Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
- Καλημέρα πέεερα για πέρα, αγαπημένες φίλες και αγαπημένοι φίλοι. Εδώ είμαστε πάλι, μετά τον ένα μήνα εξαντλητικών διακοπών που μας έδωσε η διεύθυνση -μετ’ αποδοχών, παρακαλώ. Και πού δεν πήγαμε: Μαλβίδες, Βαλεαρίδες Νήσους, Ντουμπάι, Νησιά του Πάσχα, Νησιά του Δεκαπενταύγουστου, Νησιά της 25ης Μαρτίου, Νησιά των Φώτων και δε συμμαζεύεται. Το πόσο όμορφες φωτογραφίες τους είδαμε στο Ίντερνετ, δε λέγεται. Λες και ήμασταν εκεί. Ε, μετά μπαίναμε στη μπανιέρα μας με τούτες τις όμορφες εικόνες και το μπάνιο γινόταν πιο απολαυστικό. Όσο να πεις, κάτι είναι κι αυτό. Όπως έλεγε κι ένας φίλος γιατρός: «Φάε ένα μήλο και πες «Αχ, τι ωραία σοκολατίνα που έφαγα σήμερα»…
- Καλή σεζόν να έχουμε λοιπόν. Α, και καλή ψήφο. Βλέπετε; Όπως σας άφησα, έτσι σας ξαναβρίσκω. Με την ταυτότητα στο χέρι, έτοιμοι να ξαμοληθείτε στα εκλογικά κέντρα, τα οποία ενίοτε χρησιμεύουν και ως σχολεία. Τι ήτανε και τούτο πάλι; Τρίτη φορά στο παραβάν μέσα σε οκτώ μήνες; Σου λέει ο Αλέξης, «δε μπαίνουν που δε μπαίνουν στα παραβάν των καταστημάτων ρούχων αφού δεν τους έμεινε μία, άσε τους τουλάχιστον να φαντάζονται ότι έχουνε λεφτά ν’ αγοράσουν ένα παντελόνι, μια μπλούζα κλπ». Διότι, όπως και να το κάνουμε, όταν μπαίνεις στο παραβάν, το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό, είναι να βγάλεις το κάτω ή το πάνω ρούχο. Κοινώς, να ξεβρακωθείς…
- Ας πάρουμε τα πράγματα ένα-ένα. Κάποιοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο, πιστεύοντας ότι η Ελλάδα θα έβγαινε από το μνημόνιο. Φορτώθηκε τρίτο και…μακρύτερο (σε διάρκεια, πονηρούληδες…). Τον Ιούλιο ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα (το οποίο ακόμα δεν έχω καταλάβει για ποιο λόγο διεξήχθη…) και τους βγήκε ΝΑΙ. Τώρα, ποιος είναι σίγουρος ότι θα βγει αυτό που θα ρίξει στην κάλπη; Στη χώρα όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα (και γενικώς, οτιδήποτε φαιδρό…), ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος ακόμα και για τα…μαλακά μόριά του. Θα είναι για την ψήφο του; Φερ’ ειπείν, μπορεί να ρίξω «Κίνημα βαρελοφρόνων Ελλάδος» και ν’ αποκαλυφθεί ότι έριξα «Κόμμα αδέσμευτων μεθυσμένων». Κι άντε τώρα ν’ αποδείξεις ότι δεν είσαι…μεθυσμένος.
- Το debate το είδατε προχθές; Σκέτη απόλαυση, παιδιά. Τα ροχαλητά ακούγονταν μέχρι το επόμενο οικοδομικό τετράγωνο. Τέτοια υπνηλία, δεν έχει προηγούμενο στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Μια συζήτηση για την αναπαραγωγή των μυρμηγκιών ή της μύγας τσε-τσε, περισσότερο ενδιαφέρον θα είχε. Ούτε καν ο καυγάς της θείας Όλγας με τον Αλέξη μπόρεσε να μας ξυπνήσει από το λήθαργο. Ούτε καν οι μάγκικες εκφράσεις του Βαγγέλα. Τέρμα λοιπόν τα υπνωτικά χάπια. Όποιος έχει πρόβλημα ύπνου, ας βάλει στο DVD ή στο διαδίκτυο το προχθεσινό φιάσκο και θα λύσει το ζήτημα άπαξ και δια παντός.
- Και μια που ανέφερα το Βαγγέλα. Καλά, πολύ τυπάς ο δικός σου, να ‘ουμ. Φιγούρα βγαλμένη κατευθείαν από τη Βαρβάκειο αγορά και τα στέκια του Ψυρρή, να ‘ουμ. Μουστακάκι περιποιημένο άλφα-άλφα, άριστος χειρισμός της γλώσσας των παλιών ντερβίσηδων που φόραγαν ανάριχτο σακάκι (όπως λέει και το ρεμπέτικο άσμα…) να ‘ουμ. Μόνο μαύρη τραγιάσκα με κουμπί και δίκοπο μαχαίρι του λείπει, να ‘ουμ. Αν του βάλεις στραβά ένα καπέλο, ένα τσιγάρο στα μισάνοιχτα χείλη και του φορτώσεις κι ένα μπαγλαμαδάκι, ίδιος ρεμπέτης της δεκαετίας του ’30, να ‘ουμ. Κι από λεξιλόγιο, ε; Σκίζει ο μάγκας, να ‘ουμ. «Ψευτράκος», «αυτοφωράκιας», «την κοπάνησε» και άλλα τέτοια στολίδια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, να ‘ουμ.
- Όσο για πολιτικό λόγο; Ε, πολλά ζητάτε κι εσείς, να ‘ουμ. Να είμαστε και λογικοί, μην είμαστε και πλεονέκτες, όπως έλεγε κι ο μακαρίτης ο Χατζηχρήστος, να ‘ουμ. Εδώ, ο άνθρωπας (sic) μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του μέσου Έλληνα, να ‘ουμ. Περπατά πλάι του στο πεζοδρόμιο, αφουγκράζεται τα θέλω του, τον παίρνει από το χέρι και λέει όσα θα ήθελε κι εκείνος να πει, να ‘ουμ. Ο Βαγγέλας, είναι ένας από μας, να ‘ουμ. Γιατί, εμείς τον στείλαμε εκεί που είναι, να ‘ουμ. Δε βρέθηκε μόνος του μιαν ωραία πρωία, να ‘ουμ. Κάποιοι βάλανε το χεράκι τους γι’ αυτό, να ‘ουμ. Συνεπώς, είναι ο δικός μας άνθρωπος, να ‘ουμ. Είναι ο μέσος Εμείς, να ‘ουμ…
- ——————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
*** Το παρόν άρθρο απηχεί μόνο τις απόψεις του συντάκτη οι οποίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις θέσεις του MusicCorner.gr