ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Legend (4/2011)

Οι Empty Frame γεννήθηκαν τον Νοέμβρη του 2005 και στην μέχρι τώρα διαδρομή τους, έχουν καταφέρει να είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα νέα σχήματα της ανεξάρτητης αθηναϊκής σκηνής. Έχουν κάνει πολλές εμφανίσεις σε όλους τους γνωστούς συναυλιακούς χώρους -με αποκορύφωμα την επιτυχημένη τους παρουσία στο πλευρό των Αμερικανών Woven Hand (ex 16 Horsepower) στο ΑΝ club τον Νοέμβριο του 2009- και έχουν συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ σε ανοικτούς και κλειστούς χώρους, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές.

Οι Empty Frame παρουσιάζουν τώρα το πρώτο τους άλμπουμ «They Think We Are Eskimos» που κυκλοφορεί από τη Legend, υποσχόμενοι ένα ξεχωριστό ταξίδι, γεμάτο λυρισμό και μουσικές ανατροπές. Στο καλλιτεχνικό μωσαϊκό τους συνδυάζονται άψογα  τα ηλεκτρικά κιθαριστικά ξεσπάσματα με τις συναισθηματικές κορυφώσεις που μόνο τα κλασσικά όργανα (πιάνο, τσέλο, βιολί, μαντολίνο) μπορούν να προκαλέσουν, αναδεικνύοντας παράλληλα τον έντονο κοινωνικό προβληματισμό και τον λανθάνοντα ερωτισμό του αγγλικού τους στίχου. Ιδιαίτερες συνθέσεις, με επιρροές από όλο το φάσμα του ανεξάρτητου rock (από indie και post μέχρι folk και gypsy) δημιουργούν μια σκοτεινή και ταυτόχρονα ρομαντική ατμόσφαιρα, σε μία διαφορετική και συνάμα πολύ ευχάριστη μουσική πρόταση.

Όπως χαρακτηριστικά έγραψαν για τους Empty Frame: «Πώς θα ακούγονταν οι Walkabouts, οι Tindersticks και ο Jeff Buckley αν ζούσαν και έγραφαν μουσική στην Αθήνα; Στην καλύτερη περίπτωση, σαν τους Empty Frame…»

Οι Empty Frame είναι οι:
Αντώνης Βαβαγιάννης (πιάνο, φωνές, κιθάρες, μαντολίνο)
Μπάμπης Βασιλειάδης (τύμπανα)
Χρήστος Καλλιμάνης (κιθάρες)
Ίσις Μουζά (τσέλο)
Παναγιώτης Φέτσης (μπάσο, φωνές)
συμμετέχει ο Ματθαίος Δακουτρός ( βιολί )

στην παρούσα σύνθεση :
Καίτη Πάντζαρη (τσέλο)
Νίκος Σολωμός (βιολί)

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη – eleni_lampraki@musiccorner.gr

Οι Empty Frame μπορεί να μας συστήνονται δισκογραφικά το 2011, μετράνε όμως ήδη 6 χρόνια κοινής μουσικής πορείας. Λυρικοί όσο πρέπει, με επιρροές που ξεκινάνε από τους Beatles και τον Nick Cave και καταλήγουν στους Madrugada και τους Magnetic Fields. O πρώτος τους δίσκος έχει τίτλο “They think we are Eskimos” που ίσως και να αποτελεί λογοπαίγνιο μιας και ο ήχος τους δεν προδίδει σε καμία περίπτωση ελληνικό συγκρότημα. Μου έδωσαν μάλιστα την αίσθηση καλλιτεχνών που έχουν μελετήσει βαθιά την αγγλόφωνη σκηνή και γι’ αυτό τα κομμάτια τους έχουν λόγο ύπαρξης και παρακάμπτουν τις απλά συμπαθητικές απομιμήσεις ξένων ονομάτων…

Το album ξεκινάει με το μελαγχολικό / λυρικό “Looking up”, κομμάτι που από την πρώτη στιγμή που το ακούς σου εντυπώνεται η μελωδία του. Στη συνέχεια το πιο σκοτεινό “Take over the city” με το τσέλο, το πιάνο και το βιολί σχεδόν να μονοπωλούν τα ορχηστρικά του σημεία. Ένα μείγμα dark και neoclassical στοιχείων, με τον ομώνυμο στίχο να επιτελεί ρόλο μιας κρυφής προτροπής. “No borders” για τη συνέχεια, όπου φαίνεται ξεκάθαρα η συνθετική επιρροή από συγκροτήματα όπως οι  Madrugada και οι Tindersticks, η οποία καταλήγει σε ένα ska-punk κλείσιμο με τους πολύ ουσιαστικούς κατά τη γνώμη μου στίχους “There are no illegal persons / only victims for your purpose”.

Στροφή 180 μοιρών από το μέχρι τώρα ύφος τους στο επόμενο κομμάτι. Το “Little ghosts” ένα indie/folk-pop κομμάτι, στο στυλ των Magnetic Fields. Χαρούμενη μελωδία, για ένα φρέσκο και αισιόδοξο κομμάτι. Στα ίδια μήκη κύματος και το λίγο πιο αργό “Eternity” που ακολουθεί. Ένα βαλσάκι αποτελεί το 6ο κομμάτι του δίσκου με τίτλο “Falling in love” και ανάλογη θεματολογία, ενώ οι στίχοι δίνουν μια ρομαντική ματιά που ξεφεύγει από τα τετριμμένα. Η πτώση των ρυθμών “κορυφώνεται” με το “Lullaby” με το οποίο φτάνουμε στα μέσα του δίσκου. Οι indie/folk επιρροές συνεχίζονται με κάπως ροκ πινελιές στο τελείωμα.

Πιο pop/rock η συνέχεια με το “Freeway” χωρίς το συγκεκριμένο κομμάτι να χάνει αυτό το ρομαντικό στοιχείο που είχαν τα προηγούμενα. Τα δυο επόμενα κομμάτια “Funerals for the living” και “The caravan” είναι ίσως τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου. Ένας συνδυασμός σύνθεσης και ερμηνευτικής θεατρικότητας (ειδικά στο 2ο) κάτι ανάμεσα σε Dresden Dolls με αντρικά φωνητικά και Gogol Bordello, θεωρώ πως τα κάνουν να ξεχωρίζουν. Επιστροφή στα αρχικά μελαγχολικά ακούσματα με το “The hangman’s song”. Μελωδικό κομμάτι με το πιάνο να κρεσεντάρει όπου χρειάζεται. Μετά από το ιδιαίτερα σκοτεινό και μυστηριώδες ηχητικά “Child’s play”, ο δίσκος κλείνει σχεδόν όπως ξεκίνησε. “All the way”, νοσταλγία, ρομαντισμός, ένταση στα κλασσικά όργανα και ένα πέπλο θλίψης πάνω από τη μελωδία.

Τι ξεχώρισα από τη συγκεκριμένη δουλειά; Πρώτον το συγκρότημα ξεφεύγει από τις απλά “καλές προσπάθειες” άλλων συναδέλφων τους και μας παραδίδει μια ολοκληρωμένη δουλειά με πολύ καλό και καθαρό ηχητικό αποτέλεσμα. Η συνύπαρξη κλασσικών και μοντέρνων μουσικών οργάνων έχει γίνει αρμονικά, με το κάθε ένα από αυτά να βρίσκει τη θέση του μέσα στα κομμάτια χωρίς υπερβολές. Επίσης στιχουργικά ξεφεύγει από το κλασσικό δίπολο της ερωτικής μπαλάντας γεμάτης πόνο αλλά και της αναμενόμενης κοινωνικής κριτικής. Οι στίχοι του είναι ουσιαστικοί και πρωτότυποι. Το artwork του δίσκου αποτελεί πλέον trademark του συγκροτήματος, παρ’ όλα αυτά βρίσκω μια μικρή αστοχία καθώς η επιλογή της γραμματοσειράς κάνει δυσανάγνωστους τους στίχους των κομματιών. Αυτό που περιμένω από τους Empty Frame από εδώ και πέρα είναι έναν ακόμα πιο ώριμο ήχο, με πιο πολλούς πειραματισμούς ώστε να δώσουν ένα ξεκάθαρο δικό τους στίγμα στην indie ελληνική μουσική σκηνή. Είναι κατανοητό από την άποψη ότι είναι ο πρώτος τους δίσκος, παρ’ όλα αυτά θεωρώ πως χρειάζονται λίγο πιο χαρακτηριστικά στοιχεία στη μουσική τους ώστε να ξεχωρίσουν και να αποκτήσει το group μεγαλύτερη οντότητα…

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Looking up
02. Take over the city
03. No borders
04. Little ghosts
05. Eternity
06. Falling in love
07. Lullaby
08. Freeway
09. Funerals for the living
10. The caravan
11. The hangman’s son
12. Child’s play
13. All the way

*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here