Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
- Καλημέρα, συμπατριώτισσές μου και …συμπατριώτισσες (που έλεγε και η Γιάννα -μία είναι η Γιάννα…). Ουπς!! Αμάν, τι έπαθα, αδέλφια. Σας καλημέρισα, χωρίς πρώτα να έχω πάρει άδεια από τον Σόιμπλε. Και ποιος τον ακούει τώρα. Πώς την πάτησα έτσι, ο ανόητος; Μα είναι δυνατό να προβώ σε …μονομερείς ενέργειες, δίχως την «ευλογία» της …κιγκαλερίας; Ντροπή μου και φτου μου (να μη με ματιάσω…). Λέτε ο -πιο-τέρας-πεθαίνεις- Γερμαναράς, ν’ αποκαλέσει κι εμένα «ανόητα αφελή», όπως τον «Βαρού» πριν λίγες ημέρες; Και μετά, με τι μούτρα θα κυκλοφορήσω εγώ στην κοινωνία; Πώς θ’ αντικρύσω τους συντοπίτες μου; Οέο;
- Διότι, έτσι είναι τα πράγματα, φίλες και φίλοι μου. Ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα, πρέπει να παίρνουμε το «πράσινο φως» από τους γνήσιους απογόνους του κοσμαγάπητου τρίτου Ράιχ. Θέλουμε να φάμε; Πρώτα ενημερώνουμε τη φώκια του Βερολίνου και μετά στρώνουμε τραπέζι. Θέλουμε να βγούμε για καφέ; Δίνουμε αναλυτική αναφορά στον …Φαφλούχτεν για το πού θα πάμε και πόση ώρα θα μείνουμε. Θέλουμε να κάνουμε το …καθήκον μας; Βγάζουμε μια selfie με τον …λαστιχένιο φερετζέ που θα χρησιμοποιήσουμε και τη στέλνουμε για έγκριση στην …Κομαντατούρ. Μη σας πω ότι και για ν’ αποκτήσουμε παιδί, χρειάζεται υπογραφή κάποιου…Μπυρούφεν.
- Τι το περάσαμε εδώ, δηλαδή; Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε; Από πότε σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι; Πώς πάτε εσείς, καλοσυνάτες νοικοκυρές, τίμιοι δεξιοί πατριώτες, αριστεροί δοσίλογοι να κάνετε ό,τι σας καπνίσει, χωρίς πρώτα να έχετε το ΟΚ από το …Τρελολίνο; Ε; Ποιος σας είπε ότι έχετε το δικαίωμα να ενεργείτε αυτοβούλως και να μη δίνετε λογαριασμό στους «φρίτσηδες»; Για συμμαζευτείτε λιγάκι, γιατί δεν το ‘χουνε σε τίποτα να σας πετάξουν με τις κλωτσιές από την ενωμένη συμμορ …εεε, Ενωμένη Ευρώπη ήθελα να πω και μετά, θα δείτε πόσα απίδια χωράει ο σάκος. Άντε, γιατί πολύ αέρα πήρατε μερικοί-μερικοί…
- Πώς το έλεγε ο Αρτέμης Μάτσας (και ο Δήμος Σταρένιος, αν δεν απατώμαι); «Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας». Και οι Γερμανίδες, αείμνηστε Αρτέμη. Δεν είδατε την παρουσιάστρια της γερμανικής Eurovision; Τέτοια αγάπη και στήριξη στην Ελλάδα, ούτε εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε δείξει. Μας λατρεύουν τόσο, που κατάλαβαν ότι τα σύνορα της Ευρώπης είναι πολύ μικρά για το βεληνεκές μας. Ορθώς λοιπόν είπε η Γερμα-γίδα ότι δε θα έπρεπε ν’ ανήκουμε στη Γηραιά Ήπειρο. Συμφωνώ κι επαυξάνω. Πού να μας χωρέσει μια τόση δα κουκιδίτσα γης; Εμείς είμαστε …άπλες, όχι αστεία.
https://www.youtube.com/watch?v=go-psRB1aXg
- Και στο κάτω-κάτω της γραφής (που λέει κι ο Γιαννάκης -όχι ο Παναγιώτης, ο Πάριος…), εμείς που γεννηθήκαμε στη χώρα του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και τόσων άλλων …πουθενάδων, αξίζει να είμαστε περισσότερο Ευρωπαίοι από τους Γερμανούς, που γεννήθηκαν στη χώρα του Χίτλερ, του Γκέμπελς, του Ες, της Μέρκελ, του Σόιμπλε και λοιπών λαμπρών και σπουδαίων προσωπικοτήτων; Καλά μας κάνουν λοιπόν και μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα. Κάποτε, θα πρέπει να κατέβουμε από το ροζ συννεφάκι μας…
- Και πάμε λιγάκι στα τηλεοπτικά, γιατί μου φαίνεται ότι τα παραμελήσαμε τον τελευταίο καιρό. Μέχρι τώρα, ξέραμε ότι η φράση «τα παιδία παίζει», ήταν ο ορισμός της αττικής σύνταξης. Έλα όμως που εσχάτως ανακαλύφθηκε η …νεοαττική σύνταξη, σύμφωνα με την οποία η φράση μετατρέπεται σε «τα παιδία παίζουν»; Αφού το είπε ο νυν «άσπιλος κι αμόλυντος» παρουσιαστής (;), ο οποίος κατά το παρελθόν παρέδιδε ψιθυριστά μαθήματα ενός είδους …θηλασμού στην Ιουλία, δε μπορούμε παρά να κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στο μεγαλείο του και να τον ευχαριστήσουμε για τις πολύτιμες γνώσεις που μας παρέχει!
- Θα μου επιτρέψετε τώρα, ν’ αναφερθώ σ’ ένα ανθρώπινο δράμα, το οποίο είμαι βέβαιος ότι θα συγκινήσει όλους σας. Η τριαντάρα με επίπεδο, λόγο και γραφή 15χρονης, που ουδείς έχει καταλάβει τι στο …διάτανο κάνει στην τηλεόραση (εκτός από το να την ταλαιπωρεί), εξέφρασε δημοσίως την τραυματική εμπειρία που είχε από μια φωτογράφηση. Είπε λοιπόν ότι οι «κακοί» …φωτοσοπίστες (sic), έσβησαν ένα τατουάζ που είχε, χωρίς να τη ρωτήσουν. Άκουσον-άκουσον. Εδώ και τώρα, να επιληφθεί η ελληνική Βουλή και να έλθει το θέμα προς συζήτηση στην ολομέλεια. Είναι εθνική υπόθεση και πρέπει όλοι να συμπαρασταθούμε στη (μεγαλο)κοπέλα. Κάπως έτσι οι νέοι άνθρωποι οδηγούνται στην αυτοκτονία…
- Θέλω να κλείσω, αποτίοντας έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του Σταύρου Κουγιουμτζή, καθώς χθες συμπληρώθηκαν δέκα «χρόνια σαν βροχή» από τότε που έφυγε για κει που πάνε μόνο «οι ελεύθεροι κι ωραίοι». Τον αγαπάμε, δεν τον ξεχνάμε, τον τραγουδάμε και θα τον έχουμε για πάντα στις καρδιές μας…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…