Αρχική ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ Χρόνια πολλά Γιάννη Κότσιρα!

Χρόνια πολλά Γιάννη Κότσιρα!

Οκτ 5, 2021

Γράφει ο Δημήτρης Κονιδάρης

Σήμερα έχει γενέθλια ο σπουδαίος Γιάννης Κότσιρας, ένας από τους αξιολογότερους ερμηνευτές μας την τελευταία 30ετία. Ο Κότσιρας γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1969 στην Αθήνα και έχει χαράξει μια πολύ ενδιαφέρουσα και επιτυχημένη πορεία στη μουσική της χώρας μας.

Από μικρή ηλικία είχε δείξει την αγάπη του για τη μουσική αλλά, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, δεν φιλοδοξούσε να γίνει τραγουδιστής. Αυτό προέκυψε αργότερα καθώς τραγούδησε το 1990 στο «Περιβόλι τ’ ουρανού». Καθοριστικό σημείο στην καριέρα του ήταν η γνωριμία του με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και την Ελευθερία Αρβανιτάκη με την οποία ξεκίνησε εμφανίσεις σε καλοκαιρινή περιοδεία της.

Ύστερα ήλθε και ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτλο «Αθώος ένοχος» (1996) σε στίχους Άρη Δαβαράκη και μουσική των Ευανθία Ρεμπούτσικα και Παναγιώτη Καλατζόπουλου. Από αυτόν ακούστηκαν πολύ τα «Λέει, λέει» και «Αλεξάνδρεια» ενώ ο επόμενος δίσκος «Μόνο ένα φιλί» (1997) σημείωσε πολύ μεγάλες πωλήσεις με τη φωνή του νεαρού ερμηνευτή να εντυπωσιάζει τους Έλληνες ακροατές και, το κυριότερο, να υπόσχεται ακόμα περισσότερα. Μεγάλες επιτυχίες του δίσκου ήταν τα «Χάντρα θαλασσιά», «Εφτά ποτήρια», «Τσιγάρο» και «Προδοσία» τα οποία ακούστηκαν πολύ από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς της εποχής, όταν το Διαδίκτυο ήταν σε σχεδόν πρωτόγονη μορφή. Σημειωτέον ότι η «Προδοσία» συνόδευε την ομότιτλη σειρά του Mega Channel (1996-1997, κάτι το οποίο, ασφαλώς, βοήθησε στην άνοδο της ακροαματικότητας του τραγουδιού.

Ακολούθησαν πολλοί προσωπικοί δίσκοι όπως:
• «Φύλακας άγγελος» (1999) σε μουσική του Αντώνη Μιτζέλου και στίχους της Ελένη Ζιώγα
• «Οργανικά και ανοργάνωτα» (2000) σε μουσική Παναγιώτη Καλατζόπουλου και στίχους των Άρη Δαβαράκη και Μιχάλη Γκανά
• «Είναι δική μας η ζωή» (2000) σε μουσική Ευανθίας Ρεμπούτσικα και στίχους Άρη Δαβαράκη
• «Ξύλινο αλογάκι» (2003) σε μουσική Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και στίχους Ισαάκ Σούση
• «Τι τραγούδι να σου πω» (2003) που ήταν, ουσιαστικά, η καταγραφή της συναυλίας του στο «Κατράκειο» της Νίκαιας στις 8-9-2003
• «30 και κάτι» (2004) σε μουσική Μανώλη Φάμελλου, Κώστα Λειβαδά και Γιάννη Κότσιρα.
• «Pass the flame» (2004) σε μουσική Trevor Horn σε συνεργασία με τον Lol Crème και ελληνικούς στίχους από την Λίνα Νικολακοπούλου. Το τραγούδι του δίσκου γράφτηκε για την Λαμπαδηδρομία των Ολυμπιακών της Αθήνας και παρουσιάστηκε στην τελετή έναρξης των Αγώνων στις 13-8-2004.
• «Ταξίδια φιλιά» (2006)
• «Περισσότερα ταξίδια φιλιά» (2007)
• «Και πάλι παιδί» (2008)
• «Μουσικό κουτί» (2013)
και αρκετοί ακόμα…

Δεν είναι λίγες και οι συμμετοχές του σε δίσκους άλλων ερμηνευτών όπως: «Τερμίτες» (2000), «Alma libre»(2002), «Αιγαίο» (2003), «Ρηχά νερά» (2003), «Φως» (2004), «Με το βλέμμα της καρδιάς» (2005), κ.α.

Ωστόσο, θεωρώ ότι πρέπει να γίνει αναφορά σε μερικούς δίσκους που ο Γιάννη Κότσιρας έδειξε ότι δεν ένας ακόμα πολύ καλός τραγουδιστής με ωραία φωνή αλλά ένας πραγματικά σπουδαίος ερμηνευτής που κατάφερε να σταθεί σε δυσθεώρητο ύψος παρόλο που το εγχείρημα ήταν εξαρχής ιδιαιτέρως δύσκολο. Στην επανακυκλοφορία του εμπορικότερου δίσκου όλων των εποχών στην ελληνική δισκογραφία, του θρυλικού «Δρόμου» των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου ήταν τόσο πειστικός και στάθηκε με τόσο σεβασμό στα ιστορικά τραγούδια του δίσκου, που μόνο καλά λόγια μπορούμε να πούμε.

Επίσης, ήταν εξαιρετικός στον «Σταυρό του Νότου» των Θάνου Μικρούτσικου και Νίκου Καββαδία σε μια πολύ όμορφη επανεκτέλεση. Ωστόσο, ο δίσκος του που σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία ήταν το περίφημο «Γιάννης Κότσιρας LIVE» (2002) που κατέκλυσε κυριολεκτικά τα ραδιόφωνα και οι πωλήσεις του έφθασαν σε νούμερα παλαιότερων δεκαετιών. Εκεί απέδωσε εκπληκτικά ορισμένα γνωστά τραγούδια της μουσικής μας όπως «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Πρώτη φορά», «Το αγριολούλουδο», «Δεν θα ξαναγαπήσω», «Είσαι η ζωή μου», «Αποχαιρετισμός», «Τυφλές ελπίδες», «Ανάθεμά σε», «Εφτά ποτήρια», «Αλεξάνδρεια», «Χάντρα θαλασσιά» και, φυσικά, το κορυφαίο όλων «Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ».

Προσωπικά μου έκαναν τεράστια εντύπωση οι εξαίσιες ερμηνείες του στον δίσκο-αφιέρωμα στον Γιάννη Μαρκόπουλο (1999) στον οποίο τραγούδησε αποδίδοντας μοναδικά την «Φάμπρικα» και τα «Χίλια μύρια κύματα». Την δεκαετία του 1990 είχα την τύχη να παρακολουθήσω συναυλία με τον Κότσιρα να τραγουδά τα «Χίλια μύρια κύματα» και ενθουσιάστηκα συνειδητοποιώντας, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η αξία του είναι μεγάλη.

Θα έλεγα, εντούτοις, ότι περισσότερο τον εκτίμησα και, ακολούθως, τον επαίνεσα στην παρουσίαση του «Άξιον Εστί» στο Ηρώδειο στις 21-5-2001 όταν διευθυνόταν από τον ίδιο τον Μίκη νιώθοντας παράλληλα τη βαρύτατη κληρονομιά του Γρηγόρη Μπιθικώτση, του οποίου είναι μέγας θαυμαστής και ακόλουθος της «σχολής» του. Στα μυθικά τραγούδια του Άξιον Εστί ήταν πραγματικά έξοχος ενώ, φαινόταν η απροσμέτρητη χαρά του έχοντας τον Μίκη απέναντί του. Στην ίδια συναυλία απέδωσε ορισμένα τραγούδια από το «Πνευματικό εμβατήριο» του Άγγελου Σικελιανού αποδεικνύοντας περίτρανα τις φωνητικές και ερμηνευτικές ικανότητές του.

Γενικώς, η φωνή του Κότσιρα είναι καθαρή και κρυστάλλινη με ένα πραγματικά πανέμορφο και ξεχωριστό ηχόχρωμα που σπάνια συναντιέται σε άλλον ερμηνευτή. Όλα αυτά τα χρόνια της υπερεπιτυχημένης πορείας του έχει δώσει εκατοντάδες συναυλίες όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό. Πριν λίγες εβδομάδες είχα την χαρά να τον παρακολουθήσω στην Τρίπολη, σε συναυλία του μεγάλου Χρήστου Λεοντή, όπου ήταν εξαιρετικός για μια ακόμα φορά. Σε αυτήν την εκδήλωση είδα το πόσο φιλικός και προσιτός είναι. Πολλά παιδάκια τον πλησίασαν για αυτόγραφα και σε κανένα δεν αρνήθηκε τίποτα. Συνεπώς δεν πρέπει να εξάρουμε μόνο την επίδοσή του σε μεγαλειώδη έργα αλλά και την προσήνειά του που είναι ιδιαιτέρως σημαντική. Τα νέα παιδιά κάτω των είκοσι ετών και, γενικότερα, νέοι κάτω των τριάντα δεν έχουν γνωρίσει το έργο των μεγάλων συνθετών. Δυστυχώς ονόματα όπως του Χατζιδάκι, του Μαρκόπουλου, του Ξαρχάκου, του Λεοντή, του Κουγιουμτζή δεν λένε πολλά σε νέους ανθρώπους και αυτό είναι θλιβερό. Όμως, τραγουδιστές σαν τον Κότσιρα, τον Μπάση, τον Χαρούλη, τον Πασχαλίδη, κ.α. λόγω της αναγνωρισιμότητάς τους και της δημοφιλίας τους μπορούν να φέρουν πιο εύκολα τους νέους κοντά στα αθάνατα έργα των χαρισματικών μουσουργών μας. Επομένως, ο ρόλος αυτών των ερμηνευτών είναι πλέον κομβικής σημασίας.

Τελειώνοντας το σύντομο αφιέρωμά μας, θα θέλαμε να ευχηθούμε χρόνια πολλά και καλά στον Γιάννη Κότσιρα. Μακάρι η φωνή του να μας συντροφεύει για πολλά χρόνια και να μας ταξιδεύει σε κόσμους μουσικούς και μαγικούς αποδίδοντας είτε παλαιότερες επιτυχίες είτε καινούργιες.