περιοδειών. Το 2006 μπήκε οικειοθελώς σε κέντρο απεξάρτησης στην Αριζόνα. Άλλες φορές πάλευε με παρανοϊκές σκέψεις, φοβίες και διαταραχές προσωπικότητας. Ένιωθε – όπως έχει πει – σαν να βρίσκεται σε έναν “πόλεμο με το κεφάλι του”.
Ωστόσο, μέσα από αυτό το σκοτεινό τούνελ, βγήκε ξανά στο φως. Ορόσημο ήταν η γνωριμία του με την Ayda Field, Αμερικανίδα ηθοποιό, με την οποία άρχισε να βγαίνει το 2006. Η Ayda δεν ήταν απλώς σύντροφος: ήταν στήριγμα, καθρέφτης και σύμμαχος. Τον βοήθησε να αποδεχτεί τον εαυτό του, να εγκαταλείψει τον αυτοκαταστροφικό κύκλο και να αποκτήσει σταδιακά μια σταθερότητα που δεν είχε ποτέ ξανά.
Παντρεύτηκαν το 2010, και έκτοτε έχουν δημιουργήσει μια δεμένη οικογένεια με τέσσερα παιδιά: την Theodora “Teddy” Rose, τον Charlton “Charlie” Valentine, την Colette “Coco” Josephine και τον Beau Benedict Enthoven – τα δύο τελευταία μέσω παρένθετης μητέρας.
Ο Robbie συχνά ανεβάζει βίντεο και φωτογραφίες με την Ayda και τα παιδιά, σχολιάζει με χιούμορ και αυτοσαρκασμό την καθημερινότητά του και μοιάζει πλέον να έχει βρει το λιμάνι του. Φυσικά, η μάχη με την ψυχική υγεία είναι διαρκής – όπως ο ίδιος τονίζει – αλλά σήμερα τη δίνει ως πατέρας, σύζυγος και όχι πια ως χαμένος ήρωας του rock ‘n’ roll.
Ο Robbie σήμερα: Το αγόρι που μεγάλωσε, αλλά δεν ωρίμασε όπως θέλουν οι άλλοι…
Ο Robbie Williams το 2025 δεν είναι πια το “κακό παιδί” της βρετανικής ποπ – ούτε ο εξαρτημένος performer που δεν ήξερε πού πατά. Αλλά ούτε και το “καθωσπρέπει” πρότυπο που προστάζει η βιομηχανία. Είναι κάτι ενδιάμεσο και ακριβώς γι’ αυτό παραμένει τόσο συναρπαστικός.
Αφού πέρασε τα πενήντα, ο Robbie δεν αισθάνεται την ανάγκη να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Δεν κυνηγάει chart positions, ούτε προσπαθεί να μιμηθεί τον νεότερο εαυτό του. Αλλά γεμίζει ακόμα στάδια. Εμφανίζεται σε συναυλίες με χιλιάδες κόσμου να τον αποθεώνει, κάνει χιουμοριστικά stand-up σχόλια on stage, τραγουδάει με την καρδιά του και μερικές φορές βάζει και τα κλάματα.
Το 2023, κυκλοφόρησε στο Netflix ένα ντοκιμαντέρ-αποκάλυψη με τίτλο “Robbie Williams”. Σε αυτό, χωρίς σενάριο, χωρίς φίλτρα, χωρίς αφήγηση, βλέπουμε τον Robbie να παρακολουθεί την ίδια του τη ζωή μέσα από αμοντάριστο αρχείο 25 ετών. Το βλέμμα του είναι γεμάτο νοσταλγία, πόνο, ενοχή, τρυφερότητα, αποδοχή. Και εμείς τον βλέπουμε όπως ίσως δεν τον είχαμε δει ποτέ: μόνο, τσακισμένο, μετανιωμένο, αλλά όχι πια θυμωμένο.
Σε ένα από τα πιο δυνατά σημεία του ντοκιμαντέρ, λέει:
«Δεν ήμουν καλά. Αλλά ένιωθα πως έπρεπε να φαίνομαι τέλειος. Τώρα πια δεν με νοιάζει να φαίνομαι – μόνο να υπάρχω».
Πρόσφατα, έχει ασχοληθεί και με την τέχνη της ζωγραφικής, συμμετείχε σε projects τέχνης με την Ayda, ενώ δεν κρύβει ότι απολαμβάνει τις μέρες του με τα παιδιά και… τις μικρές χαρές της ζωής.
Το 2024 κυκλοφόρησε και η πολυαναμενόμενη κινηματογραφική βιογραφία του με τίτλο Better Man, προσφέροντας ένα πιο βαθύ και προσωπικό πορτρέτο της ζωής του.
