Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
- Καλημέρα σας, φίλες και φίλοι. Ελπίζω οι μέρες που μεσολάβησαν από την προηγούμενη «συνάντησή» μας μέχρι τη σημερινή, να πέρασαν για όλους εν υγεία και γαλήνη. Ποια υγεία και ποια γαλήνη δηλαδή, μ’ αυτά που ακούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε κάθε μέρα. Αλλά δε μπορείτε να πείτε, όλο και κάτι μαθαίνουμε. Ξέρατε για παράδειγμα ότι η Μυτιλήνη και η Λέσβος είναι δύο ξεχωριστά νησιά; Αν δεν είχαμε «πρώτη φορά αριστερό» πρωθυπουργό, ακόμα θα βαδίζαμε στα σκοτάδια της πλάνης, της άγνοιας και της αμορφωσιάς. Δωρεάν σεμινάρια γεωγραφίας παραδίδει ο άνθρωπος. Σύμφωνα με πληροφορίες, το επόμενο ταξίδι του θα είναι πέντε μέρες στη Σιέρα και στη συνέχεια, άλλες δύο στο Λεόνε!
- Και μια και αναφέρθηκα στην υγεία στην αρχή του παρόντος πονήματος (sic), δε φαντάζομαι να μη πήρατε μέρος στο Μαραθώνιο της Αθήνας (τον αυθεντικό, για να μη μπερδευόμαστε…) την περασμένη Κυριακή. Δε λέω, καλό το καθισιό, το φραπεδάκι και τα «χτυπήματα» πιτόγυρων, αλλά ένα τρεξιματάκι πού και πού, δεν έβλαψε κανέναν. Ίσα-ίσα, χαρίζει ευεξία, ευχάριστη αίσθηση κι επιπλέον …ανοίγει και την όρεξη. Τρέχεις πέντε-έξι χιλιόμετρα και μετά, βουρ στην οικογενειακή ταβέρνα «Τα τρία αδέρφια και τα δύο εξώγαμα» για μια χωριάτικη, λίγη χτυπητή, κομματάκι μελιτζανοσαλάτα, δυο-τρεις μακαρονάδες και μια τετράδα μπυρόνια. Εν συνεχεία, θα πας για ύπνο και θα σκέφτεσαι ότι έκανες το καθήκον σου!
- Και φυσικά, εσείς οι αναγνώστες της στήλης δεν είστε όποιοι κι όποιοι (ε, να μη σας καλοπιάσω και λίγο;). Δε λουφάρετε στο Μαραθώνιο και κάνετε καθημερινές κι επίπονες προπονήσεις, ώστε να είστε πανέτοιμοι μόλις ακουστεί η πιστολιά. Όχι όπως μερικές κατακαημένες δήθεν celebrities, που παριστάνουν τις φιλάνθρωπες κυρίες και πηγαίνουν κάθε χρόνο βαμμένες μέχρι …φρυδιών, λες κι ετοιμάζονται για τη βραδινή τους έξοδο (για να μη γράψω κάτι χειρότερο). Μόλις δουν τηλεοπτική κάμερα, τσουπ, χώνονται μπροστά σαν …άντε να μη πω, λένε μια χαζομαρούλα περί δήθεν φιλανθρωπικών αισθημάτων και μόλις φύγουν τα τηλεοπτικά συνεργεία, μη τις είδατε, μη τις απαντήσατε! Τρέχουν στο Κολωνάκι και στην Κηφισιά για καφέ, κουτσομπολιό και την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας τους…
- Πώς σας φάνηκε το βιβλίο-ερωτικό μυθιστόρημα Άρλεκιν της Μάργκαρετ; Δεν το διάβασα, αλλά και μόνο τα αποσπάσματα που βγήκαν στο διαδίκτυο και στα δελτία ειδήσεων, έφτασαν και περίσσεψαν για να καταλάβουμε όλοι περί τίνος πρόκειται. Σε όποια ηλικία και να έχει φτάσει ο άνθρωπος, η Κατίνα δε φεύγει από μέσα του, ρε παιδί μου. Αυτό ισχύει για όλους, άντρες και γυναίκες. Αλλά νομίζω ότι η κυρία Τσαντ «το τερμάτισε», όπως λέει και η νεολαία (καλά, όχι ότι εμείς μεγαλώσαμε, αλλά τέλος πάντων…). Ειδικά η περιγραφή των …ιδιαίτερων προσόντων του κυρίου Πιερ (αγνώστων λοιπών στοιχείων), όλα τα λεφτά. Αλλά ν’ αποκαλεί τη συγγραφέα συνάδελφό της «αεροσυνοδό» σε όλο το βιβλίο; Ε, αυτό δεν το θέλει ούτε ο …αυτόματος πιλότος!
- Και φυσικά, η διάδοχος της κυρίας Τσαντ, συγγραφέας και αεροσυνοδός, πέρασε στην αντεπίθεση. Ετοιμάζει κι αυτή ένα βιβλίο-κόλαφο, με τίτλο που σοκάρει: «Η οργή του Ανδρέα». Πώς λέμε «Τα σταφύλια της οργής»; Όταν θα κυκλοφορήσει, τότε να δείτε τι έχει να γίνει. Κανονικό σύστριγγλο. Όπως τότε, που έβγαλε το πρώτο και σχεδόν ταυτόχρονα ο «ξάδελφος» το δικό του και κοντέψανε να σκοτωθούνε. Με άλλα λόγια, ξεκατίνιασμα πάνω από τον τάφο ενός πολιτικού προσώπου. Αναρωτιέμαι όμως: Ποιος θα γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Η οργή του λαού», στο οποίο θα περιγράφονται όλες οι φιλότιμες προσπάθειες του συγκεκριμένου και των «επιγόνων» του, προκειμένου να μας φτάσουν στα χάλια που ζούμε σήμερα;
- Εγώ όμως, δε μπορώ να κρύψω τη χαρά μου για την αποφυλάκιση της Βίκυς. Άμα ο Θεός σου χρωστάει λεφτά, στα δίνει και με τόκο. Ξαφνικά κι από το πουθενά, βρέθηκαν μέσα σε λίγες ώρες τα 50 χιλιάρικα ζεστά και μετρητά ευρωπουλάκια και η κυρία του κυρίου κυκλοφορεί πλέον ελεύθερη (εκτός φυλακής, εννοώ…) κι ωραία. Προφανώς, έπαιξε Τζόκερ ή αγόρασε κάποιο λαχείο και στάθηκε τυχερή. Τώρα πια, δεν έχει να κάνει κάτι άλλο, παρά να σχεδιάσει το μέλλον της. Μεταξύ μας, μου «σφύριξαν» ότι έκανε μια βόλτα στα μαγαζιά και βρήκε κάτι κρετόν μούρλια. Πέντε χιλιάρικα το ένα, αλλά ποιος λογαριάζει τα λεφτά; Σιγά τώρα. Τα χρήματα που επί τριάντα χρόνια κέρδισε ο άντρας της με τον ιδρώτα και το αίμα του, φτάνουν και για τις επόμενες δέκα γενιές της οικογένειας…
——————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
*** Το παρόν άρθρο απηχεί μόνο τις απόψεις του συντάκτη οι οποίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις θέσεις του MusicCorner.gr