 |
|
|
|
|||
|
Πόσο
συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας
αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες
ή δυσάρεστες σκέψεις...
Κι
αν τα μάτια σου δεν κλαίνε Με
κοιτάζουν, μου μιλούνενε Μάτια
παραπονεμένα Τα υπέροχα λόγια του Άκου Δασκαλόπουλου επιλέγει η στήλη για να συντροφεύσουν την επιστροφή της μετά τις καλοκαιρινές διακοπές! Ανήκουν στο τραγούδι "Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε" του Μάνου Λοΐζου που ερμήνευσε η Δήμητρα Γαλάνη στο δίσκο της "Χάνομαι γιατί ρεμβάζω" το 1985 (υπό τον τίτλο "Αχ, τα μάτια σου"). Εμείς παρουσιάζουμε τη διασκευή του Μανώλη Λιδάκη η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή "Από τη σιωπή του χρόνου". Πρόκειται για μια πολύ καλή ερμηνεία από πλευράς του αγαπημένου τραγουδιστή και γενικά πολύ καλή εκτέλεση!
Αδικημένος καλλιτέχνης ο Λιδάκης, αφού παρόλο που έχει κάνει προσεκτικές και εξαιρετικές συνεργασίες, δε βρίσκεται τόσο ψηλά όσο του αξίζει... Και αντί οι χρυσοί και οι πλατινένιοι δίσκοι (ένα δήθεν αντικειμενικό στοιχείο απόδειξης της αποδοχής ενός καλλιτέχνη από το κοινό) να απονέμονται σε καλλιτέχνες όπως αυτός, παραλαμβάνονται από "φούσκες" της εποχής - δημιουργήματα του marketing! Αισθάνομαι πως ζούμε τον απόλυτο σουρεαλισμό! Δεν απογοητεύομαι όμως γιατί ο χρόνος είναι αυτός που δείχνει τελικά ποιος αξίζει και ποιος όχι. Ο Μανώλης Λιδάκης είναι ένας Καλλιτέχνης που έχει αφήσει το στίγμα του στη μουσική και ήδη επηρεάζει τις νεότερες γενιές... Η στήλη μας λοιπόν επανέρχεται δριμύτερη, έτοιμη να επιβραβεύσει τα όμορφα τραγούδια που ακούμε στο ραδιόφωνο, μας προτείνουν οι φίλοι μας ή τα ανακαλύπτουμε οι ίδιοι, αλλά και να επιδοκιμάσει όσα, κατά την κρίση του γράφοντος πάντα, δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό. Καλό φθινόπωρο λοιπόν ...με ένα τραγούδι συντροφιά! --- |
|||
 |
|