Μαζί με τα "Ορθόδοξα" ίσως είναι η καλύτερη ολοκληρωμένη δουλειά του Στράτου Διονυσίου την εποχή που ηχογραφούσε για την τότε Columbia. Κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1977 και περιλαμβάνει πολύ καλά τραγούδια, τα περισσότερα εκ των οποίων όμως δεν ακούστηκαν λόγω του ότι εκείνη την περίοδο η άλλοτε κραταιά εταιρεία είχε φανερώσει τα πρώτα σημάδια αποσύνθεσης. Έπειτα, ήταν και η δικαστική περιπέτεια του τραγουδιστή και η φυλάκισή του ένα χρόνο πριν, κάτι που είχε δημιουργήσει καχυποψία στον κόσμο κι έτσι αυτός ο συνδυασμός οδήγησε στο να μη "πάει" εμπορικά ο δίσκος.

Στο συγκεκριμένο άλμπουμ υπάρχουν τα πρώτα τραγούδια που γράφει για τον Διονυσίου το "δίδυμο" Θανάσης Πολυκανδριώτης (μουσική) - Γιάννης Πάριος (στίχοι), μια συνεργασία που στα επόμενα χρόνια θα κορυφωθεί με τεράστιες επιτυχίες όπως "Γιατί Θεέ μου η ζωή", "Τα μάζεψα τα πράγματα", "Και λέγε-λέγε", "Τα πήρες όλα" κ.α. Εδώ, ξεχωρίζει το υπέροχο "Βραδιάζει" με τον Πάριο ν' ακούγεται στις δεύτερες φωνές.

Ωστόσο, η μεγάλη επιτυχία του δίσκου ήταν το μοναδικό "Αποκοιμήθηκα", ένα κομμάτι εντελώς διαφορετικού ύφους από αυτά που ερμήνευσε στην καριέρα του ο Στράτος. Του το έδωσε ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο οποίος του συμπαραστάθηκε και τον βοήθησε πολύ μετά την περιπέτεια που είχε με τη φυλακή και μάλιστα εκείνη την εποχή δούλευαν στο ίδιο νυχτερινό κέντρο. Ίσως με μια πρώτη ματιά να ταίριαζε περισσότερο στη φωνή του Τόλη, όμως ο Διονυσίου το είπε καταπληκτικά και φυσικά το "σφράγισε" για πάντα. Άλλες καλές στιγμές του άλμπουμ είναι τα "Αν ξαναζούσα", "Τη ζωή εγώ τη βλέπω" "Και όλο κλαίω" και "Άσε κάτω τις βαλίτσες".

Η παραγωγή ήταν του Νίκου Κιάμου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτες τους Τάκη Φιλιππίδη και Γιώργο Τζάννες. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Νίκου Ιγνατιάδη, ενώ αυτή την επιμέλεια είχε ο Μίμης Πλέσσας στα δικά του τραγούδια. Στο εσώφυλλο υπάρχει μια φωτογραφία του Διονυσίου ν' ανάβει τσιγάρο.

Τα τραγούδια του δίσκου

1) Αν ξαναζούσα (Ν. Ιγνατιάδη-Πυθαγόρα)
2) Κι όλο κλαίω (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
3) Θα σε βρω όπου και να' σαι (Αν. Ρεπάνη)
4) Τη ζωή εγώ τη βλέπω (Μ. Πλέσσα-Θ. Σοφού)
5) Αφήστε με να ζω (Αν. Ρεπάνη-Μ. Τουτουντζή)
6) Σ' όποια χέρια (Μ. Πλέσσα-Θ. Σοφού)
7) Άστε με απόψε μοναχό μου (Αν. Ρεπάνη-Μ. Τουτουντζή)
8) Βραδιάζει (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
9) Άσε κάτω τις βαλίτσες (Μ. Πλέσσα-Θ. Σοφού)
10) Αχ πόσοι καημοί (Μ. Πλέσσα-Θ. Σοφού)
11) Είναι κρίμα (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
12) Χαμένο παιχνίδι (Αν. Ρεπάνη-Κ. Κατσίπη)
13) Αποκοιμήθηκα (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)

O τελευταίος δίσκος που ηχογράφησε ο Στράτος Διονυσίου για λογαριασμό της Columbia κυκλοφόρησε στα μέσα του 1979, με τα τραγούδια του ν' αναδεικνύονται κυρίως στα επόμενα χρόνια όταν ο αξέχαστος λαϊκός βάρδος έκανε τον ένα πλατινένιο μετά τον άλλο στη MINOS. Με αυτό το άλμπουμ έκλεισε ένας κύκλος σχεδόν είκοσι χρόνων στην εν λόγω εταιρεία για τον Διονυσίου, γεμάτος μεγάλες επιτυχίες αλλά και περιόδους περιθωριοποίησής του.

Στη συγκεκριμένη περίοδο η Columbia έχει σχεδόν καταρρεύσει και περίπου όλοι οι μεγάλοι ερμηνευτές της έχουν φύγει για άλλες εταιρείες. Τότε ήρθε και η σειρά του Στράτου, ο οποίος πήγε στη MINOS κι από το 1980 μέχρι και το 1990 που έφυγε από τη ζωή δεν κατέβηκε ποτέ από το θρόνο του "βασιλιά" του λαϊκού τραγουδιού, ελλείψει βεβαίως Καζαντζίδη και Μπιθικώτση.

Αυτός ο δίσκος έβγαλε δύο πολύ μεγάλες επιτυχίες: Το ομότιτλο σε μουσική του Γιάννη Παλαιολόγου (που ήταν το βασικό μπουζούκι του Διονυσίου) και στίχους της σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενης Σόφης Παππά, καθώς και το πασίγνωστο "Γιατί Θεέ μου η ζωή" που υπογράφουν οι Θανάσης Πολυκανδριώτης και Γιάννης Πάριος. Στο ίδιο "δίδυμο" ανήκει και το -κατά τη γνώμη μου- ωραιότερο κομμάτι του άλμπουμ, που είναι το "Μινόρε παράπονο" ("Η πόρτα σου είναι κλειστή") με τον Διονυσίου να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.

Η παραγωγή ήταν του Νίκου Κιάμου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη και βοηθούς τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Μίμη Καννή. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Σπύρος Παπαβασιλείου. Στο εσώφυλλο υπάρχει ένα φωτογραφικό πορτραίτο του Διονυσίου.

Τα τραγούδια του δίσκου

1) Γυναίκες-γυναίκες (Γ. Παλαιολόγου-Σ. Παππά)
2) Το τέλος είναι θάνατος (Αν. Ρεπάνη-Γ. Ρουβέλα)
3) Μινόρε παράπονο (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
4) Κι είχα μια πίκρα (Αν. Ρεπάνη-Γ. Ρουβέλα)
5) Εγωιστής (Γ. Παλαιολόγου-Σ. Παππά)
6) Να' σαι καλά (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Κουφιανάκη)
7) Γιατί Θεέ μου η ζωή (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
8) Στην καρδιά μου ένα μαχαίρι (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
9) Αγάπη όμορφη (Αν. Ρεπάνη)
10) Το δικό μου το δράμα (Αν. Ρεπάνη-Μ. Τουτουντζή)
11) Φτάνει πια (Σπ. Παπαβασιλείου-Τ. Οικονόμου)
12) Μα εγώ ελπίζω (Σπ. Παπαβασιλείου-Τ. Οικονόμου)

Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1990, περίπου ένα μήνα μετά το θάνατο του Στράτου Διονυσίου κι όπως ήταν φυσικό σημείωσε τεράστιες πωλήσεις, ξεπερνώντας τις 120.000 αντίτυπα. Έτσι κι αλλιώς όλες οι δουλειές του τραγουδιστή στη δεκαετία του '80 πουλούσαν πολύ, αλλά η συγκεκριμένη είχε κι ένα λόγο παραπάνω να πάει καλά εμπορικά, μια και περιλάμβανε τα τελευταία εννιά τραγούδια που πρόλαβε να ηχογραφήσει ο Στράτος πριν φύγει...

Ακούγοντάς τα, είναι ολοφάνερη η "υγρασία" και η κόπωση στη φωνή του, δείγμα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την υγεία του. Η άλλοτε στιβαρή και στεντόρεια χροιά του είχε υποστεί σημαντική φθορά κι αυτό γίνεται αντιληπτό από τις πρώτες νότες που ξεστομίζει. Παρόλα ταύτα, υπάρχουν στιγμές που θυμίζει τον παλιό καλό Διονυσίου.

Πάντως, ο δίσκος έβγαλε αρκετές μεγάλες επιτυχίες τουλάχιστον εκείνη την εποχή: Το "προφητικό" "Ένα λεπτό περιπτερά", το ομότιτλο, το "Τα λέω σε σένα", το "Ας μη γυρίζουμε στα ίδια" και φυσικά το "Και τότε μόνος" που ακούστηκε πολύ τη συγκεκριμένη περίοδο. Επίσης, πολύ καλή στιγμή του άλμπουμ είναι το "Μη μ' αφήνεις μόνο μου". Ένα τραγούδι ερμηνεύει η Κική Λουκά, τελευταία παρτενέρ του Στράτου στην πίστα και στο στούντιο μετά την πολύχρονη συνεργασία του με τη Μαρίνα Βλαχάκη.

Σύμφωνα με μαρτυρία του Τάκη Μουσαφίρη, το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε ο Διονυσίου το απόγευμα της 10ης Μαΐου ήταν το "Και η ώρα ήταν επτά", ενώ τον τίτλο του δίσκου διάλεξε ο ίδιος ο τραγουδιστής. Επίσης, πληροφορίες της εποχής ανέφεραν ότι τα δυο-τρία κομμάτια που είχαν απομείνει για να ολοκληρωθεί η δουλειά επρόκειτο να ερμηνεύσει ο γιος του Στράτου Άγγελος, κάτι το οποίο δεν έγινε ποτέ.

Στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχουν φωτογραφίες των συντελεστών (μεταξύ αυτών και η τελευταία που έβγαλε ο Στράτος στο στούντιο με τον συνθέτη και τον Αχιλλέα Θεοφίλου) και σημείωμα του Τάκη Μουσαφίρη. Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στις δεύτερες φωνές η Κική Λουκά και ο Θανάσης Κομνηνός.

Τα τραγούδια του δίσκου

1) Ένα λεπτό περιπτερά (Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή)
2) Ποιος άλλος
3) Τα λέω σε σένα
4) Ας μη γυρίζουμε στα ίδια
5) Και η ώρα ήταν επτά
6) Και τότε μόνος
7) Το μαγαζί
8) Μη μ' αφήνεις μόνο μου
9) Όταν μια γυναίκα ξενυχτάει (Κική Λουκά)
10) Ολόγυμνος έρωτας