Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
- Καλημέρα εις άπασα την επικράτεια. Είχα ένα πρόβλημα χθες το βράδυ και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Αϋπνίες, φίλοι μου. Όλη νύχτα, στριφογύριζα στο κρεβάτι, όπως το αρνί στη σούβλα (καλή ώρα, μια που πλησιάζει και το Πάσχα). Επί …ματαίω, όμως. Ο Μορφεύς (sic) με είχε ξεχάσει. Και ξέρετε γιατί; Διότι, ένα ερώτημα με …προεκτάσεις τριβέλιζε το μυαλό μου: Γέννησε η «βασίλισσα»; Δε γέννησε; Γεννάει; Πότε θα γεννήσει; Σπάσανε τα νερά; Πότε μπήκε στο μαιευτήριο; Πόσα τετραγωνικά είναι η σουίτα που την έβαλαν; Έχει όλα τα απαραίτητα για μια «βασίλισσα»; Τέτοια σημαντικά πράγματα σκεφτόμουν και με βρήκε η χαραυγή με το μάτι γαρίδα…
- Διότι φίλοι μου, έτσι είναι ο Έλληνας. Δε τον νοιάζει αν αύριο ο κακομούτσουνος Ντράγκι τραβήξει τα καλώδια από το κορμί της Ελλάδας, η οποία βρίσκεται στην εντατική. Δε τον νοιάζει αν πάει να βγάλει λεφτά από το ΑΤΜ και δει στην οθόνη ένα …φάσκελο. Δε τον νοιάζει αν η χώρα βγει απ’ το ευρώ και γυρίσει στη δραχμή. Δε τον νοιάζει αν αύριο μπορεί να ψάχνει στα σκουπίδια για κάτι φαγώσιμο. Δε τον νοιάζει αν συνεχιστεί το τραγικό «γαϊτανάκι» των αυτοκτονιών. Το μόνο για το οποίο κόπτεται, είναι αν γέννησε η «βασίλισσα» και πότε θα βγει από το μαιευτήριο. Αυτή είναι η μεγάλη έννοια του…
- Και μετά, αναρωτιόμαστε γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Μπορεί να μην έχουμε ούτε σεντ για να πάρουμε μισό καρβέλι ψωμί, μπορεί να χάσουμε το σπίτι μας, αλλά το μάτι μας δε φεύγει ποτέ από την κλειδαρότρυπα του αλλουνού. Κουτσομπολιό και άγιος ο Θεός. Θάψιμο, κατηγόριες, απαξίωση, λόγια δηλητήριο και άκρατος κομπλεξισμός. Αυτοί είμαστε και δε βλέπω ν’ αλλάζουμε, ό,τι κι αν πάθουμε. Εκεί, όλη μέρα μπροστά στο χαζοκούτι, να βλέπουμε ως αποχαυνωμένοι την κάθε αμόρφωτη (που ένας Θεός ξέρει πώς βγήκε στο γυαλί) να χαζογελάει, να πετάει κοτσάνες, να μασάει τσίχλα και να επιδεικνύει την οικονομική άνεσή της…
- Ρε παιδιά, τι μόδα είναι πάλι ετούτη που ενέσκηψε (sic) τελευταίως; Βγαίνει ο πάσα ένας και η πάσα μία και λέει αυτοβούλως πότε έκανε «τρελίτσες» για πρώτη φορά. Λες και τους έπιασε κάποιος από το λαιμό ή λες και μας ενδιαφέρει πότε ένιωσε «χαρά» ο μπήξας και ο δείξας. Να δείτε που σε λίγο, θα το γράφουν και στην ταυτότητα. Και δωσ’ του αναπαραγωγή στα διάφορα «επιμορφωτικά» sites, τα οποία φυσικά δε χάνουν την ευκαιρία να ενημερώσουν τον κόσμο για σημαντικότατα και ζωτικά θέματα. Αλλά, τι τα θες, τι τα γυρεύεις; Τα είπαμε και παραπάνω: Δώσε στον Έλληνα κουτσομπολιό και σεξ και παρ’ του τα …εσώρουχα!
- Πώς τον είδατε τον σερ Άλεξ εις τα Βερολίνα; Γελάκια, χαρούλες, αστειάκια και το στόμα του να στάζει μέλι για την …Κάγκελα. Παν εκείνα τα «Μαντάμ Μέρκελ» τα «Go home κυρία Μέρκελ» και οι ζουρνάδες που θα βαρούσαμε και θα χόρευαν οι αγορές της Ευρώπης. Αυτά ήταν πριν τις εκλογές, για να «τσιμπήσουμε» ψηφαλάκια. Τώρα, αντί για ζουρνάδες, σταθήκαμε …κλαρίνο μπροστά στη μαντάμ. Πώς αλλάζει όμως τον άνθρωπο η εξουσία, ρε παιδί μου, ε; Θα μου πείτε, τι να έκανε το παλικάρι; Να πήγαινε με τη γροθιά σηκωμένη και να τα έκανε λίμπα στην …κιγκαλερία; Στεγνώσαν τα ταμεία, δεν υπάρχει μία, Κάγκελα μία…
- Εγώ πάντως, στενοχωριέμαι που χάσαμε τον «Βαρού» και τον «Σόι». Μια χαρά ξεφώνιζαν ο ένας τον άλλο τόσο καιρό, όμως, φαίνεται ότι τους βάλανε φίμωτρο οι προϊστάμενοί τους. Βεβαίως, ο δικός μας πέταξε πάλι τη «ρουκέτα» του ανήμερα της εθνικής επετείου με τα περί ρήξης, αλλά αυτό μάλλον δεν ήταν αρκετό για να ξανασχοληθούν μαζί του. Και τι ωραία που τα λέγανε μεταξύ τους ετούτοι οι δυο. Μου θύμιζαν τους παππούδες από το Muppet Show, που κάθονταν ψηλά στο θεωρείο, κόβοντας και ράβοντας. Πάντως, αν θυμάστε, τουλάχιστον ήταν ευγενικοί. Δεν έκαναν άσεμνες χειρονομίες με τα δαχτυλάκια τους!
——————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…