Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

  • Καλημέρα και καλό μήνα, αγαπημένες φίλες και αγαπημένοι φίλοι. Ιούλιος λοιπόν. Καιρός για ταξιδάκια, μπανάκια, παγωτάκια (ειδικά αυτά…) και γενικότερα ξεκούραση και χαλάρωση, όπου κι αν επιλέξουμε να πάμε. Έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες, ρε παι
    δί μου. Brexit…χιονίσει, ξέρουμε να περνάμε όμορφα και να ξεφεύγουμε από τις «παγίδες» που μας στήνουν εντός κι εκτός χώρας. Κι αν δεν έχουμε λεφτά, δεν πειράζει. Καλή καρδιά να υπάρχει και όλα τ’ άλλα βολεύονται. Άλλωστε, το χρήμα δε φέρνει (πάντα) την ευτυχία. Και αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, θα κάνουμε τις βουτιές μας και τις βόλτες μας κι ας πάει και το παλιάμπελο. Όχι παίζουμε…
  • Πάμε λοιπόν να πούμε ένα τραγουδάκι όλοι μαζί: «Happy birthday CC (Σι-Σι διαβάζεται…), Happy Birthday CC, Happy Birthday…CCάκι, Happy Birthday CC». Όχι, δε με χτύπησε κατακούτελα η ζέστη. Μια χαρά σώας τας φρένας έχω. Όπου «Σι-Σι», τα Capital Controls, βρε παιδιά. Τι, ξεχάσατε κιόλας τη μεγάλη επέτειο; Στις 28 Ιουνίου είχανε τα «γενέθλιά τους». Ένα χρόνο βρίσκονται κοντά μας και το πόσο τα λατρεύουμε, δε λέγεται. Τέτοια θέλαμε για να στρώσουμε. Όχι που πηγαίναμε στα ΑΤΜ και βγάζαμε όσα χρήματα μας κάπνιζε. Τέρμα πια στην ασυδοσία. Δε μπορείς εσύ, κύριε, να βάζεις την κάρτα και να φεύγεις με την τσέπη παραφουσκωμένη…

kare_tou_tasou_2015_06_26_001

  • Δεν ξέρω για σας, αλλά εδώ στη γειτονιά μου σκέφτομαι να διοργανώσω ένα μεγάλο γλέντι, επ’ αφορμής της «επετείου». Τόσους και τόσους γνώρισα πέρσι, κάθε βράδυ που στηνόμασταν στην ουρά για να πάρουμε το πενηντάρικο ή τα 60 ευρώ της ημέρας. Μέχρι και σύλλογο κοντέψαμε να ιδρύσουμε. Ε, θα ψάξω να τους βρω και θα γίνει ένα πρώτης τάξεως πάρτι έξω από την τράπεζα που έγινε αφορμή να γνωριστούμε και να έλθουμε πιο κοντά. Και το κυριότερο: Τα εδέσματα και τα ποτά που θα υπάρχουν, δε θα ξεπερνούν τα 60 ευρώ. Όλα κι όλα. Ή τιμάμε την επέτειο, ή βήχουμε. Η γιορτή θα γίνει όπως πρέπει, με όλους τους απαραίτητους κανόνες. Για χρόνο και τόπο, θα ενημερωθείτε…

kare 3

  • Τι πάθανε, βρε παιδιά, οι φίλοι μας οι Βρετανοί; Δυο φορές μέσα σε λίγες ημέρες, βγήκαν από την Ευρώπη. Τη μια με το δημοψήφισμα, την άλλη από τους απίθανους Ισλανδούς στο ποδοσφαιρικό EURO της Γαλλίας. Τι θα κάνουμε τώρα χωρίς την Ελισάβετ μας, τον Κάρολό μας, το Γουίλιαμ μας και την…Πίπα μας (τη Μίντλεντον, βεβαίως-βεβαίως…); Θρήνος και οδυρμός. Αν και δε νομίζω να πιστεύετε ότι τελικώς θα βγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα γίνει ό,τι κι εδώ. Τον είδα εγώ τον Κάμερον που τα έλεγε με τον σερ Άλεξ τις προάλλες, στο παρασκήνιο της Συνόδου Κορυφής. Αν και δε θα είναι αυτός πρωθυπουργός, θα δώσει πολύ σημαντικές συμβουλές στο διάδοχό του για το πώς ένα «όχι» μετατρέπεται σε «ναι»…
  • Όσο για το ποδοσφαιρικό Brexit, δε μου προκάλεσε την παραμικρή εντύπωση. Μια ζωή…πουθενάδες ήταν οι Άγγλοι ως Εθνική ομάδα. Ένα Μουντιάλ πήραν πριν από 50 χρόνια κι αυτό μέσα στην έδρα τους και με γκολ που ουδέποτε μπήκε. Βεβαίως, το φετινό «κατόρθωμά» τους ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Πήγαν κι έχασαν από μια χώρα, η οποία έχει περισσότερα ηφαίστεια από ποδοσφαιριστές, όπως είπε κι ο γίγας Γκάρι Λίνεκερ. Πάντως, εμένα αυτοί οι Ισλανδοί μου θυμίζουνε λίγο τους δικούς μας το 2004. Κάπως έτσι δεν ξεκινήσαμε κι εμείς τότε και μετά τσιμπιόμασταν, για να καταλάβουμε αν βλέπουμε όνειρο ή ζούμε στην πραγματικότητα; Δε νομίζω βεβαίως ότι οι «ψαράδες» θα το σηκώσουν, αλλά έχουνε την ελληνική αύρα του 2004…

——————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
*** Το παρόν άρθρο απηχεί μόνο τις απόψεις του συντάκτη οι οποίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις θέσεις του MusicCorner.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ