Γράφει ο Θανάσης Παπαζαφειρόπουλος
Φωτογραφίες: Γιάννης Μπάρλας
Τα τελευταία χρόνια, ξέρεις που θα βρεις το Μίλτο τις πρώτες μέρες του Ιούνη. Στα γνωστά μας «νταμάρια» του Βύρωνα, στο κατάμεστο Θέατρο Βράχων, ο Μίλτος Πασχαλίδης άναψε φέτος μια νέα σπίθα, αυτή των Περσείδων, που έφεραν μαζί τους καινούρια πρόσωπα, τραγούδια και μια αύρα λίγο διαφορετική.
Οι String Demons – κατά κόσμο Κωνσταντίνος και Λυδία Μπουντούνη – ανέλαβαν να καλωσορίσουν τη βραδιά με τις «δαιμονιώδεις» ενορχηστρώσεις τους, που άρχιζαν από Μίκη Θεοδωράκη και έφταναν μέχρι τα περίφημα «Καγκέλια», ώστε να καταλήξουν σταδιακά στις «Περσείδες» και την είσοδο του Μίλτου, τον οποίο συνόδευσαν και σε κάποιες επόμενες στιγμές.
Έπειτα από κάποια πρώτα χαρακτηριστικά τραγούδια, όπως η «Πηνελόπη», η «Απουσία», κ.ά., γνωρίσαμε και το νέο μέλος του μουσικού σχήματος, τη Νίκη Γρανά, η οποία πήρε το βάπτισμα του πυρός αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο με την παρουσία της όσο και με τον τρόπο ερμηνείας της. Συνδυάστηκε όμορφα με το Μίλτο στην «Ομίχλη» και απέδωσε ανατριχιαστικά το «Εσύ εκεί» του Μάνου Ξυδούς.
Η βραδιά είχε φυσικά και τις εκπλήξεις της. Αν και περιμέναμε να ξεπροβάλει από κάπου ο «συνήθης ύποπτος» Θηβαίος, αυτός που πρώτος έδωσε δυναμικό παρόν και καταχειροκροτήθηκε ήταν ο Θάνος Μικρούτσικος με τον «Τυμβωρύχο», που υπενθύμισε με την ευκαιρία αυτή, την επερχόμενη συναυλία του στο Ηρώδειο, με τη συμμετοχή φυσικά και του Μίλτου. Εκεί ήταν και η Μιρέλα Πάχου, σαν να μην πέρασε μια μέρα, γιατί ό,τι μας δένει στα παλιά είναι οι «καλές» συνήθειες που ποτέ δεν ξεχνιούνται και επανέρχονται. Αλλά και ο Δημήτρης Μπάσης, με τη γνήσια λαϊκή του φωνή, έδωσε το στίγμα του στην «Τράπουλα» και στο «Στα είπα όλα». Πιο γλυκιά και πιο όμορφη ήταν όμως η συμμετοχή της μικρής Ευγενίας, της κόρης του Μίλτου, που με την αγνότητα της παιδικής της φωνής, τραγούδησε τα τελευταία λόγια από τη «Δική μας γλώσσα».
Άλλη μια κορυφαία και συγκινητική στιγμή ήταν η λιτή και λιγότερο συνηθισμένη ερμηνεία στο «Σαν τραγουδάκι», το οποίο αφιέρωσε στο δημιουργό του, το Θοδωρή Παυλάκο, που «έφυγε» πρόσφατα. Η βροχή δυστυχώς δεν άφησε πολλά περιθώρια για να συνεχιστεί η συναυλία όπως θα έπρεπε. Το ένα τραγούδι έφερνε γρήγορα το άλλο σε μια προσπάθεια να μη πάει τίποτε χαμένο. Η στιγμή με το «Αγύριστο κεφάλι» και τη βροχή να έχει πια δυναμώσει λειτούργησε ως deja vu για όσους είχαν βρεθεί στο αφιέρωμα στον Αλκαίο, στο Ηρώδειο, τον περσινό Οκτώβρη.
Σε μια συναυλία που υπό κανονικές συνθήκες διέθετε ακόμη 20-30 λεπτά προγράμματος, ήταν λογικό κάτι να «ριχτεί». Αμέσως μετά το «Παραμύθι», ένα σύντομο ποτ-πουρί με «Ερωτόκριτο», «Φωτιά μου», «Ημερολόγιο» κ.ά. ήρθε να κλείσει τη βραδιά. Αναμφίβολα κάτι έλειψε. Όπως, προσωπικά, έλειψε η αναφορά στο Μητροπάνο, έτσι ο καθένας μπορεί να είχε στο νου του ένα συγκεκριμένο σενάριο που θα συμπλήρωνε αυτό το «λίγο ακόμη». Σχεδόν τίποτα, όμως, δε χάθηκε από την ατμόσφαιρα, τη συγκίνηση και τη διάθεση μιας τέτοιας βραδιάς. Με φίλους, με ταίρι ή μόνος, με μπύρες στο χέρι, κάτι τέτοιες στιγμές είναι για να «σκαλίζεις» τα μέσα σου. Στις 17 Ιουλίου, λοιπόν, ετοιμαστείτε να «πάμε μια βόλτα ως τον Πειραιά» και το Βεάκειο για να ακούσουμε και τα υπόλοιπα…
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Θύμιος Παπαδόπουλος – πνευστά
Δημήτρη Σινογιάννης – ηλεκτρική κιθάρα
Πάρις Περυσινάκης – λύρα, μαντολίνο
Ηλίας Δουμάνης – τύμπανα
Δημήτρης Μουτάφης – μπάσο
Νίκη Γρανά – πιάνο, ακορντεόν
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…